Kesinlikle bende bazi yonlerde bazi kararlar alirken bu huyumla furur duyuyorum ama bazen acaba ben mi cok abartiyorum diye dusunuyorum..Bende aynıyım. Bu bi dert değil bence. Doğru olan .. Çok hain insanlar var. Güvenmemek lazım kimseye.
Boşver doğru yoldasın. Düşe kalka büyüyeceğiz di mi ? Insanların hain olması sorun. Sırtından vurulunca insan doğal olarak kalkan oluşturuyorKesinlikle bende bazi yonlerde bazi kararlar alirken bu huyumla furur duyuyorum ama bazen acaba ben mi cok abartiyorum diye dusunuyorum..
kisiligimi guclu tutmaya calisiyorum hep buda beni bazen yoruyor..
aynen bende böyle davranıyorum ...İnsanlara ne uzak ne yakın ol, çok samimiyet ve tüm sırları paylaşmak, kayıtsız şartsız güvenmek tabii ki iyi değil.
Bu yüzden insan ilişkilerini güvenli bir mesafeden yürüt.
annem bana göre ortama çok çabuk uyum sağlayan birisi o yuzden bu davranışım ona batıyor.Tam olarak nasılsınız bilmiyorum ama anneniz bile uyarma gereği duyduğuna göre harekerleriniz normal olmayabilir.
İnsanlara daha en baştan duvar örmek, ya da deyiminizle kalkan koymak bana göre normal bir şey değil. Bence insanlar sapla samanı karıştırıyorlar veya dengeyi bulamıyorlar. Sizinki bu olabilir. Her tanıştığınızla samimi olun, can ciğer olun demiyorum. Ama bu soğuk, kalkanlı olmayı da gerektirmez. Dengeyi bulun işte. Sıcak ve canayakın olmak iyidir. Kimisi yapı olarak soğuktur, zorlamayla da olmaz. Ama en azından bir gülümsemek, selam vermek gibi davranışlar göstermek lazım. Soğuk olsan da.
Bana insanlardan soyutlanmak hiçbir zaman normal gelmiyor. Bu bir şeylerin sonucu bile olsa böyle. En azından aşılması gereken bir sorun olarak görüyorum.
Tam olarak nasılsınız toplum içinde bilmiyorum, genel bir yorum yaptım.
aynen bende böyle davranıyorum ...
ama bazen ben mi abartıyorum insanlar bu kadarda kötü olamaz diye düşündüğüm olmuyor değil...
aslında beni böyle olmaya zorlayan hep çevrem zaten çok değer verince bir yerleri kalkıyor böyle davranınca dengeyi buluyorum...
ama ilerleyen hayatımda sorun çıkarmasından korkuyorum.
iş,evlilik ...
HAYIRLI SAHURLAR KIZLAR
BENIM DERDIM:
Eskiden cok dost kazigi yedim ve arkadaslarimin davranislarini cok kafama takardim.
son iki senedir kendimi birden degistirdim umursamaz bir hale geldim istemeden.
Karsimdakine hep mesafeli davraniyorum onume duvar koyuyorum hep.
bu iyi oldu tabi benim icin kafama takmiyorum hicbiseyin pskolojik olarak rahatim ..
insanlari cok iyi analiz ettigime inaniyorum ve hemen sicak bir bag kuramiyorum cok secici davraniyorum herseyde ..
ama bu davranislarim artik beni rahatsiz etmeye basladi eskisi gibi olmakta istemiyorum ama universiteye baslayacam ve korkuyorum yanliz kalmaktan...
benim icin herkes kotu gorunmeye basladi artik...
Annemde cok ustume geliyor girisken ol azicik diye ama ben insanlari tanimadan samimiyet kuramiyorum malesef...
kizlar cok abartiyorum farkindayim resmen kalkan varmis gibi etrafimda ama zarar gormekten cok korkuyorum pskolojik olarak..
sizce bu davranislarim normal mi degilse nasil yenmeliyim lutfen yardim edin universite hayatinda sıkıntı cekmekten korkuyorum..
zaman harcayip okuyan ablalarim hakkinizi helal edin uzun yazdim biraz..
altına imzamı atıyorum.İnsanlar tam olarak bu kadar kötü... Ortak çıkarlar doğrultusunda herşey çok iyiyken, çıkar çatışması yaşadığınızda gösterdikleri performans dudak uçuklatır cinsten.
Hiç bir çıkar gözetmeden, yalnızca seni sevdiği için yanında olabilecek insanların sayısı hayat boyu bir elin parmaklarını geçmiyor. Bu yüzden, tekrar diyorum ki kendini insanlardan çekme ama uyanık olmaya devam et...
teşekkur ederimİnsanlar tam olarak bu kadar kötü... Ortak çıkarlar doğrultusunda herşey çok iyiyken, çıkar çatışması yaşadığınızda gösterdikleri performans dudak uçuklatır cinsten.
Hiç bir çıkar gözetmeden, yalnızca seni sevdiği için yanında olabilecek insanların sayısı hayat boyu bir elin parmaklarını geçmiyor. Bu yüzden, tekrar diyorum ki kendini insanlardan çekme ama uyanık olmaya devam et...
teşekkurlerBen de aynıyim.hep karsidan beklerim ilk adımı. Çok arkadaşim yoktur.gerek te yok zaten az insan çok huzur.univ. de daha temkinli olman gerek zaten doğru yolda ilerliyorsun.
Gercekten hayat beni degistirdi boyle degildim benDaha dur bakalim hayat sana daha ne kabuklarini dokturecek :) insan yasadikca ogreniyir bende senin yaslardayken cok mesafeli sessizdim sonra artik ogrendikce insanlari daha rahatim guleryuzluyum ams karsimdaki sinirini bilecek kadar. Kendini zorlama nasil olmak istiyorsan oyle ol annen gibi olamazsin onun deneyimlerini yasamadin sen kendi hayat yolunda degistirirsin kendini
teşekkurlerkesinlikle davranışlarımdan memnunum ama bazen abartıyorum gibi hissediyorum annem sayesinde bu bencillikmiş
en korktuğum noktaya değinmmişsin cnmÜniversitenin en önemli kuralı seni ileri taşıycak arkadaştır çünkü takılacağın çok fazla nokta olacak
İlk gün ve son çok önemli :))