En başında o benim yaşadığım yere gelecekti ama babam işsiz oldugu icin ikna olmadı, kendi memleketinde iş buldu babamı ikna etmek icin. Ama o işte kalıcı değildi zaten çıkacaktı. Bende o yüzden benim yaşadığım yere gelmesini istedim çünkü maddi açıdan çok ama çok daha iyiydi yaşadığım yer, bunu duyunca cıldırdı.
Gördüğüne eminim. Zaten Whatsapp tan yazdım ve çevrimiçi olunca görünüyor. Sadece orasıda değil, Messenger den yazmıştım birde, yani bariz gördü mesajlarımı.
Bende bana kızgın o yüzden bana cevap vermeyip beni cezalandırıyor aklınca diyordum ama üstünden bu kadar zaman geçti, ümidimi kaybettiğim içinde bu konuyu açtım
Çok teşekkür ederim, amin. Gerçekten öyle. Ben zaten inatcı biride değilimdir ama gururumu ezdiğini düşünmeme rağmen, o bana suan yazsa cevap veririm hemde ılımlı bi cevap veririm, terslemem. Oda sevse öyle yapmalıydı, ben gerçekten çok daha fazlasını yaptım elimden gelenin. Beklemeyi ve beklentiyi azaltmam yoluma bakmam gerektiğini kabul etmeliyim
Teşekkür ederim. İşte ben o sınırı hiç bilmiyorum. İlk kez birine bu kadar derinden bişeyler hissettim, o yüzden kırsa da affettim, asla yüzüne bile bakmam diyeceğim durumlarda peşinden koştum, yalvardım. Dediğim gibi hatalarım elbette oldu ama affedilmeyecek, onun kabul edemeyeceği şeyler değildi. Ne kalbini kırdım, ne saygısızlık yaptım, ne şart koştum, nede karşılamayacağı beklenti içerisine girdim. Daha iyi birini bulamayıp dönerse zaten kabul etmem, o anca bencillik olduğunu gösterir
Evet sevseydi gerçekten dönerdi, buna bende ikna oldum artık. Eğer oda bana sizin eski eşinize davrandığı gibi davransaydı, tamam derdim bu sevmiyor, inatta etmiyor. Ama bunu bizzat kendisi ayrıldıktan sonra söylediği icin ve daha öncede aynı cümleleri kurup, ben kırılınca peşini bıraktığımda peşimden geldiği icin böyle düşünüyorum. Ben sürekli yalvarma modunda değildim, 2 ay sürdü en sonunda kabullendim dedim bu adam beni sevmiyor, sevse benimle iletişime geçer yüz yüze konuşur. Tamam dedim hayatında mutluluklar dilerim, hakkım varsa helal olsun, yaşattığın herşey için teşekkürler. 2 gün sonra yanıma geldi, herşeyi düzeltip düğünü planlayalım ve birbirimizi bidaha kırmayalım diye. Ben sadece onu dinledim, herşeyi düzeltmek istiyordu, tamam dedim o zaman senin dediğin gibi olsun, kırdıgın zamanları affediyorum hepsini unutalım dedim, unutalım dedi. Aynı gün yanımdan ayrıldıktan sonra yok aklıma geldi de insan şunu derdi, bunu yapardı gibi birsürü şey söyledi.
