• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

sen veya başkası kim olursa olsun Benim için birinci sırada annem-babam var ...

şimdi aradı havadan sudan konuşuyor. kahve içmeye gidelim dedi. müsait değilim dedim. tmm dedi. konuyu başka yerlerden bulmuş dünkü mevzuyu açmadı hala.

28 dakika konuşmuşuz ben gayet soğuk davrandım içimden öyle geldi çünkü. bir konudan diğerine atladı
niye böylesin ben seni kırdım mı? ses yok
nasıl telafi ederim bu durumu ses yok
canın konuşmak istemiyorsa kapatalım -- kapatalım
ben kapatmak istemiyorum ama --sen bilirsin
dayanamadı tamam dedi kapattık.
 
Son düzenleme:
3 çocuk olunca ailenin sana ihtiyacı olmuyo muymuş??
Pardon bi aileniz var mı sizin yoksa sevgilinizin sandığı gibi ağaç kavuğundan mı çıktınız :47:
 
yaklaşık 2 ay önce bir ilişkiye başladım geçmişte yaşadığım acı tecrübelerden de ders alarak daha temkinliydim. arada aşk yoktu beğeni ve karşımdakinin iyi konuşan iyi anlaştığım bir olması vardı. o kadar iyi anlaşıyoruzki saatelerce aralıksız muhabbet ediyoruz fikirlerimiz hayata bakışımız aynı vs. vs. o benden daha çok istekliydi. bense yavaş adım attım. konu evliliğe gelmeden benim tayin durumum oldu bunu karşımdaki insana söylediğimde lütfen benim için geleceğimiz için bu tayini isteme bak herşey yolunda gelecekte mutlu olmak varken araya mesafe girmesin falan dedi. bende kalbimin sesini dinledim tam ortada kaldım ama tayin istemedim. ona dedimki eğer bu ilişkinin sonu hüsran olursa tayin istemedim diye çok üzülürüm dedim. oda böyle birşey yaşamayız olayların olumlu yönlerini düşün diyordu. neyse kafamız uyuşsada tek sıkıntımız şu konuda patlak verdi. ben onun memleketinde görev yapıyorum ve yaşadığım yeri hiç sevmiyorum. o da bunu çok iyi biliyor. bende memleketimi sevmiyorum ama ailem burada onlara yakın olmam lazım ikiside köyde yaşıyor yaşlı falan filan diyor. evlilik konusunda konuşurken ona bak ben burada ömür boyu yaşayamam dedim o ise şuan bir süre buradayız allah gecinden versin annem babam öldüğünde ortak bir kararla gideriz diyor. ben hayır diyorum tamam senin için burada 5-6 sene kalayım ama benide anla buradan gidelim ben senin için bu şehiri tercih ediyorum diyorum o ise söz namustur ben söz verdim ama zamanı söyleyemem diyor. eeee o zaman 15-20 sene mi kalacağız o zaman ben istemem dedim dün gece ilk defa net ve sert konuştuk o çok ısrarcı. benim yüzümden ailenin yanına tayin isteyemedim şimdi beni büyük vebal altına koyuyorsun seni güvendirip yarı yolda bırakmışım gibi oluyor.ben bir yere gidemem sen başta ılımlıydın değiştin diyor ben ise kabul etmiyorum. bana göre o ilk başta daha ılımlıydı ama şimdi sertleşti. telefonu kapatırken ise sen ve ya başkası farketmez benim için birinci sırada ailem var dedi. bunu duyunca kötü oldum. ben onu seçtim o ailesini memleketini ve beni istiyor. ben nerede yanlış yapıyorum. tek evladım ailem yaşlı köydeler tarla falan var kim duracak bunların başında diyor. senin 3 kardeşin var ailenin sana ihtiyacı yok git gel asla lafım olmaz ama ben burada olmalıyım diyor. ne demeliyim sizce. noktayı koymalımıyım. ileride daha büyük problemlere gebe bir durumdamıyım.


Bir insan için onu doğurup büyüten,onun varlığının sebebi anne baba mı yoksa 2 ay 2 yıl herneyse süredir birlikte olduğu partneri mi daha kıymetlidir?
Benim için annem babam daha kıymetlidir, bence ailesiyle sağlıklı bir ilişkisi olan herkes için bu böyledir.
O sebepten partnerinin tutumunda bence bir sorun yok.
İlişkilerde biri fedakarlık yapmak durumunda kalıyor bazen.
"Neden ben yapıyorum?O yapsın!" diyorsan, yeterince sevmiyorsundur zaten.
Noktayı koy yada koyma diyemem, doğru olanı kimse bilemez.Çünkü-söz konusu evlilikse- ilerisini ne sen ne ben nede onlar öngöremiyor ne yazık ki.
 
Bir insan için onu doğurup büyüten,onun varlığının sebebi anne baba mı yoksa 2 ay 2 yıl herneyse süredir birlikte olduğu partneri mi daha kıymetlidir?
Benim için annem babam daha kıymetlidir, bence ailesiyle sağlıklı bir ilişkisi olan herkes için bu böyledir.
O sebepten partnerinin tutumunda bence bir sorun yok.
İlişkilerde biri fedakarlık yapmak durumunda kalıyor bazen.
"Neden ben yapıyorum?O yapsın!" diyorsan, yeterince sevmiyorsundur zaten.
Noktayı koy yada koyma diyemem, doğru olanı kimse bilemez.Çünkü-söz konusu evlilikse- ilerisini ne sen ne ben nede onlar öngöremiyor ne yazık ki.

cnm anne - babaya dair bir lafım olmadı onlardan uzak kalalım demedim. bunu o herzaman söyler zaten. gidipte kendi ailemein dibinde de oturalım demedim. ben bu şehri sevmedim o hayatıma girmeden önce kaçmak için elimden geleni yaptım. bütün herşeyi oda biliyor. aile konusu bir arkadaşında dediği gibi elma ile armutu karıştırmk gibi oldu. ayrıca eğer bir aile kurmayı düşünüyorsak bende oda ailelerimizi bir noktada bırakabilmeliyiz. bu yanlış anlaşılmasın aileleri silmek değil kastım. zaten aile eş dost akraba olayını severim muhabbetimiz olsun gelsinler gidelim. derim herzaman.
 
Ben 3 çocuksunuz sana ihtiyaçları yok kısmına takıldım ne alaka ya... :47:
Canım şimdi nasıl olursa öyle devam eder ayağım takıldı bitireyim ilk engelde demeni de istemem biraz zaman tanı açık açık konuşun hissetiklerini filan derim...
Ama ailemden bir örnek vermek istiyorum kuzenimin eşi öğretmen ama tek erkek çocuk diye köye yardıma gelir ailesine filan annesine karşı hele aşırı düşkün... Ve bu konu aralarında sık sık soruna neden oluyor çünkü kuzenimle ile kaynanası küsse ya da teyzem dünürü ile küsse damat da küser 1 ay 2 ay neyse konuşmaz 4 yıl oldu halen aynı kuzen artık takmıyor onlar köyde bunlar şehirde şehirde oldukları zaman adam gayet ilgili ama işte kaynana ile sorun olursa ailelerden uzakken de sorun olabiliyor.. Fedakarlığı kuzenim yapıyor mevzuyu büyütmüyor bir yandan da eşinin davranışlarını değiştiriyor işte ne kadar değişirse... Kıssadan hisse diyelim...
 
mesele iki aylık tanımak değil ileride kurmak isteyeceği yuva var ve bu yuvada beraber yasamak istediği kisiye böyle dememeli...önce kuracağımız yuva demeli
ancak ortamın gerginliğine verin yine de ısrarcı olacak gibi sehir konusunda ...siz fikirlerinizi dile getirin umarım çözüm üretir
 
