• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sevgili anneler;çocuğunuzun babasına ''baba olduğunu'' hatırlatmanın yoları nelerdir?

gulminahira

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
27 Ocak 2013
311
12
46
Adana
Sevgili anneler, eşim ve ben kızımızı çok sevdiğimiz halde; eşimin kızımla paylaşımları yok denecek kadar az ve kızımın da bunun da yalnızlığını çektiğinin farkındayım.bu beni çok üzdüğü için sık sık eşimle konuşuyorum ''seni çok özlüyor,lütfen her gün en fazla yarım saat ilgilen,ne olur'' dememe rağmen 3-4 günde 1 klez o da 10 dk ilgileniyor.buna çok üzülüyorum.hani bazen bazı şeylerin püf noktası vardır ya;acaba eşimize çok istediğimiz şeyleri yaptırmanın bir yolu var mıdır?biliyorum en iyi yöntem konuşmak ama çok denedim yoruldum:( kızım için üzülüyorum,baba sevgisi önemli bir ihtiyaç çünkü...cidden ciğerim parçalanıyor bazen.acaba bu konuya fgazla mı takılıyorum sizde durumlar ne? sevgiler herkese.
 
anne olarak, endişeni anlıyorum... kızınız hangi yaşta olursa olsun tabiki önemli bir konu bu... ama çözüm????? bende bilemiyorum... siz, artık eşinize dil döküp yorulmayın bence... insanları değiştiremeyeceğimize göre siz üzerinize düşeni en iyisiyle yapın gerisinide malesef yine anne olarak telafi edeceksiniz... bol sabır........
 
baba kızın yalnız kalmasını sağlayacak ortamlar hazırlasanız.yani başta mecburii de olsa sonra gönüldene dönüşebilir.bir dr randevusu ya da bir arkadaşınıza ya da bir tiyatroya ya da yalnız gitmek isteyeceğiniz bir ortam vardır mutlaka....başkasından değil babadan yardım isteyin.ama babadan isterken babalık gereği ona bakmak zorunda olduğunu hissettirin.o sizin çocuğunuz.
biraz yalnız kalmalılar.birlikte birşey paylaşmmalılar.vaktim olduğunda yine yazarım.sevgiler
 
Yooo kesinlikle durumu fazla abartmıyorsunuz , tabii ki gün içerisinde fazladan bir 30 dakika ayırmanın talebi için haklısınız.

Yalnız , ne yapmanızı önermemiz için office arkadaşım sorduğu soru önemli , kızınızın yaşı ?

Ona göre bizlerde fikir vermeye çalışırız :34:
 
yaşını yazdım sanıyordum,başka sorumda yazmışım...şimdi ekledim..off şimdi de kimse yok,neyssss..çocuklarınızı uyutmuş keyif yapıyorsunuzdur inş sevgili anneler:)
 
Benim eşim de akşam geldiğinde biraz oynar kızımızla sonra hemencecik sıkılır:)ben de kızarım çocuk seni akşama kadar özlüyor ilgilen biraz diye sanırım eşlerin biraz oyun oynamayı sevmesi gerekiyor zira eşimin babası vardır maşallah akşama kadar oynar kızımla hiçte sıkılmaz kendi çocuklarına da öyleymiş ama eşim fazla çekmemiş çabuk sıkılır oynamaktan.ben de bazen ikisini birlikte dışarı gönderirim parka falan benim evde işim var diyerek o zaman güzel vakit geçirirler.sizde deneseniz belki işe yarar
 
LA EDRİ haklısınız başbaşa bırakmalıyım ama eşim gitmek istemiyor hiç,zorla ve çok nadir kızımla dışarı çıkıyor.gitse bile yarım saatte geri dönüyorlar,yine benim başıma kalıyor herşey.bir yandan yemek,temizlik çamaşır,bir yandan kız paçamda uyutulması gerekiyor.uyusun ki duş alabileyim bulaşıkları makineye tıkayım,okul için ertesi günün evraklarını tamamlayabileyim...sadece yemek ve bulaşık bile zamanımın çoğunu alırken bir de kızımla tek başına ilgilenmek yorucu oluyor.eşimkızımıza biraz sevgi verse; benim o mutlulukla inanın tüm yorgunluğum gider:(
 
Sevgili anneler, eşim ve ben kızımızı çok sevdiğimiz halde; eşimin kızımla paylaşımları yok denecek kadar az ve kızımın da bunun da yalnızlığını çektiğinin farkındayım.bu beni çok üzdüğü için sık sık eşimle konuşuyorum ''seni çok özlüyor,lütfen her gün en fazla yarım saat ilgilen,ne olur'' dememe rağmen 3-4 günde 1 klez o da 10 dk ilgileniyor.buna çok üzülüyorum.hani bazen bazı şeylerin püf noktası vardır ya;acaba eşimize çok istediğimiz şeyleri yaptırmanın bir yolu var mıdır?biliyorum en iyi yöntem konuşmak ama çok denedim yoruldum:( kızım için üzülüyorum,baba sevgisi önemli bir ihtiyaç çünkü...cidden ciğerim parçalanıyor bazen.acaba bu konuya fgazla mı takılıyorum sizde durumlar ne? sevgiler herkese.

