- 24 Ekim 2019
- 7.486
- 43.921
- 548
Merhabaİyi geceler herkese
Gece gece kızımın bugün bana dediği bu cümle ile uyuyamadım ağlıyorum
Kızım henüz 6yaşına girdi geçtiğimiz hafta ikizi de var.O da kız..
Geçen gün bir konu açmıştım ikizine göre daha zor bir çocuk diye.
Bugün de beni üzdü zaten başka bir durumdan dolayı da gergindim dışardaydık ben de o an “aslında dışarı çıkarken sizi babaanneye bıraksaydım keşke off off” dedim evet o an için hata olabilir dediğim ama olamaz mı insan daralıp gerilip diyemez miki defalarca uyardığım bir sebeple üzdü beni.
Bi baktım kızım bana ağlayarak “keşke sen de çocuk yapmasaydın” dedi.
İstenmediğini falan düşündü o an öyle hissettim.
Çok çok üzüldüm öptüm sarıldım kokladım Özür diledim üstünden çok saat geçti ama ben kendime gelemiyorum
Kızım beni sevmiyor ya da onu sevmediğimi düşünüyor bence..
Halbuki tam 10 yıl bekledim ben onları
Neler yapmadım ki anne olmak için
Ama bazen sinirleniyorum kızıyorum,dövmedim asla dövmem de ama kızmak bağırmak istemesem de bazen onları üzecek kelimeler sarf edebiliyorum
Doldum taştım sizlerle paylaşmak istedim
Evlat olayı hem çok tatlı hem çok acılı
Hele ki uyuduklarında böğrüme taş oturuyor herkes böyle mi ben mi fazla hassas düşünüyorum tartıyorum biçiyorum yine ağlıyorum, ağlamaktan içim şişti
Benim de ikiz kızlarım var.
Çocuk büyütmek başlı başına zorken ikiz duble zor bunu bir kere unutmamak lazım.
Bazen çok zor anlar oluyor sizi çok iyi anladım.
Herşeyi dengelemek o kadar zor ki.
Ben birşey için kızdığımda bir kızım pek umursamaz, çabuk unutur ama diğer kızım biraz içerler mesela.
Bütün bu dengeleri kurmak, "ondan mı böyle oldu, şundan dolayı mı ben böyle yıprandım, şuna mı sinirlendim, buna mı çok doldum" derken bunun bize dönüşü stres, gerginlik oluyor. Patlıyoruz bazen
Çok büyütmeyin derim.
Kızınız ettiği lafın büyüklüğünün farkında değildir bence. Unutmuştur bile
