- 19 Temmuz 2007
- 4.168
- 5.397
- 773
- Konu Sahibi SEHER YILDIZI
- #1
merhaba kızlar. ben 1,5 sene önce doğum yaptım ama yinede paylaşmak istedim.
8 aydan itibaren hep annemlerde kalmaya başlamıştım. doğum izninede ayrılmıştım artık. olaki birşey olursa yanlız olmayayım diye. mide sorunlarım haricinde güzel bi hamilelik geçirmiştim. 21/03/2008 de rutin haftalık kontrol için dr gitmiştim. nts de sancı yoktu. doktor haftaya tekrar gel demişti. anneme gitmek istemedim kendi evime gittim. annem dakka bir arıyordu kızım bişiy olur gel diye. yok anne dedim çok varmış daha diye gitmedim. akşam karnımda kasıklarımda bi ağrı başladı ama hafif hafif vuruyodu. ilk olduğu için emin olamadım. uyumaya çalışsamda uyutmuyodu sancı ama çok kötü değildi. gece 2,30 gibi nişanım geldi. tamam dedim oluşum geliyor. evimi topladım duşumu aldım biriken çamaşırları yıkasım hazırlandım. sabah eşimi kaldırıp hastaneye gittik. 3 cm açılma vardı. 11 e kadar normal sancı çektim çok kötü değildi. sonra suni sancı verdiler her geçen dakika şiddeti artıyordu. doktor bugün olcak sabret diyordu. 6 dan sonra artık sabrım kalmamıştı. onlar beni nts ya bağlıyor ben sancı nöbeti geçince nts yi söküp hemşirelere koşuyor yalvariyordum beni sezeryana alın diye. kimse tınnamadı bile beni. azarlıyorlar kızıyorlardı. nts de bağlı olmak çıldırtmıştı beni .saatler ilerledikçe sancım tahammül edilmeyen bi hal almış bekar kardeşlerimi evlenince nasıl dayanacaklarını düşünüp bi de ona ağlıyordum. ıkınma gelince canımın yanmasından ıkınamıyor bebeği geri itiyodum. saat 10 30 gibi doktor geldi ama ben 4 saat yalvardım resmen. hiç ıkınmamıştım ıkınamamıştım. . masaya aldılar beni doktor kesiyi attı ama sancımdan hiç hissetmedim bile birden bi ıkınma geldiki zapdetmem engellemem mümkün değildi. öyle bi ıkınmışımki doktorlar yapma yapma dur dur diye nasıl paniklemişti ama mümkünmüydü saatlerin biriken ıkınması birden gelmişti. masaya yatışımla bebeğimin doğması bir dakika anca sürdü. bebeği yavaş yavaş değil birden fırlattığım için bebeğim düşme tehlikesi geçirdi doktorlar çok zor tuttu. ve rahmim içim dışım hep parçalandı. o anın sokuyla bebişimin ağlamasını bile hatırlamıyorum acaba ağladımı diye düşünürüm. şoku atlatınca inanamadım kurtulduğumuza. birden bebeğime nefesime baktım minicikti. sonra dinlenme odasında bana verdiler mucizemi ama benim sürekli içeri itmemden strese girmişti. tam 1,5 gün hiç uyanmadı. ama iyiki geldi hayatıma. hayatımda yaşadığım en güzel andı. allahımın her gününe her anına şükürler olsun ki biricik oğlum şimdi benimle. allah herkese nasip eder inş.
uzun oldu kızlar kusura bakmayın. :ecrin_bebek:
8 aydan itibaren hep annemlerde kalmaya başlamıştım. doğum izninede ayrılmıştım artık. olaki birşey olursa yanlız olmayayım diye. mide sorunlarım haricinde güzel bi hamilelik geçirmiştim. 21/03/2008 de rutin haftalık kontrol için dr gitmiştim. nts de sancı yoktu. doktor haftaya tekrar gel demişti. anneme gitmek istemedim kendi evime gittim. annem dakka bir arıyordu kızım bişiy olur gel diye. yok anne dedim çok varmış daha diye gitmedim. akşam karnımda kasıklarımda bi ağrı başladı ama hafif hafif vuruyodu. ilk olduğu için emin olamadım. uyumaya çalışsamda uyutmuyodu sancı ama çok kötü değildi. gece 2,30 gibi nişanım geldi. tamam dedim oluşum geliyor. evimi topladım duşumu aldım biriken çamaşırları yıkasım hazırlandım. sabah eşimi kaldırıp hastaneye gittik. 3 cm açılma vardı. 11 e kadar normal sancı çektim çok kötü değildi. sonra suni sancı verdiler her geçen dakika şiddeti artıyordu. doktor bugün olcak sabret diyordu. 6 dan sonra artık sabrım kalmamıştı. onlar beni nts ya bağlıyor ben sancı nöbeti geçince nts yi söküp hemşirelere koşuyor yalvariyordum beni sezeryana alın diye. kimse tınnamadı bile beni. azarlıyorlar kızıyorlardı. nts de bağlı olmak çıldırtmıştı beni .saatler ilerledikçe sancım tahammül edilmeyen bi hal almış bekar kardeşlerimi evlenince nasıl dayanacaklarını düşünüp bi de ona ağlıyordum. ıkınma gelince canımın yanmasından ıkınamıyor bebeği geri itiyodum. saat 10 30 gibi doktor geldi ama ben 4 saat yalvardım resmen. hiç ıkınmamıştım ıkınamamıştım. . masaya aldılar beni doktor kesiyi attı ama sancımdan hiç hissetmedim bile birden bi ıkınma geldiki zapdetmem engellemem mümkün değildi. öyle bi ıkınmışımki doktorlar yapma yapma dur dur diye nasıl paniklemişti ama mümkünmüydü saatlerin biriken ıkınması birden gelmişti. masaya yatışımla bebeğimin doğması bir dakika anca sürdü. bebeği yavaş yavaş değil birden fırlattığım için bebeğim düşme tehlikesi geçirdi doktorlar çok zor tuttu. ve rahmim içim dışım hep parçalandı. o anın sokuyla bebişimin ağlamasını bile hatırlamıyorum acaba ağladımı diye düşünürüm. şoku atlatınca inanamadım kurtulduğumuza. birden bebeğime nefesime baktım minicikti. sonra dinlenme odasında bana verdiler mucizemi ama benim sürekli içeri itmemden strese girmişti. tam 1,5 gün hiç uyanmadı. ama iyiki geldi hayatıma. hayatımda yaşadığım en güzel andı. allahımın her gününe her anına şükürler olsun ki biricik oğlum şimdi benimle. allah herkese nasip eder inş.
uzun oldu kızlar kusura bakmayın. :ecrin_bebek:
