- 16 Ağustos 2016
- 9.337
- 4.664
- 123
- Konu Sahibi banabenigeriver
- #1
Eşimle görücü usulü evlendim.Hemde birkaç ayda. Tabi bu dönemde hayat onunla benim aramda toz pempeydi bir sorunumuz yoktu kendi aramızda.Ben ailesini kendime dert ederken asıl dert etmem gereken şeyin eşimin çalışması olduğunu iki yıl önce anladım.İki yıl önce tamda eşimin doğum gününde işten çıkarıldığını öğrendim yanında değildim birkaç günlüğüne şehir dışına seyahate gitmiştim.Ben ah vah ederken hemde doğum günü ne üzülmüştür yanında değilim kendimce telefondan mesajla destek olmaya çalışırken döndüğümde eşimin hiç de bu durumu dert etmediğini anladım.Şaşırmıştım...Eşimin birkaç senede bir iş değiştirip bir dönem çalışmadığını öyle öğrendim.Önümüz Ramazan.Ramazanda çalışmak istemiyorum dedi.Eyvallah dedim çünkü son zamanlarda işle ilgili problemler yaşamıştı çıkma ihtimali vardı düşündüğümden fazla canı sıkılmış toparlar öyle başka işe bakar dedim onada moral olur bu zaman dedim.Ramazan bitti bayram geçti eşimin hala gönlünde çalışma yok.Bu arada iki buçuk yıllık tazminatı ve izin günlerinin parasını almıştı tabi toplam para dört aylık asgarî ücret kadar ediyordu(biz o parayla yaklaşık dört ay geçindik iki bayram girdi araya birde kurban kestik tabi eşim birde seyahat gidip geldi arkadaşıyla biryere ikisininde gidiş dönüş uçak parası eşimden).Günler geçtikçe benim ona olan güvenimde kayboluyordu tartışmaya başladık tabi birkaç yere girip çıktı.Beyaz eşya servisi(bir günlük), çıktığı işe benzer bir iş birkaç günlük(sanayide çalışıyordu)ve sanırım biryere daha girip çıktı tam hatırlamıyorum o günleri o kadar unutmak istedim ki...Sonunda bir fabrika bekçiliği işi buldu iki seneye yakındır orada çalışıyor ama çok mutsuz 12 saat çalışıyor gidiş geliş 13-14 saat olabiliyor.Ve şuanki patronundan da nefret ediyor her çıktığı işteki patronlarını sevmediği gibi.Onun istediği 12 saat otursun kimse ondan birşey beklemesin fabrikanın işleri patron ve patronun oğlunun ego tatmini için yaptırdığı işler olmasın istiyor.Ama özel sektörün böyle olduğunuda biliyor herkes aynı yani heryer bir.Buradaki sanayi küçük ve eşim hep asıl işini yapmayıp başka işler yaptığı için kendi alanıyla ilgili iş bulamıyor usta olsa bulabilirdi.Ve ben gerçekten ne yapsam bilemiyorum eşim hep mutsuz ayda 10 gün izinli olmasına rağmen hep huzursuz.Ve o böyle oldukça kendimi sadece bir yük gibi hissediyorum ben olduğum için çalışmak zorunda olduğunu olmasam günübirlik işler yapıp istediği hayatı yaşayacağını düşünüyorum.Dört senelik evliyim bu durum değişir mi sizce yoksa ben boş bir ümitle mi yaşıyorum?
