16 temmuz 2008 hiç gelmemen gereken bir tarihte gelmek istemiştin.kanamayla gittiğim hastanede ertesi gün sabah saat 5.30 da dünyaya merhaba yada elveda demeye hazırlanmıştın.bebeğimi kurtarın diye yalvarırken acımasızca suyunu patlatıp doğumu hızlandırmışlardı.öyle çaresizdimki...beklemiyordum doğmanı.kanamayı durdurup eve gönderirler diye hesaplarken nereden bileyimki seni benden alacaklarını.anneanneni aradım gece saat 2.15.anne bebeğimi benden alıyorlar dedmişim ağlayarak.berbat bir gündü kapkaranlık bir gece.doğdun..seni silmeden kucağıma verdi ebe.oğlum dedim sadece oğlum gitme....
Cılız sesinle öyle bir ağlıyordunki...gidecektin biliyorum nasıl dayanabilirdiki bu minicik beden...baban şehir dışındaydı haberi bile yoktu.nasıl derdim oğlumu aldılar benden?doğumdan sonra beni odaya aldılar.ölmeyi dilediğim tek yerdi.rabbim al bendeki emanet canı.ömrümü yavrumunkine ekle o daha çok küçük...iki kişi gelmiş tek çıkmıştım.doğum yapanların hepsinin bebekleri yanında bende ıpıssızım...kadının biri telefonumu istedi eşine mesaj atmak için.mesajı silmemişti.demiştiki kızımız kollarımda....ama benim oğlum efem kuzum nerede?ayağa kalktım kanlar içinde hastaneden kaçtım anlamsız bomboş serkeş bir şekilde...babanı aradım oğlum efem doğdu ve şimdi beni bırakıp gidiyor...bitmişti işte herşey...hayallerim,umutlarım,nasıl bırakacaktım seni...yarım kalmıştım işte sensiz,bomboş...hiçbir kelime yangınıma bir damla olmuyordu.baban geldi gece.ağlamaktan kan çanağına dönen gözlerim dağınık saçlarım ve zavallı halimle karşıladım onu..sabah herkes hastaneye koştudaha bize veda etmemiştin çünkü...ben gitmedim dayanamazdım...2 saat sonra baban aradı doktor seni istiyor diye.bin umutla giyindim gittim.seni ziyaret etmemi benim kokumu duymanı seni okşamamı istedi.keşke görmeseydim yavrum keşke bağlanmasaydım sana.doğumunun 4.günüydü.rüyamda seni bana beyaz bir kundak içinde verdiler ama kocaman kanlı canlı..anladım öldüğünü sabah saat 4,30.babanı kaldırdım umut git bana oğlumu getir o öldü dedim.güldü..saat 9 da o lanet telefon geldi bebeğinizi kaybettik başınız sağolsun.geliin cenazesini alın....dayın çıktı telefona kapatır kapatmaz ağladı.kilitlendim annem rüyam doğru çıkmış sen gitmiştin.ağlayamadım o an.ninnilerim boynu bükük kalmıştı işte...gitmiştin.içimde kocaman tarifi olmayan bir boşluk bırakarak...masa üstünde boynu bükük kaldı yavrumun cicileri.elimde kalan gözyaşı,acı,yavrumun giyemediği kıyafetler,ultrason resimleri ve ona yazdığım mektuplar...hayallerimi,umutlarımı,neşemi alıp götürdü kuzum.1 yıldır birkez gülmedi yüzüm.gizli gizli ağladım.hep dua ettim.rüyalarımda elini uzatıyor tutamıyordum.beraber hamile kaldıklarım bir bir doğurdu,bir ben kalmıştım.hastaneye iki kişi girip tek çıkmanın,doğum odasında doğum yapan herkesin bebeği yanındayken boşalan karnımı tutmam çok acıydı.hala ciğerim yanıyor acım asla azalmadı...oğlumu meleğim diye severdim kanatlanıp uçtu.ben seni unutmayacağım sende beni unutma kuzummmm.
ayrılığımız 1 yaşında annem.şimdi ben yürüyen kanayan koca bir yarayım rüzgar değdikçe acıyan yaşıtlarını gördükçe acıtan kocaman anlamsız bir yara. doğacağın ayda yüce rabbim kardeşini yolladı.ölüm yıldönümündeyse kardeşin doğdu.ama yavrum bıraktığın boşluk hiç dolmadı...ağlamam bebeğim olunca acım azalır diyordum ama sadece kendimi kandırmışım.kardeşin acıyan ağrıyan solyanıma merhem oldu ama sol yanımda felç düzelmedi.sol yanım çok acıyor efem çok acıyor.4 mevsim geçti üzerinden annem.kar yağdı yağmur yağdı.konyada kışlar sert tipiler yoğundur.üşüdünmü bebem?seni saran toprağı tenine değen yağmuru kıskandım.şimdi kardeşini iki kez öpüyor iki kez kokluyorum.senin kokunu sesini unutmadım.yüreğim yarısını seninle gömdüm diğer yarısını kardeşin ömürle yaşatmaya çalışıyorum.rahat uyu ilk göz ağrım ağrıyan sol yanım yarım kalan ninnim.rahat uyu miniciğim...rüyalarımda seni sevip okşuyorum.yinede acılar çekerekte olsa iyiki doğurmuşum seni.sen cennetimdin,cennet sen oldun.seni çok seviyor deli gibi özlüyorum....