yaklaşık 2 ay önce bir ilişkiye başladım geçmişte yaşadığım acı tecrübelerden de ders alarak daha temkinliydim. arada aşk yoktu beğeni ve karşımdakinin iyi konuşan iyi anlaştığım bir olması vardı. o kadar iyi anlaşıyoruzki saatelerce aralıksız muhabbet ediyoruz fikirlerimiz hayata bakışımız aynı vs. vs. o benden daha çok istekliydi. bense yavaş adım attım. konu evliliğe gelmeden benim tayin durumum oldu bunu karşımdaki insana söylediğimde lütfen benim için geleceğimiz için bu tayini isteme bak herşey yolunda gelecekte mutlu olmak varken araya mesafe girmesin falan dedi. bende kalbimin sesini dinledim tam ortada kaldım ama tayin istemedim. ona dedimki eğer bu ilişkinin sonu hüsran olursa tayin istemedim diye çok üzülürüm dedim. oda böyle birşey yaşamayız olayların olumlu yönlerini düşün diyordu. neyse kafamız uyuşsada tek sıkıntımız şu konuda patlak verdi. ben onun memleketinde görev yapıyorum ve yaşadığım yeri hiç sevmiyorum. o da bunu çok iyi biliyor. bende memleketimi sevmiyorum ama ailem burada onlara yakın olmam lazım ikiside köyde yaşıyor yaşlı falan filan diyor. evlilik konusunda konuşurken ona bak ben burada ömür boyu yaşayamam dedim o ise şuan bir süre buradayız allah gecinden versin annem babam öldüğünde ortak bir kararla gideriz diyor. ben hayır diyorum tamam senin için burada 5-6 sene kalayım ama benide anla buradan gidelim ben senin için bu şehiri tercih ediyorum diyorum o ise söz namuztur ben söz verdim ama zamanı söyleyemeö diyor. eeee o zaman 15-20 sene mi kalacağız o zaman ben istemem dedim dün gece ilk defa net ve sert konuştuk o çok ısrarcı. benim yüzümden ailenin yanına tayin isteyemedim şimdi beni büyük vebal altına koyuyorsun seni güvendirip yarı yolda bırakmışım gibi oluyor.ben bir yere gidemem sen başta ılımlıydın değiştin diyor ben ise kabul etmiyorum. bana göre o ilk başta daha ılımlıydı ama şimdi sertleşti. telefonu kapatırken ise sen ve ya başkası farketmez benim için birinci sırada ailem var dedi. bunu duyunca ötü oldum. ben onu seçtim o ailesini memleketini ve beni istiyor. ben nerede yanlış yapıyorum. tek evladım ailem yaşlı köydeler tarla falan var kim duracak bunların başında diyor. senin 3 kardeşin var ailenin sana ihtiyacı yok git gel asla lafım olmaz ama ben burada olmalıyım diyor. ne demeliyim sizce. noktayı koymalımıyım. ileride daha büyük problemlere gebe bir durumdamıyım.