Sebepsiz kaygı…

Li-moon .!.:

herkese hayırlı bayramlar. Arkadaşlar anksiyete şikayetim nedeniyle 7 aydır antidepresan kullanıyorum. Ayrıca 3 ay terapi gördüm. Emdr ve bilinçsel davranışçı terapi aldım. Beni kaygılandıran korkutan düşünceler artık rahatsız etmiyor. Bu anlamda çok iyiyim. Ama nedenini bilmediğim bir kaygı hissediyorum. Hayatımı çok etkilemiyor ama üzerinde tarif edemediğim bir kaygı var. Boşlukta gibiyim. Korkutan olaylar etkilemiyorsa artık iyi hissetmen gerek diyorum kendime ama sebebi yok neden kaygılıyım bilmiyorum. Bu süreçte bu normal mi? Benim gibi olanlar varsa yorum bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

freya_ .!.:

Kaygı hayatın bir parçasıdır. Günlük hayatta hep bir kaygı içindeyiz, bir yere yetişme telaşı, akşam ne pişirsem düşüncesi, sınava hazırlık kaygısı, sonrası ne olacak kaygısı, parasal kaygılar... sayarız daha bir sürü... sizdeki şu an geçiş evresinde olduğu için belki kendinizi daha fazla dinlemeyi öğrendiğiniz için farkındalıktan ötürü daha fazla olabilir veya daha fazla gibi hissedebilirsiniz.. Aşırı evham modunda iseniz terapi almışsınız bu süreci orada da paylaşarak durumu o yönde şekillendirip yönetebilirsiniz doktorunuzla..
Bir de ruh sağlığı grip gibi 10 günde bazen iyileşmiyor, kendinize çok yüklenmeyin zaman lazım geçmiş olsun en kısa sürede olduğunuzdan daha iyi olmanız dileğiyle

Genişletmek için tıkla...

Li-moon .!.:

Ne kadar güzel bir cevap çok teşekkür ederim beni tarif ettiniz “farkındalıktan ötürü kendimi fazla dinlemek”… bu kesinlikle ben.. bir de alışmışım anksiyeteye normal olmak anormal geliyor. Normal olunca “aaa iyiyim” diye şaşırıyorum. Psikoloğuma bu yaşadıklarımı sordum yeni sürece adaptasyon sağlayacaksın zamanla dedi. Belki de normaldir bu yaşadıklarım zamanla geçecektir ama yaşarken hiç geçmeyecek gibi geliyor insana.

Genişletmek için tıkla...

freya_ .!.:

Her şey daha güzel olacak zamanla o kadar emek veriyorsunuz çabalar boşa gitmez meyve verir zamanla

Genişletmek için tıkla...

Li-moon .!.:

Ne kadar güzel bir cevap çok teşekkür ederim beni tarif ettiniz “farkındalıktan ötürü kendimi fazla dinlemek”… bu kesinlikle ben.. bir de alışmışım anksiyeteye normal olmak anormal geliyor. Normal olunca “aaa iyiyim” diye şaşırıyorum. Psikoloğuma bu yaşadıklarımı sordum yeni sürece adaptasyon sağlayacaksın zamanla dedi. Belki de normaldir bu yaşadıklarım zamanla geçecektir ama yaşarken hiç geçmeyecek gibi geliyor insana.

Genişletmek için tıkla...