gerçekten iyi niyetli olduğunuzu düşünseydim hepsini kalem kalem yazıp cevaplardım ama tam tersini düşündüğüm için (sebebi ilk yorumunuz ve ukala üslubunuz tabii ki) gerek duymuyorum, iyi forumlar.Ben muhattap olmak istiyorum. Eve katkıdan kastınız nedir? Bir evin giderinin hepsini karşılayınca ne kadar masraf çıkıyor bir fikriniz var mı acaba? Yoksa asgari ücretten az biraz fazla maaşınızla yaptığınız destek artı kendi kişisel giderleriniz harici kalan parayı birikim olarak ayırdığınızı ben mi uydurdum? Ya asgari ücretten haberiniz yok ya da kira artı ev giderlerini 1000 lira falan sanıyorsunuz.
İlla mal sahibi olayım diyorsaniz borca girip orta halli bir ev alıp kiraya verin en azından borcun bir.kismini kirası karşılar borç bitene kadar ailenizle yasayin. Ayrı eve çıkmak mantıklı değil şu zamanda.evet ucuzlamaz, zaten ev alma hayaline çoğu insan gibi ben de veda ettim.
dediğiniz gibi yaparsam çok zorlanırım diye düşünüyorum.
hadi evi aldım, elimdeki para gitti üstüne bi de borçlandım. nasıl geçineceğim?
Yeni evlenecekler de dahil herkese öneriyorum 1+1, 50 metrekare ev. Minimalist yaşamla hayat devam ettirilebilir (Ülkenin durumu ortada). Yaşadığınız şehre göre değişmekle birlikte eğer birikimimiz yarısını karşılıyorsa diğer yarısını kredi olarak çekebilirsiniz. Kira yerine krediyi ödersiniz.1+1 kiralık eve birkaç parça eşya koymak senin için zor olmaz bence , bi başınasın zaten, başında bir eş yok, bacağına dolanan çoluk çocuk yok. Aksiyon alman çok rahat olacak. Annen eve yeni gelen üye konusunda biraz sana güveniyor olabilir. Bence bir an evvel küçük ama kendinin olan bir düzen kurman lazım artık.
Aaa kesin ev al o zaman bekleme bile bence . Çünkü orda da kalmaz bu fiyatlar. 200 250 bine kiracılı muhitte çok iyi fiyat. Hangi şehirde bu? Bir de o 200 250 binlik evlerin kirası mı 2000 eğer öyleyse süper ötesi. 100 bin peşinatla da rahat rahat alırsın. Eski binalar mı ?yok yavv, 500'e girilir mi naptın200-250 bine de var ama ufak evler tabii. gerçi ufak deyip geçmemek lazım öğrenci muhitindeler ve kiracı sirkülasyonu çok olduğu için kira geliri daima artmış olacak. kira artışlarına baksana.
sen 1000 falan diyorsan bayağı iyimsersin ya. 1+1 eşyasızlar 2000den başlıyor. eşyalı olursa 3000 de artık. ben eşyayı çok dert etmiyorum açıkçası çok uzun yıllar ömrü olduğu için. bi de parça parça da alınabilir, önce en aciller alınır. hepsinin mutlaka ekonomik olanları var. bazen çok iyi kampanyalar denk geliyor. bazı şeyler ikinci el olabilir mesela gibi gibi.
kredi çekip ev alma olayında şöyle olur, hadi kredi çekip eşyalı bir ev aldım diyelim ki. eşya alma derdinden kurtulurum bu bir. ikincisi, kredi ödemeleri zaten kira ödemesinden taş çatlasa 1000 tl falan fazla. 2000 tl kira vereceğime 3500 kredimi öder en azından kendi evim derim. kira her sene artacakken benim kredi misal 10 sene boyunca hep 3500 kalacak. ev alma konusundaki en büyük risk elimdeki birikmişi eve gömeceğim için sadece aylık maaşıma kalmış olacağım. gerçi kiralasam da o birikmişi gömmüş olacağım. o nedenle ev alman daha mantıklı yazıyorlar.
