Sevgi kıyaslaması

suzybae .!.:

Herkese merhaba.

Yıllardır anonim olarak konu okuduğum forumda sonunda üyeyim. Buna neden olan ise artık gerçekten ikilemde olmam. Kendi mantığım ve kalbim bana yetmiyor artık. Uzatmadan konuya giriyorum.
22 yaşına girecek yaşıtlarından olgun bir genç kızım ve birkaç ay önce nişanlandım. Ben gerçekten zor birisiyim ve bu noktaya kolay gelmedik. Şüpheci ve güvensiz birisiyim bu yüzden yanlış da olsa sevgiliyken telefonunu karıştırmıştım ve eski sevgilisiyle olan mesajları e-postada arşivlenmişti. Alıp kendime attım ve ondan sildim. Benden önce arşivlemişti ve büyük ihtimalle silmeyi bile unutmuştu. Ben gerçekten üşenmeyip bütün mesajları okudum ve aşırı toksik bir ilişkileri olduğunu gördüm. Ama sorun şu ki o kıza sürekli uzun uzun mesajlar, durduk yere içinden gelerek güzel mesajlar yazmış içini dökmüş. Bu benim en sevdiğim sevgi dilidir yani konuşmak, birden içinden gelerek uzun uzun yazmak ve daha önce sevdiğim herkese de yaptığım, bana da yapılan bir şey. İlişkimizin başında mektup yazmasını istemiştim sürekli unutmuştu sürekli hatırlatmıştım bir süre sonra da konuyu tamamen kapattım ve hiç hatırlayıp yazmadı. Ben ona bir kere uzun mesaj attım ve cevap vermeyi unutup saatler sonra cevap vermişti beni de tatmin etmemişti. Belki bundan sonra içinden gelerek yazar benim gibi dedim ama asla ve asla öyle bir mesaj almadım. Mesela yan yanayken insanın içine birden gelir seni çok seviyorum ya falan deriz bana bu hep oluyor ama ona çook nadir. Eksiklik hissediyorum, sevgi dilimiin bu olduğunu ve buna aşırı ihtiyaç duyduğumu da biliyor. Bugün bir konudan tartışırken sinirimi atamadım ve bu konuyu açtım. Bana neden yazmıyorsun dedim. Kendini başkalarıyla kıyaslama dedi. Ben de başkasıyla değil senin davranışlarını kıyaslıyorum, sevgi dilimin bu olduğunu bile bile bana neden hiç yazmadın dedim. Artık olgunlaştım öyle birisi değilim, içimden gelmiyor istemiyorum onun yerine söylemeyi tercih ediyorum diyor ama öyle aman aman bir şey yok benim için bu eksikliği dolduracak. İşin garip tarafı artık benim de ona hiç içimden gelmiyor. Nişan fotoğraflarımızı hala paylaşmadım çünkü açıklamaya ne yazacağımı bile bilemedim. Hevesimi kırmamış olsa içimden gelen çok özel şeyler yazardım ama yok gelmiyor. Benim öğrendiğim sevgi bu değil. Bana göre seven insanın içinden mutlaka gelir yazmıyorsa söyler. Bu konuda ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum ister istemez sevgimizin yalan olduğunu düşünmeye başladım. Siz neler söylersiniz?

Genişletmek için tıkla...

suzybae .!.:

Herkese merhaba.

Yıllardır anonim olarak konu okuduğum forumda sonunda üyeyim. Buna neden olan ise artık gerçekten ikilemde olmam. Kendi mantığım ve kalbim bana yetmiyor artık. Uzatmadan konuya giriyorum.
22 yaşına girecek yaşıtlarından olgun bir genç kızım ve birkaç ay önce nişanlandım. Ben gerçekten zor birisiyim ve bu noktaya kolay gelmedik. Şüpheci ve güvensiz birisiyim bu yüzden yanlış da olsa sevgiliyken telefonunu karıştırmıştım ve eski sevgilisiyle olan mesajları e-postada arşivlenmişti. Alıp kendime attım ve ondan sildim. Benden önce arşivlemişti ve büyük ihtimalle silmeyi bile unutmuştu. Ben gerçekten üşenmeyip bütün mesajları okudum ve aşırı toksik bir ilişkileri olduğunu gördüm. Ama sorun şu ki o kıza sürekli uzun uzun mesajlar, durduk yere içinden gelerek güzel mesajlar yazmış içini dökmüş. Bu benim en sevdiğim sevgi dilidir yani konuşmak, birden içinden gelerek uzun uzun yazmak ve daha önce sevdiğim herkese de yaptığım, bana da yapılan bir şey. İlişkimizin başında mektup yazmasını istemiştim sürekli unutmuştu sürekli hatırlatmıştım bir süre sonra da konuyu tamamen kapattım ve hiç hatırlayıp yazmadı. Ben ona bir kere uzun mesaj attım ve cevap vermeyi unutup saatler sonra cevap vermişti beni de tatmin etmemişti. Belki bundan sonra içinden gelerek yazar benim gibi dedim ama asla ve asla öyle bir mesaj almadım. Mesela yan yanayken insanın içine birden gelir seni çok seviyorum ya falan deriz bana bu hep oluyor ama ona çook nadir. Eksiklik hissediyorum, sevgi dilimiin bu olduğunu ve buna aşırı ihtiyaç duyduğumu da biliyor. Bugün bir konudan tartışırken sinirimi atamadım ve bu konuyu açtım. Bana neden yazmıyorsun dedim. Kendini başkalarıyla kıyaslama dedi. Ben de başkasıyla değil senin davranışlarını kıyaslıyorum, sevgi dilimin bu olduğunu bile bile bana neden hiç yazmadın dedim. Artık olgunlaştım öyle birisi değilim, içimden gelmiyor istemiyorum onun yerine söylemeyi tercih ediyorum diyor ama öyle aman aman bir şey yok benim için bu eksikliği dolduracak. İşin garip tarafı artık benim de ona hiç içimden gelmiyor. Nişan fotoğraflarımızı hala paylaşmadım çünkü açıklamaya ne yazacağımı bile bilemedim. Hevesimi kırmamış olsa içimden gelen çok özel şeyler yazardım ama yok gelmiyor. Benim öğrendiğim sevgi bu değil. Bana göre seven insanın içinden mutlaka gelir yazmıyorsa söyler. Bu konuda ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum ister istemez sevgimizin yalan olduğunu düşünmeye başladım. Siz neler söylersiniz?