Bende de tam tersi. Hem o hem ben, ayrılana kadar birbirimize bu kadar uyumlu olduğumuz için yan yana gelince bütün sorunları çözeceğimize inanıyoruz demiştik. Bizimki mesafe ilişkisiydi, bütün bunlae mesafeden kaynaklanıyor diyorduk. Nitekim en son yüz yüze konusunca da öyle olduğunu düşündüm ama o yanımdan ayrılır ayrılmaz yine sorun çıkarıp kestirip atmaya başladı. Bişeyler yürümüyorsa bende mantıgımla hareket etmeyi seven biriyim ama öyle bi durum yoktu
Evet herşeyi kafamda düşünüyorum, tartıyorum, şöyle oldu böyle oldu diye özetliyorum ve en son bu yorumu yapıyorum kendime. Çünkü gerçekten bahane gibiydi ayrıldığı zaman ve sebep
İllaki karşılıklı hatalar yapılmıştır. Benim hatam sabırsız davranmak ve mesajlarıma cevap alamadığım zaman biraz tavır yapmaktı. Trip atan, hiç bişeyden memnun olmayan biride değilim. Kaldı ki onları çok çok geride bıraktık. Bana olumlu anlamda çok değiştiğimi mükemmel bi insan olduğumu söylemeye başladı. Sonra ben yaşayacağımız yer konusunda maddi açıdan daha iyi olduğu icin, buraya gel dedim kıyameti kopardı. Tamam dedim sonra, senin istediğin olsun, gelmek zorunda değilsin, ben gelirim yanına seve seve. Sonra yok sen hep böyle yapacaksın, sana güvenmiyorum, yanıma gelince beni terkedip gideceksin burda mutlu olmadığını diyeceksin vs vs. En son ikna ettim öyle olmayacağına ama bişeyler kopmuştu, iletişime geçmedi benimle. Ben artık tamam dedim senin dediğin olsun bitsin madem yolun açık olsun, sonra peşimden geldi ama yine onun şartlarını kabul etmek şartıyla. Tamam dedim öyle olsun, ertesi gün yine aynı davranmaya başladı.
Çok teşekkür ederim. Evet her şerde bi hayır olduğuna olan inancım zaten beni tutuyor. O yüzden susuyorum ve o yüzden son mesajı bile yazıp bekledim. Sanırım artık beklemenin de bi manası yok. Dediğiniz gibi suan gelse ben bıraktığı yerdeyim, yine terkedilmek kaçınılmaz olur benim icin
Çok teşekkürler, bende son mesajı yazana kadar acaba şunuda desemmi, belki niyetimi tam gösteremedim belki şöyle böyle diyerek son bi mesaj attım. Hem omunda geri dönesi varsa cesaret vermek için, hemde kendime artık bella sen elinden geleni yaptın, pişman olacağın bişey yok demek icin. Gerçekten iyi ki yazmışım o mesajı, o zamana kadar sürekli kendimi suçlayıp duruyordum ama o mesajı okuyan sevmeyen biri bile o mesaja kayıtsız kalmazdı. Sende kötü biri değilsin ama olmadı derdi, seninde yolun açık olsun derdi. En azından bi cevabı hakettigimi düşünüyorum. Ama ya tenezzül etmedi yada cevap verilmemesine çok kızdığımı bildiği icin beni cezalandırıyor. Ama üzerinden haftalar geçti cezalandırıyor diyemiyorum
Nisanliniz biraz dengesiz davranmış gibi geldi kaç yaşında kendisi?Siz kaç yasindasiniz
Ben 30 o 33 yaşında
Zaten yazmam artık, son mesajıma ek olarak daha ne yazabilirim o mesajda herşeyi açık açık söyledim. Belkide dediğiniz gibi nasıl olsa bu dayanamaz yazar diyor. Çünkü daha önce de yazmayacağım deyip yazdım, en son yine bi mesaj attım. O yüzden yazarım diye düşünüyor belki de. Ama her ne düşünürse düşünsün sanırım benim yoluma bakmam gerek
