Psikolojinizi rahatlatmak için böyle düşünmek tabiki iyi yöntem; lakin dar bir bakış açınız var bunu demeden geçemeyeceğim. Hani siz bir amaçla hep bakmışsınız ya bakmadan geçen giden var mı diye. Onların da sizi başka bir amaçla incelemek için bakıp-geçmediğini nerden biliyorsunuz? Insanların akıllarını okuma yeteneğiniz mi var yoksa? Keza ben bir sürü arkadaşımla yan masada oturanları bile bazen inceler, nasıl bir kişi olduklarına dair yorumda bulunurum, yolda da bunu çok yapmışlığım vardır ve bunu benimle yapan tanıdığım erkekler de var, bazen kendileri başlar şu kızı gördün mü diye. Ya da bazıları vardır bakar-kördür, sadece bakar-görmez. Ben kaç defa arkadaşlarımın yanından suratlarına bakarak geçmişim, selam vermişler de almamışım "suratıma bakıp, selamımı almadın, kırıldım." diyen bir sürü kişi var mesela. Bi de insanlar gözünü devirerek geçince sizi yiyecek gibi bakmış oluyorlar ya orası daha tuhaf, daha önceden hiç görmediğiniz birisinin normal bakışlarını bilemezsin ki yiyerek bakıyor diyebilesiniz, adamın normal bakışının o olmadığını nerden biliyordunuz? Yazdıklarınız boş genellemelerden başka bir sey değil maalesef, erkeksiz yaşamak sizin için zor sizi de anlıyorum. Boşanırsanız bir daha evlenememe ihtimaliniz, hayattaki tüm zorluklara tek başına göğüs germe ihtimaliniz sizi bir şekilde bu noktaya itiyor, kısacası korkularınız çok fazla; lakin güneş balçıkla sıvanmaz.