yaklaşık 2 ay önce bir ilişkiye başladım geçmişte yaşadığım acı tecrübelerden de ders alarak daha temkinliydim. arada aşk yoktu beğeni ve karşımdakinin iyi konuşan iyi anlaştığım bir olması vardı. o kadar iyi anlaşıyoruzki saatelerce aralıksız muhabbet ediyoruz fikirlerimiz hayata bakışımız aynı vs. vs. o benden daha çok istekliydi. bense yavaş adım attım. konu evliliğe gelmeden benim tayin durumum oldu bunu karşımdaki insana söylediğimde lütfen benim için geleceğimiz için bu tayini isteme bak herşey yolunda gelecekte mutlu olmak varken araya mesafe girmesin falan dedi. bende kalbimin sesini dinledim tam ortada kaldım ama tayin istemedim. ona dedimki eğer bu ilişkinin sonu hüsran olursa tayin istemedim diye çok üzülürüm dedim. oda böyle birşey yaşamayız olayların olumlu yönlerini düşün diyordu. neyse kafamız uyuşsada tek sıkıntımız şu konuda patlak verdi. ben onun memleketinde görev yapıyorum ve yaşadığım yeri hiç sevmiyorum. o da bunu çok iyi biliyor. bende memleketimi sevmiyorum ama ailem burada onlara yakın olmam lazım ikiside köyde yaşıyor yaşlı falan filan diyor. evlilik konusunda konuşurken ona bak ben burada ömür boyu yaşayamam dedim o ise şuan bir süre buradayız allah gecinden versin annem babam öldüğünde ortak bir kararla gideriz diyor. ben hayır diyorum tamam senin için burada 5-6 sene kalayım ama benide anla buradan gidelim ben senin için bu şehiri tercih ediyorum diyorum o ise söz namustur ben söz verdim ama zamanı söyleyemem diyor. eeee o zaman 15-20 sene mi kalacağız o zaman ben istemem dedim dün gece ilk defa net ve sert konuştuk o çok ısrarcı. benim yüzümden ailenin yanına tayin isteyemedim şimdi beni büyük vebal altına koyuyorsun seni güvendirip yarı yolda bırakmışım gibi oluyor.ben bir yere gidemem sen başta ılımlıydın değiştin diyor ben ise kabul etmiyorum. bana göre o ilk başta daha ılımlıydı ama şimdi sertleşti. telefonu kapatırken ise sen ve ya başkası farketmez benim için birinci sırada ailem var dedi. bunu duyunca kötü oldum. ben onu seçtim o ailesini memleketini ve beni istiyor. ben nerede yanlış yapıyorum. tek evladım ailem yaşlı köydeler tarla falan var kim duracak bunların başında diyor. senin 3 kardeşin var ailenin sana ihtiyacı yok git gel asla lafım olmaz ama ben burada olmalıyım diyor. ne demeliyim sizce. noktayı koymalımıyım. ileride daha büyük problemlere gebe bir durumdamıyım.

canım senın annen baban yaşlı memlekette tarla var işin basında da sadece senın durman lazım çünkü baska kardeşin yok yaşlı anne babanı köy işleriyle başbaşa bırakıp sevdigin insanla baska memlekete gidermiydin!! sadece kendın olarak düşün ve cevapla hee bide son noktayı koymayı düşünüyosan yanı sevdiginden ayrılmak istiyosan bndan snrakı hayatında tanısacagın erkegın ailesi olmamasına dikkat et canım çünkü herkesın annesı babası kıymetlıdır benm eşimde cook düşkün ailesine sende bende düşkünüz düşkün olmamız lazım senın erkek kardeşin varsa o annenleri bırakıp sevdigi kızla giderse ne düşünürdü annen yada sen hakkınızda hayırlısı olsun inş..
 
Orda yasayamayacagini dusunuyorsan tayinini istememekle hata etmissin. isin tadi kacmaya baslamis bile baksana adam ayrilacak, ayrilamiyor "seni yari yolda birakacakmisim gibi oluyor" diyor. Yakinda o veya sen hayattan beklentileriniz farkli diye ayrilmak isteyebilirsiniz.. kimse icin kendinizden fedakarlik etmeyin, erkekler buna degmiyor.

özellikle de son cümleniz ne kadar da doğru. Erkekler uğruna kendinizden fedakarlık etmenize değmiyor maalesef.
 
bence onunla evlenirseniz nası bi hayat yaşayacağınız gayet açık bi şekilde ortada.o yüzden her şeyi bi kenara bırakın ve böyle bi hayatı yaşayıp yaşamamak istediğinize karar verin..
 
evet bazı seyler ıcın bişeylerden fedakrlık etmek gerekır ... bişeylerden vazgecmek gerekır ama herzaman mantık on planda olmalı bence ınsanlar cunkı kendı cıkarlarını dusunur oldu artık... kalbının sesını dınlemek iyi sonuclar vermeyebılıyo... temkınlı olmakda fayda var... kaderınızde varsa zaten hayatınız nereye suruklenırse suruklensın bırbırınızı bulursunuz ... hayatınız sizin elinizde ...
 
Şu zamana kadar edindiğim tecrübeler ve burada okuduğum konulardan yola çıkarak iş konusunda kesinlikle başkasına göre karar almamayı düşünüyordum haklıymışım..
Bende 22 yaşlarındayken erkek arkadaşım önce "tanıştığımız şehirde yaşarız ilerde" derdi, -memleketlerimiz farklı çünkü- ama zaman geçtikçe "ben ailenin tek erkek evladıyım başka şehirde yaşayamam" a döndü.. Başta sallıyorlar demekki huzur kaçmasın diye sonra da gerçek düşüncelerini gösteriyorlar..
 
Tabi ki aile önce gelir herşeyden ama senin de orada yaşamamayı istemek en doğal hakkın,
orta yol bul yoksa sen bilirsin diyebilirsin..yada orada yaşayacaksın başka seçenek yok..
 
yaklaşık 2 ay önce bir ilişkiye başladım geçmişte yaşadığım acı tecrübelerden de ders alarak daha temkinliydim. arada aşk yoktu beğeni ve karşımdakinin iyi konuşan iyi anlaştığım bir olması vardı. o kadar iyi anlaşıyoruzki saatelerce aralıksız muhabbet ediyoruz fikirlerimiz hayata bakışımız aynı vs. vs. o benden daha çok istekliydi. bense yavaş adım attım. konu evliliğe gelmeden benim tayin durumum oldu bunu karşımdaki insana söylediğimde lütfen benim için geleceğimiz için bu tayini isteme bak herşey yolunda gelecekte mutlu olmak varken araya mesafe girmesin falan dedi. bende kalbimin sesini dinledim tam ortada kaldım ama tayin istemedim. ona dedimki eğer bu ilişkinin sonu hüsran olursa tayin istemedim diye çok üzülürüm dedim. oda böyle birşey yaşamayız olayların olumlu yönlerini düşün diyordu. neyse kafamız uyuşsada tek sıkıntımız şu konuda patlak verdi. ben onun memleketinde görev yapıyorum ve yaşadığım yeri hiç sevmiyorum. o da bunu çok iyi biliyor. bende memleketimi sevmiyorum ama ailem burada onlara yakın olmam lazım ikiside köyde yaşıyor yaşlı falan filan diyor. evlilik konusunda konuşurken ona bak ben burada ömür boyu yaşayamam dedim o ise şuan bir süre buradayız allah gecinden versin annem babam öldüğünde ortak bir kararla gideriz diyor. ben hayır diyorum tamam senin için burada 5-6 sene kalayım ama benide anla buradan gidelim ben senin için bu şehiri tercih ediyorum diyorum o ise söz namustur ben söz verdim ama zamanı söyleyemem diyor. eeee o zaman 15-20 sene mi kalacağız o zaman ben istemem dedim dün gece ilk defa net ve sert konuştuk o çok ısrarcı. benim yüzümden ailenin yanına tayin isteyemedim şimdi beni büyük vebal altına koyuyorsun seni güvendirip yarı yolda bırakmışım gibi oluyor.ben bir yere gidemem sen başta ılımlıydın değiştin diyor ben ise kabul etmiyorum. bana göre o ilk başta daha ılımlıydı ama şimdi sertleşti. telefonu kapatırken ise sen ve ya başkası farketmez benim için birinci sırada ailem var dedi. bunu duyunca kötü oldum. ben onu seçtim o ailesini memleketini ve beni istiyor. ben nerede yanlış yapıyorum. tek evladım ailem yaşlı köydeler tarla falan var kim duracak bunların başında diyor. senin 3 kardeşin var ailenin sana ihtiyacı yok git gel asla lafım olmaz ama ben burada olmalıyım diyor. ne demeliyim sizce. noktayı koymalımıyım. ileride daha büyük problemlere gebe bir durumdamıyım.

tayin istememiş ve hatanı en basta yapmıssın... kabul etmişssin.... bundan sonra da o şehirden baska şehire götürceğini sanma eğer orda yasayamam sevdiğim bile olsa diyosan bitir
 
Erkekler malesef böyle..Bu durumda yapılacak iki şey var ya kabullenip oturmak orda yaşamak, ve ya tayin isteyip alakayı kesmek.Ben ikincisini yaptım, daha doğrusu yapmak zorunda kaldım.Ben bu konuyla tam 3-4 yıl uğraştım noldu sonuç değişmedi.Edindiğim tecrübe ise erkekler başta sizi ikna etmek için herşeyi söylüyorlar, sonra işin rengi değişiyor. O 5-6 yılın 5-6 yıl olacağına da asla inanmayın, kabul etmeyi seçerseniz muhtemelen ömür boyu orda durursunuz.Siz orayı sevmiyorum,yaşamak istemiyorum dediğine inanmayın, memleketinde yaşamaya başlayan bir erkek hiç bırakıp gider mi..Bana inanma diyen arkadaşlarım çok oldu, ben dinlemedim, hepsi haklı çıktı.Neyse hepimizin hakkında hayırlısı olsun.Bizim toplumumuzda erkekler böyle yetişmiş.Çok nadirdir istisnalar, ben öyle düşünüyorum.Bayanların yapması gereken mantığına uymayan durumlardan uzaklaşmak.Ama her zaman bunu yapmak kolay olmuyor,sonuçlar da her zaman insanın yüzünü güldürmüyor.Sonuçta evlenen de pişman evlenmeyen de pişman durumu ortaya çıkıyor.Merak etmeyin, ben olacakların önüne geçemedim,karar kendiliğinden verilmiş oldu nihayetinde..Umarım hakkınızda hayırlısı olur ve mutlu olursunuz.Dua edin.
 
