- 20 Eylül 2015
- 94
- 90
- 88
- 33
- Konu Sahibi Besili prenses
- #1
Hanimlar merhaba beni gercekten zora sokan bir durumum var, bazi konularda cok hassasim mesela cekirdek yiyip yere atan birini gordugumde sokakta laf sokmadan duramiyorum, en fazla dayak yerim ne olacak diye dusunuyorum o an, toplu tasimada kulakliksiz bir sey dinleyen olunca zaten gözüm dönüyor, birisi yapması gerektigi isi tam yapmayinca gercekten cok sinirleniyorum.
En son yasadigim olay uzun yol otobusundeyiz sofor muzik acti( kamyoncu muzigi) ben de dogal olarak sinirlendim bilete 350 lira veriyorum adamin sanki yoldan geciyomus da bizi birakivermis gibi davranması sinirime dokundu,
acikcasi diğer yolcular bu duruma nasil tepki gostermez ben bunu anlamiyorum, kendimi sakinlestirmeye calisiyorum o an ama yapamiyorum, sonunu düsünmeyen kahraman benim.
esim mahcup oldu bi daha yan yana koltuk almayacagim diyor
onu da uzdugum icin su an kalbim aciyor, benim gibi olan var mi? Acaba dürtüsel miyim? Bebim gibi olanlar Kendinizi nasil sakinlestiriyorsunuz
Edit:
Otobüs örnegine takilanlar icin bize mi oyle denk geliyor bilmiyorum yolun tam ortasi gibi sofor degisimi oluyor tum yolu tek sofor gitmiyor,
Ve ben zaten kulaklikla video izliyordum yani o durumdan kendimi soyutlayabilirdim, veya park etmis arabanin yanindan gecip gidebilirim cunku ben gecmis oluyorum ve bu benim derdim degil artik sonucta degil mi? Cekirdek yiyenler de, ben temizlemiyorum ama birisi temizleyecek ve yorulacak onun hakkini ariyorum aslinda kendimce, o kadar ariyorum ki dayak yemeyi bile goze aliyorum o an
acikcasi bana soyle geliyor ki bu sekilde kural ihlali yapanlar nasil olsa kimse bir sey demez e guvenip yapiyorlar bu yuzden sesimizi cikartmaliyiz susanlar icin daha gur cikartmaliyiz diye dusunuyormuşum
Bir soz okumustum tam hatirlamiyorum ama soyle bir seydi, yoldaki tasa takilip dusmenim sebebi senden once o yolda yuruyenlerin tasi kaldirmamasıdır.
Destek almayacak misin diye soranlara, elbette alacagim sadece bunu neden yaptigimi anlamiyordum bende hangi duygu tetiklendigi icin bunu yaptigimi cunku bu aslinda bir kendini savunma mekanizmasi, yani bende bir seyleri tetikliyor ve savunmak zorunda kaliyorum kendimi ve çevremdekileri
Hep sunu dusunmusum ben belki dayak yerim ama o bi daha kimseye bunu yapmaz-
kedinin kuyruguna basinca tirmalar ya o kadar icten ve kontrolsuzce yapiyorum bunu, yoksa sakince soyleyebilsem zaten bunu benim sorunum olarak gormezdim, toplumun sorunu diye dusunurdum,
Sizin sorduklariniz ve size verdigim cevaplar bu davranisin bende tetikledigi seyi bulmama yardimci oldu.
Ben hep hakkini arayabilen biri olmusumdur, (kuaforler haric diyelim bi onlara sesim cikmiyor
) sanirim bu yuku cok ustume almisim, toplumda herkesin rahatsiz olabilecegi, ve birinin rahatsiz olmasi cok dogal olan seylere asiri reaksiyon gosterdigimi farkettim, ozellikle yanimda birisi varken sanirim biraz da koruma icgudusuyle.. sanirim baskalarinin hakkini aramayi kendi kendime gorev edinmişim,
Beni rahatsiz eden temel dusunce ya biri bundan rahatsiz olur da soyleyemezse, onun soyleyemeyisini kendimde yuk goruyorum ve erkeklere kiziyorum neden sesinizi cikartmiyorsunuz diye aslinda hic bir kadina bu yuzden ofkelenmedigimi farkettim (toksik maskülinite)
Bunu da annemin cok sessiz ve hep susan bir kadin olmasina bagliyorum, onun hakkini ben savunurdum, bu yuzden kadinlar bir seyden rahatsiz olsa bile soyleyemez dusuncesi icime yerlesmis biraz da ben buyuyunce boyle olmayacagim çabasıyla bir mahmut abiye donüsmusum
Bir de hep disariyi dusunerek buyutulmenin de etkisi var, biz aksamlari terlik giymezdik, ben agir parfum sikamazdim baskalari rahatsiz olur diye, eve yemek bile soyleyemezdik acikan gidip alacakti, baskalari tasiyor diye damacana bile soyleyemedik 5ltlik sularimizi kendimiz tasidik,
Bu yuzden birinin bir baskasini rahatsiz edebilmeyi curet edebilmesine sinirleniyormuşum.
Her birinize cevaplariniz ve ilginiz icin tesekkur ederim, cok faydali oldu
Tesekkurler
En son yasadigim olay uzun yol otobusundeyiz sofor muzik acti( kamyoncu muzigi) ben de dogal olarak sinirlendim bilete 350 lira veriyorum adamin sanki yoldan geciyomus da bizi birakivermis gibi davranması sinirime dokundu,
acikcasi diğer yolcular bu duruma nasil tepki gostermez ben bunu anlamiyorum, kendimi sakinlestirmeye calisiyorum o an ama yapamiyorum, sonunu düsünmeyen kahraman benim.
esim mahcup oldu bi daha yan yana koltuk almayacagim diyor
onu da uzdugum icin su an kalbim aciyor, benim gibi olan var mi? Acaba dürtüsel miyim? Bebim gibi olanlar Kendinizi nasil sakinlestiriyorsunuzEdit:
Otobüs örnegine takilanlar icin bize mi oyle denk geliyor bilmiyorum yolun tam ortasi gibi sofor degisimi oluyor tum yolu tek sofor gitmiyor,
Ve ben zaten kulaklikla video izliyordum yani o durumdan kendimi soyutlayabilirdim, veya park etmis arabanin yanindan gecip gidebilirim cunku ben gecmis oluyorum ve bu benim derdim degil artik sonucta degil mi? Cekirdek yiyenler de, ben temizlemiyorum ama birisi temizleyecek ve yorulacak onun hakkini ariyorum aslinda kendimce, o kadar ariyorum ki dayak yemeyi bile goze aliyorum o an
acikcasi bana soyle geliyor ki bu sekilde kural ihlali yapanlar nasil olsa kimse bir sey demez e guvenip yapiyorlar bu yuzden sesimizi cikartmaliyiz susanlar icin daha gur cikartmaliyiz diye dusunuyormuşum
Bir soz okumustum tam hatirlamiyorum ama soyle bir seydi, yoldaki tasa takilip dusmenim sebebi senden once o yolda yuruyenlerin tasi kaldirmamasıdır.
Destek almayacak misin diye soranlara, elbette alacagim sadece bunu neden yaptigimi anlamiyordum bende hangi duygu tetiklendigi icin bunu yaptigimi cunku bu aslinda bir kendini savunma mekanizmasi, yani bende bir seyleri tetikliyor ve savunmak zorunda kaliyorum kendimi ve çevremdekileri
Hep sunu dusunmusum ben belki dayak yerim ama o bi daha kimseye bunu yapmaz-
kedinin kuyruguna basinca tirmalar ya o kadar icten ve kontrolsuzce yapiyorum bunu, yoksa sakince soyleyebilsem zaten bunu benim sorunum olarak gormezdim, toplumun sorunu diye dusunurdum,
Sizin sorduklariniz ve size verdigim cevaplar bu davranisin bende tetikledigi seyi bulmama yardimci oldu.
Ben hep hakkini arayabilen biri olmusumdur, (kuaforler haric diyelim bi onlara sesim cikmiyor
) sanirim bu yuku cok ustume almisim, toplumda herkesin rahatsiz olabilecegi, ve birinin rahatsiz olmasi cok dogal olan seylere asiri reaksiyon gosterdigimi farkettim, ozellikle yanimda birisi varken sanirim biraz da koruma icgudusuyle.. sanirim baskalarinin hakkini aramayi kendi kendime gorev edinmişim,Beni rahatsiz eden temel dusunce ya biri bundan rahatsiz olur da soyleyemezse, onun soyleyemeyisini kendimde yuk goruyorum ve erkeklere kiziyorum neden sesinizi cikartmiyorsunuz diye aslinda hic bir kadina bu yuzden ofkelenmedigimi farkettim (toksik maskülinite)
Bunu da annemin cok sessiz ve hep susan bir kadin olmasina bagliyorum, onun hakkini ben savunurdum, bu yuzden kadinlar bir seyden rahatsiz olsa bile soyleyemez dusuncesi icime yerlesmis biraz da ben buyuyunce boyle olmayacagim çabasıyla bir mahmut abiye donüsmusum
Bir de hep disariyi dusunerek buyutulmenin de etkisi var, biz aksamlari terlik giymezdik, ben agir parfum sikamazdim baskalari rahatsiz olur diye, eve yemek bile soyleyemezdik acikan gidip alacakti, baskalari tasiyor diye damacana bile soyleyemedik 5ltlik sularimizi kendimiz tasidik,
Bu yuzden birinin bir baskasini rahatsiz edebilmeyi curet edebilmesine sinirleniyormuşum.
Her birinize cevaplariniz ve ilginiz icin tesekkur ederim, cok faydali oldu
Tesekkurler
Son düzenleme:
baska tarif edecek sıfat bulamadim o an