Canim bu solicem belki cozum olmiycak ama yazmak istedim maleseff herkez babaligi beceremiyor seviyor ama icinden disa. Vurmuyor misal veriyorum benim babam benimle ve kardesimle asla ilgilenmezdi severdi ama hep icinden tabi biz bunu bilemezdikki gostermiyodu cunku ve ben baba sevgisini hep disarida aradim bi cok hata yaptim bu sevgi eksikligi yuzunden misall benim esim ben hamileyken bebek lafi bile ettirmezdi cok uzulurdum ben naptim cocugumu sevmiycek ilgilenmiycek naparim ben diye ama dogdundan beri bi saniye bile yanindan ayrilmaz aglasa benden once kosar cani yansa gozu dolar oturur saatlerce konusmaya calisir guldurur yurutmeye calisir gece hep o kalkar hani anne o baba ben gibi oluyo o evdeyken diycem oki kisiden kisiye degisiyo bence esinle zaman kaybetmeden konusmalisin yaptigi hatanin farkina varmali o cocugun hatalara yonelmesini engellemeli en basiti gec karsisina ona kotu ornekler vererek konus bu babasiz bak bu halde. Hic sevgi gormemis ilgi gormemis allah korusun ya kizikizda baba sevgisi almadigi icin disarida ararsa gibi.
 
Merhaba,
konu çok evvelden açılmış ama okuyunca yüreğim burkuldu ben de yazmak istedim.

Benim çocuğum yok ama önerilerim olabilir evli biri olarak.

Bir arkadaşın da dediği gibi Allah korusun kızınıza ileride baba sevgisinin eksikliğinden dolayı gelebilecek şeyleri net bir şekilde anlatın.

Gerekirse durumu biraz abartın. Tabir- i caizse bam telini bulun ve onu oradan vurun. Eşiniz şimdi anlamıyor ama kızınızı derin bir yalnızlığa itebilir ileride.

Genelde baba sevgisi göremeyen kız evlatlarımız ya sorunlu ergenlikler yaşayıp karşı cinse karşı bir nefret duyuyor ya da baba sevgisini bir erkekte arayıp erken yaşta, belki de çok yanlış evlilikler yapıyor.

Benim etrafımda 2.ci anlattığım örneği yapan çok genç arkadaşım var.


Bir de ikinci bebek de geliyormuş, daha birinciyle ilgilenmezken ikincisi ne yapacak? yazık gerçekten
 
Merhaba.. Gerçi konu açılalı epey olmuş ve belki bir çare bulmuşsunuzdur ama aynı dertten muzdarip annelere de belki yardımcı olur diye mesaj yazmak istedim.

Genellikle, yani benim bildiğim babaların bu konudaki sıkıntısı ne yapacağını bilememekten kaynaklanıyor. Hele ki kız çocuğu ile nasıl oynanır bilemediği için aktivite içinde olmayabilir. Hem eşinizin hem kızınızın eğleneceği aktiviteler yaratmalısınız. Mesela bisiklete binmeyi öğretmek.. Bu genellikle "baba" işi oluyor. :) Ya da evde işiniz olduğunu, bahar temiliği yapacağınızı söyleyin ve eşinizi, kızınızla beraber sokağa yollayın.. dışarıda oyun mu oynanalar yürüyüş mü yaparklar onlara kalmış.. Ama yürüyüş her zaman daha çok diyalog getirir. Çünkü 4.5 - 5 yaş soruların bitmediği dönemdir :)

Umarım yardımcı olur.. :)
 
Sevgili anneler, eşim ve ben kızımızı çok sevdiğimiz halde; eşimin kızımla paylaşımları yok denecek kadar az ve kızımın da bunun da yalnızlığını çektiğinin farkındayım.bu beni çok üzdüğü için sık sık eşimle konuşuyorum ''seni çok özlüyor,lütfen her gün en fazla yarım saat ilgilen,ne olur'' dememe rağmen 3-4 günde 1 klez o da 10 dk ilgileniyor.buna çok üzülüyorum.hani bazen bazı şeylerin püf noktası vardır ya;acaba eşimize çok istediğimiz şeyleri yaptırmanın bir yolu var mıdır?biliyorum en iyi yöntem konuşmak ama çok denedim yoruldum:( kızım için üzülüyorum,baba sevgisi önemli bir ihtiyaç çünkü...cidden ciğerim parçalanıyor bazen.acaba bu konuya fgazla mı takılıyorum sizde durumlar ne? sevgiler herkese.