Seven erkek asla gitmez! Sevmezse gider korkaksa gider ikiside ayni ha korkak ha sevmemiş ama siz herşeyi yapmişsiniz iykide yapmişsiniz ilerde böyle şöyle yapmadim demezsiniz dönermi sorusuna da kesin bi yerde döner ama ozaman sizden gitmişmi olur onu bilmem geneldede bekleyince olmaz tamam artik bitti dersiniz o döner bi anlamida kalmaz umarim pişman olur yakin zamanda döner hayirlisiysa tabi değilsede yolunuza bakarsınız umarim mutlu olursunuzMerhaba Kızlar,
haftalar sonra farklı olurum, belki çoktan atlatmış olurum diye ümit etmiştim son konumu açarken ama öyle olmadı. Son konumda eski nişanlımla ayrılmamızın sanki yarım kalmış gibi olmasından bahsetmiştim, ayrıldık ama tüm aile bireylerinin hesaplarında hala ekliyim, hatta görüştüğüm akrabaları bile var demiştim. Tekrar son kez yazıp belki birbirimize bi şans daha vermelimiyiz yazayımmı diye arada kalıp konu açmıştım. Yaz ve aşkının peşinden git diyenlerde oldu, yazma diyenlerde. Ben kendimle çok savaştım ama en son duygularıma yenik düşüp yazdım, çünkü gerçekten ilk kez böyle sevdim birini. İleride pişman olmaktansa, yazayım dedim, en son yazdığında olanlardan dolayı beni suçlamıştı ve çok sinirliydi. O sinirinin bile bana olan sevgisinden kaynaklandığını biliyordum, benim inatçı olduğumu biliyordun falan da demesi inattan dolayı bitirdiğini düşündürttü bana. O yüzden bundan 2-3 hafta önce son kez bi mesaj yazdım. Geri dön, yada barışalım içerikli değildi ama onun yerinin bende çok başka olduğunu, gerçekten bilip bilmeden kırdıysam, tüm samimiyetimle özür dilediğimi içeren uzun bi mesajdı. Gerçekten mesajı yazdıktan sonra kendimi daha iyi hissetmeye başladım. Cevap versin diye beklenti içerisinde de değildim, bunuda belirttim hatta o mesajda. Elbette hiç bişey yazmadı. Ben mesajı yazdığıma, özür dilediğime asla pişman değilim, bu vicdanımı daha da rahatlattı, kıracak bişey yapmamama rağmen. Ama elbette her insan gibi hata yapmışımdır, ayrılmayı gerektirecek kadar olmasa da. Olsun dedim, cevap vermese de ben üzerime düşeni yapayım. Ama kendimi bugünlerde yine kötü hissetmeye başladım. Beklenti içerisinde değildim ama bana kızgın olduğu için mi yazmadı, ya da gerçekten artık aklından, kalbinden çıkardı mı merak ediyorum. Elbette tekrar yazmak gibi bişey düşünmüyorum, bundan sonrası sadece yüzsüzlük olur. Bu arada ayrılmamız öyle kavgalı gürültülü, bağırmalı falan olmadı. Ben çok sakin biriyim zaten, asla sesimi bile yükseltmem, kırıcı konuşmam. En son herşey onun istediği şekilde ilerleyecek diye karar aldık, her sorunu aştık ama o vazgeçti ve bundan beni sorumlu tuttu. Sadece gerçekten seven erkek sırf inadından dolayı bu kadar uzatır mı bişeyi, yada şöyle sorayım; gerçekten seviyorsa mutlaka geri dönecektir bu doğru, ama inadını yenmesi gerçekten bu kadar zormu, bu kadar uzun mu sürüyor? Elbette sevse gitmezdi, vazgeçmezdi, pişman olsa ben yazdıktan sonra cesaret alıp barışmak isterdi, bunları bende biliyorum aslında. Ama ya öyle olduğuna inanmak istemiyorum, ya da hala sevdiğini hissediyorum, onu iyi tanıdığımı düşünüyorum çünkü. Bilmiyorum kızlar, kafamda birsürü soru var. Oda hayatına çok mutlu, rahatlamış bi şekilde devam etmiyor, takip ediyorum biliyorum, hissediyorum. Bu durumda onun pişman olmasını beklemek cokmu gereksiz? Mantığım saçmalama sen elinden gelenin çok fazlasını yaptın demek ki istemiyor diyor, kalbimde sevdiğini insan bir ömür bekler diyorben ne ara bu moda geldim bilmiyorum....