Herkesin ailesi değerli ama sıralama yapmak ne demek nasil iki çocuğunu ayirmiyorsan karın ile ailenide ayırmamalisin. Zor bir durum. Ben o sözü hiç sevmedim. Ayrıl yada devam et diyemem iyice düşün mantiginla karar ver duygularınıda göz önünde bulundur.
Hayırlisi ne ise o olur insallah
 
bak arkadasim sana basta adam tiyoyu vermis lutfen anla hep sen ikinci planda olacaksin ve hic bir bayan bunu kabullenmez,omrunuz boyle gececek bu durumda ki erkekler asla duzelmiyor,belki bazilariniz bana kizacak ama sana ailem herkesten degerli diyorsa evlenme onunla cok uzulursun,insan yalandan da olsa sen benim icin herkesten degerlisin der ya bu senin ki bastan suyu kesiyor ve bir sey daha senin icin fedakarlik yapip baska bir sehire gelmeyen bir adam icin sen neden fedakarlik yapasin ki? sen tayinini istet gor daha ne firsatlar cikicak onune,nerden mi biliyorum ? kendimdenn sevgiler arkadasim.
 
sizin durumunuzun aynısını arkadaşım yaşadı. ama tek çocuk olan arkadaşım. erkek arkadaşı başka bir şehirdeydi. arkadaşım tek çocuk olduğu için ailesini yalnız bırakmak istemedi. erkek arkadaşı da arkadaşımın olduğu yere gelmeyi reddetti. sonuçta bitti.
Erkek arkadaşınız tarafından düşünürsek, bence haklı. ben de tek çocuk olsam ben de bırakmak istemezdim. ayrıca, bekarken ne kadar uzak olurlarsa olsunlar evlenince çoğu inanılmaz aileci oluyor sihirli değnek değmiş gibi :)
Sizin tarafınızdan düşünürsek, siz de kendi açınızdan haklısınız. Sevmediğiniz bir şehirde yaşamak çok zor. keşke tayinden vazgeçmeseydiniz.
Ayrıca evlendiğiniz taktirde sevmediğiniz bir şehirde+sevmediğiniz bir hayat şartında yaşamak zorunda kalacaksınız gibi hissettim ben. erkek arkadaşınızın sözlerini düşündüğümde, şimdi tek başına gidip sıkıldığı köye, evlendiğinizde cuma akşamından gidip pazar günü dönecekmişsiniz gibi hissettim.
karar tabii ki sizin ama sanki evlenirseniz bu şartlarda mutsuz olacak gibisiniz. Rabbim hakkınızda hayırlısını versin.
 
dünyada çok erkek var dert etmeyin , ayrılın gitsin

yalancılar , aldatanlar , şiddet uygulayanlar , kullananlar , dolandırıcılar , tecavüzcüler istediğinizi seçebilirsiniz .

Ben bu konuda erkekleri anlayabiliriyorum , biz çok acımasızız zayıf duruma düşseler ilk tekmeyi biz atıyoruz . Ama aileleri ne olursa olsun yanında . Durum ortada hayatını paylaşmayı düşündüğü kadın sadece belli bir süre başka bir şehirde yaaşamak istemediği için ilişkiyi sonlandırmayı düşünüyor . O bey size nasıl güvensin . Ben olsaydım güvenmezdim .

Komik bence sevgi fedekarlıktır . arada gidin gezin geri gelin .
 
Vazgeçilemeyecek şeyler en başta net ifadelerle konuşulmalı.
Onun ailesine yakın olmak istemesine kesinlikle hak veriyorum ben, benim de o yönde talebim var, evimin aileme yürüme mesafesinde olmasını istiyorum, çok önceleri konuştum bunu.
Önceliğim ailem, kabul etmeseydi ona göre tavır takınır, çözüm üretir veya vazgeçerdim.

Evlilik kararı aldığınızda söylemediyse orda hata görürüm.
Emrivaki gibi olacak bir konu değil bu, insan mutsuz olacağı yerde ne kadar kalabilir ki...
 
Back