Sevgili anneler;çocuğunuzun babasına ''baba olduğunu'' hatırlatmanın yoları nelerdir?

1 kere hastalanmışsın benim o şansım bile yok.hep hasta ve yorgunum ama hiç yatamadım,doğurduğumda bile..bel boyun diz eklemihepsinden fizik tedaviye başlıycam göreve başlamadan

gulminahira .!.:

Sevgili anneler, eşim ve ben kızımızı çok sevdiğimiz halde; eşimin kızımla paylaşımları yok denecek kadar az ve kızımın da bunun da yalnızlığını çektiğinin farkındayım.bu beni çok üzdüğü için sık sık eşimle konuşuyorum ''seni çok özlüyor,lütfen her gün en fazla yarım saat ilgilen,ne olur'' dememe rağmen 3-4 günde 1 klez o da 10 dk ilgileniyor.buna çok üzülüyorum.hani bazen bazı şeylerin püf noktası vardır ya;acaba eşimize çok istediğimiz şeyleri yaptırmanın bir yolu var mıdır?biliyorum en iyi yöntem konuşmak ama çok denedim yoruldum kızım için üzülüyorum,baba sevgisi önemli bir ihtiyaç çünkü...cidden ciğerim parçalanıyor bazen.acaba bu konuya fgazla mı takılıyorum sizde durumlar ne? sevgiler herkese.

Genişletmek için tıkla...

bence iki kişiyi yanyana koyup hadi anlaşın oynaşın demek işe yaramaz, baba da haklı ne şekilde oynayabileceğini nasıl eğlenceli zaman geçirebileceğini farketmemiş. arada köprü oluşturup bir süreliğine 3 kişi vakit geçirmelisiniz bence. zamanla ikisi zaten kendileri bir platform yaratmaya başlayacaklardır. en azından benim kendi evimde kızım doğduğundan çabam bu yönde, işe de yarıyor gibi düşünüyorum. bir de çocuğu yük gibi göstermemek gerekiyor. yapacak işlerim var, bu bir saat de sen ilgilen gibi sözler bana çok sevimsiz geliyor. çocukla vakit geçirmenin heyecanı ve enerjisi babaya hissettirilmeli

Konuya bakış tarzınız güzel.bence de çocuğu bir yükmüş gibi göstermek hoş değil,olmaması da gerekir.ama ne bileyim bazen standart bir anne olmadığımı düşünüyorum.açık olmak istiyorum.bazen her iki çocuğumu da bir anda bırakıp 1 saat evden kaçmak istiyorum:) (doğum iznindeyken ve bazı günler) ama eminim ki gittiğim yerden de hemen dönmek isteyeceğim.peki o zaman neden kaçmak istedim? bilmem.delilik mi yoksa bu? hayır.bir gün biri mahalleden içeri girer ve dışardaki hanımlara sorar.mahallenizde deli var mı?- biri cevap verir:az ilerde iki küçük çocuklu bir kadın oturuyor:))
ev işleri ve yemek kolay gibi görünüyor,aslında kolay da..ama istediğinizde banyo yapamamak,yemek yiyememek,telefona cevap verememek ve planladığınız saatte bir şeyi gerçekleştirememek insanı yıpratıyor.ve gün boyu uykusuz...E hal böyle olunca, anne kendinden hep feda edip te,eşten de evine göstermesi gereken alakayı göstermediğini görünce hepten yıpranıyor.neyse daha nerelere giderim ben durmazsam...yorumunuz için teşekkür ederim.

gülcüğüm merhabalar,
benim eşim seninkiyle meslektaşmış.ne güzelll..
okudum da Allah sabır versin sana canım arkadaşım..
naçizane şunu öneririm bakıcın yada annen de var senin nasıl olsa
günde 1 saat yürüyorum ben eskisi gibi stresli geçmiyor günlerim,gerçekten de mutluluk hormonu salgılanıyor sanırım
streslerimin hepsi uçup giiyor
hatta trambolin aldım yakında gelecek
zıplıcam zıplayabildiğim kadar
spor gerçekten insanı rahatlatıyr
bu belki sorunun kaynağını yok etmeyecek ama bil ki stres diye bi şey kalmayacak sende
benim eşim de hiç bakmıyordu..çünkü 2,sene kadar ayrı kaldık biz mecburen
ben uzağa atandım
tayinim çıkmadı çok sıöıntı çektik
çocuğum babasız büyüdü malesef..
bana gelip de ona gitmeyince içten içe üzülüyor uzaklaşıyordu büyüğümden
..ama şimdi 2.kızımıa öyle bi bakıyor kii.
büyük kızımla da arada bir saklambaç oynuyorlar..
aslında çocukların parklara gidip enerjilerini boşaltmalrı şart bence..
eşin keşke götürse büyük kızını parka falan..
umarım bundan sonra iyi haberlerini alırım...

Ausencia .!.:

Yooo kesinlikle durumu fazla abartmıyorsunuz , tabii ki gün içerisinde fazladan bir 30 dakika ayırmanın talebi için haklısınız.

Yalnız , ne yapmanızı önermemiz için office arkadaşım sorduğu soru önemli , kızınızın yaşı ?

Ona göre bizlerde fikir vermeye çalışırız

Genişletmek için tıkla...

:))) office arkadaşlarıyla ne güzelmiş :)