Konu açılalı epey olmuş .. acaba bu durumda değişen bişey oldu mu ? Ben eşinizin yaşını merak ettim , mesleğini.. acaba fazla stresli bir işi mi var ? bir dönem eşimin mesleği nedeniyle buna benzer bir dönem geçirdik .. evde kavgalarımız oldu.. eşimin eve gelmesi bile sinirimi bozar oldu. herşey kadının üzerinde olunca bunalım geçiriyor. bu durumda kadın dinlenmek kafasını dinlemek istiyor.. tabii çare yok bir anne evladına kıyabilir mi ?
 
eşimde az ama belirgin olmlu bir değişme oldu evet.2. kızım 7 aylık oldu ve doğduğundan beri olmasa da 3-4 aydır sıkıştığım zaman bebeğin altını değiştirip dizinde sallaıp uyutur oldu.bazen kucağında gezdirir.uymazsa paranox fitil koyar.ama benim istediim büyük kızımızla iletişim/oyun kurması idi.çünkü küçüğün emmesi,mamasaı,bezi,banyosu derken büyükkızımla yatığım etkinlikler hep yarım kalıyor:( ama eşim ne konuşmk ne de anlaşmak istiyor bu konuda.sorun olsun,çözülmesin,onun için hava hoş.yaşam şekli,tarzı bu.hep bir sorun olsun,öylece orada beklesin,eksik olsun,benim için problem olduğunda ve ona bunun için kızsam hemen içine kapanıyor.bizimle bağı koparıyor.odasına gidip internetten blgesel izliyor vs.gerçi çocuklar ayaktayken bu yaptığını pek yapmaz oldu.
yani n diyeyim bilmem ki...yol aldık,her ne kadar istediğim kadar olmasa da..yin de eskisinden kat kat daha iyi.büyük kızımla ilgilenmek istememesinin sebebi,iletişim kurmakta zorlanıyor olması. ama eşimin bu vudumduymaz olmaması gereken ,htta çocuklara hayattaki en önem arzeden görevimiz olan iletişim ve sevgi konusunda yetersiz olması beni çıldırtıyor.
eşim doktor.streli bir mesleği olduğu doğru.ben de öğretmenim ama eve gelince okuldki tüm olumsuzlukları orda bırakamasam da unutuyorum.yaım gün çalışıyorum,yarım gün yardımcıyla beraber evde çalışıyorum,akşam ve gece muhtemelen odada yalnız ben ve çocuklar oluyor.en azından bir süreliğine o da bunu yapamaz mı? daha anlatacak çok şey var aslında......sevgiler
 
Aslında açtığın konu çok önemli.. Emin ol meslek - statü önemsemeksizin birçok baba profili ne yazık ki böyle.. erkekler biz kadınlar gibi değil.. kadınların çocuklarla olan iletişimi daha kuvvetli. Sana minnacık bir örnek.. bizim evde 2. çocuk muhabbeti oluyor zaman zaman.. henüz 1 oğlumuz var. bende oğlumun büyümesinde en özverili kişi oldum. şimdi eşime 2. çocuğu sana güvenemediğim için düşünmüyorum diyorum. çünkü hep ben hep ben.. o zaman da diyor ki ; 2. çocukta böyle olmam diyor.. seneye oğlum 1. sınıfa başlayacak , dersleri vs. üzerimde daha çok yük olacak. birde 2. çocuk olursa diyor ki .... ben küçüğe bakarım , uyuturum onunla ilgilenirim ama sen oğlanla ilgilenirsin , derslerini yaptırırsın vs.. yani iletişim ve verimli vakit geçirebilmek yine benim üzerimde olacak... o yüzden ben biraz daha erteliyorum 2. çocuk meselesini... :))
 
ne kadar da benziyor bizim odunlar ahahahaaa.ama şu bir gerçek ki, sen doğur ben bakarım olayı yaş.benm eşim de ikinciye ben bakarım diyordu ama işten gelince en az 3 saat uyuycak,sonra tel görüşmeleri,sonra çay sigara keyfi derken adamı gece saat 10-11 arası ancak yakalıyoruz.hafta içini bırak,hafta sonu bile beraber mutfak masasına oturduğumuz yok/gibi.büyük kızımda hiç ortada yo
ktu gerçi,şimdi yine iyi:)
erkeklere kolay işler verceksin,yapabilecekleri işler.mesela benimki büyük kızla oynamak konuşmak yerine ufağı şapır şupur öpmeyi tercih ediyor.büyüğü uyutmak yerine küçüğü 5-10 dk kucakta gezdirmeyi yeğliyor.her işi bir ileri tarihe erteler,mesela yumurta yok..yarın alırım...havluluk çıkmış...yarın hallederim.pamukları döşek yaptırsak...yarın hallederiz(gecen yazdan bei söylüyorum bu sabah götürdü nihayet pamukları) bu arada kızım da annannesi sağolsun zor/talepkar bir çocuk.çalıştığım için sadece anneme güvenebildim o zamanlar ve kızım çok nazlı bir bebeklik geçirdi her istediği oldu.allah razı olsun elbette ki.ne zaman annanne gitti,nazı da gitti;) neyse sohbet etmek güzel,işler bizi bekler:) sevgiler.
 
Back