Genişletmek için tıkla...

suzybae .!.:

Artık olgunlaştım öyle birisi değilim, içimden gelmiyor istemiyorum o

Genişletmek için tıkla...

CiRiLLA .!.:

Suradan anlaşilan o ki kiza aşik olmuş ve kirilmiş bi daha o kadar sevemem/sevmem diye de suan belki daha az ve daha mantikli sevdigi kişiyle evlenme yolunda.
Olgunlaşmakla alakasi yok boyle seylerin.

Genişletmek için tıkla...

Salon Kadini .!.:

Niye kizdiniz ki kizcagiza?

Adamin potansiyelini gormus, bana gostermiyorsa beni oyle sevmiyordur diye dert etmis. Sanki 22 yasindayken kimse boyle dertlere sahip değildi, anlamiyorum ki hepiniz mi annenizin karnindan ciktiktan sonra ergenligi pat diye atlatip, olgun evli barkli kadinlara dönüştünüz?


22 yasinda gencecik kiz sevgilisiyle ayni sevgi dilini paylasmak istemis, ben haksiz bulmadim kendisini. Gayet normal o yasta boyle heyecanlar beklemek. Ama...


Bunu 1 kez dahi istemezsin, bu yoksa yoktur, istersen sen istediğin icin yapilmis olur, icinden gelerek degil.

Beklentin bu sevgi diliyse siz bu adamla uyumlu degilsiniz, aslinda itirafini da yapmis "kendini baskalariyla kiyaslama" diyerek.

Genişletmek için tıkla...

suzybae .!.:

Herkese merhaba.

Yıllardır anonim olarak konu okuduğum forumda sonunda üyeyim. Buna neden olan ise artık gerçekten ikilemde olmam. Kendi mantığım ve kalbim bana yetmiyor artık. Uzatmadan konuya giriyorum.
22 yaşına girecek yaşıtlarından olgun bir genç kızım ve birkaç ay önce nişanlandım. Ben gerçekten zor birisiyim ve bu noktaya kolay gelmedik. Şüpheci ve güvensiz birisiyim bu yüzden yanlış da olsa sevgiliyken telefonunu karıştırmıştım ve eski sevgilisiyle olan mesajları e-postada arşivlenmişti. Alıp kendime attım ve ondan sildim. Benden önce arşivlemişti ve büyük ihtimalle silmeyi bile unutmuştu. Ben gerçekten üşenmeyip bütün mesajları okudum ve aşırı toksik bir ilişkileri olduğunu gördüm. Ama sorun şu ki o kıza sürekli uzun uzun mesajlar, durduk yere içinden gelerek güzel mesajlar yazmış içini dökmüş. Bu benim en sevdiğim sevgi dilidir yani konuşmak, birden içinden gelerek uzun uzun yazmak ve daha önce sevdiğim herkese de yaptığım, bana da yapılan bir şey. İlişkimizin başında mektup yazmasını istemiştim sürekli unutmuştu sürekli hatırlatmıştım bir süre sonra da konuyu tamamen kapattım ve hiç hatırlayıp yazmadı. Ben ona bir kere uzun mesaj attım ve cevap vermeyi unutup saatler sonra cevap vermişti beni de tatmin etmemişti. Belki bundan sonra içinden gelerek yazar benim gibi dedim ama asla ve asla öyle bir mesaj almadım. Mesela yan yanayken insanın içine birden gelir seni çok seviyorum ya falan deriz bana bu hep oluyor ama ona çook nadir. Eksiklik hissediyorum, sevgi dilimiin bu olduğunu ve buna aşırı ihtiyaç duyduğumu da biliyor. Bugün bir konudan tartışırken sinirimi atamadım ve bu konuyu açtım. Bana neden yazmıyorsun dedim. Kendini başkalarıyla kıyaslama dedi. Ben de başkasıyla değil senin davranışlarını kıyaslıyorum, sevgi dilimin bu olduğunu bile bile bana neden hiç yazmadın dedim. Artık olgunlaştım öyle birisi değilim, içimden gelmiyor istemiyorum onun yerine söylemeyi tercih ediyorum diyor ama öyle aman aman bir şey yok benim için bu eksikliği dolduracak. İşin garip tarafı artık benim de ona hiç içimden gelmiyor. Nişan fotoğraflarımızı hala paylaşmadım çünkü açıklamaya ne yazacağımı bile bilemedim. Hevesimi kırmamış olsa içimden gelen çok özel şeyler yazardım ama yok gelmiyor. Benim öğrendiğim sevgi bu değil. Bana göre seven insanın içinden mutlaka gelir yazmıyorsa söyler. Bu konuda ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum ister istemez sevgimizin yalan olduğunu düşünmeye başladım. Siz neler söylersiniz?

Genişletmek için tıkla...