ya ben ne zaman bu siteye bi konu açsam düşüncelerim değişiyor, yemin ederim bak. gerçekten kk kadınları çok akıllı ve doğru yönlendiriyor. bu yüzdendir ki tıkandığım, acaba dediğim noktada burada konu açmam. bak ilk sayfalarda ev almak hayal falan derken biri geldi bi akıl verdi, başkası geldi başka bir akıl verdi derken ulan sahiden doğru yaa falan demeye başladımAaa kesin ev al o zaman bekleme bile bence . Çünkü orda da kalmaz bu fiyatlar. 200 250 bine kiracılı muhitte çok iyi fiyat. Hangi şehirde bu? Bir de o 200 250 binlik evlerin kirası mı 2000 eğer öyleyse süper ötesi. 100 bin peşinatla da rahat rahat alırsın. Eski binalar mı ?
Bence kendinize 1+1-1+0 olsun ev alın derim kirada oturmak nereye kadar tabiki imkanınız varsa.hanımlar selam,
eveeet yine kafaya yeni bir şeyi taktım, hayırlı olsun
şimdi ben takriben 4-5 senedir iş hayatındayım, aktif çalışıyorum, ailemle yaşıyorum, bekarım, evlenme planım yok.
bu süre zarfında 100 bine yakın birikim yaptım, birikimler dolar ve altında bankada duruyor. maaşım şu an asgariden bir tık fazla ve bizim sektörde daha yüksek maaşları almak niye bilmiyorum sanki günbegün daha da zor gibi. yani biraz daha iş deneyimi lazım, öyle diyeyim. neyse ben şimdilik işimden memnunum o yüzden değiştirme planım yok. zaten ailemle olduğum için aman aman sabit giderim de olmuyor. eve biraz katkı, kişisel ihtiyaçlar derken artan para birikim oluyor, öyle düşünün. sektörüm ek iş yapmaya, eğitimler vs vermeye müsait yani bir dönem ek iş aldım, kazancımda da artış oldu tabii ama son 1 senedir almıyorum. işimde deneyim kazandıkça ek iş kazancım da artacak bu arada, denklem bu.
canımı sıkan şey, ailem sağolsun bugüne denk sadece karın doyuracak kadar yaşamışlar. onlardan külüstür bir araba bile yok bize. ev kira. bugün birinden biri ölse bana borç çıkar, gerisini siz düşünün. hal böyle olunca ben de malımız, mülkümüz yok diye üzülüyorum. kendim almayı istiyorum aslında ama ekonomi malum, en saçma arabaya bile yetmiyor paralar. arabayı alsam benzin dünyanın parası. anam babam o kadar günü kurtaracak biçimde yaşamış ki yaşlandıklarında ne olacak bilmiyorum, emeklilikleri bile yok. gerçekten sanki onları doğuran benim gibi hissediyorum bir de ayrılar. babam yalnız yaşıyor, ben annemleyim. annem evlenmedi, evlenmeyi de düşünmüyor mesela. onun ortaklı bir işi var şu an, birazcık da kenarda parası var hepsi bu. halaaaaa daha geleceklerine dair bi aksiyon almış değiller, kime güveniyorlar anlamadım. o kadar öfkeliyim ki onlara, herkes evladı için bişeyler yaparken bunlar "eee biz de seni büyüttük işte bak paranı kazanıyorsun" diyorlar, çıldırıracak gibi oluyorum. detay vermeyeyim ama öğrenciliğimde ve iş hayatımda zerre katkıları yoktur. neyse bunlar geçmişte kalan şeyler, sinirlensem de önüme, geleceğe bakmam lazım.
29 yaşındayım ve artık ailemle yaşamaktan da rahatsız oluyorum. senelerdir tek başıma eve çıkma, kendi evim, kendi düzenim olsun hayalim var. aslında ben bunu iş hayatına yeni atıldığım zaman yapayım diyordum ama ailevi sorunlar nedeniyle hep erteledim. ama artık içimdeki şu eve çıkma isteğini de bastıramıyorum. aslında bu mesele ertelendikçe kenarda param da birikti. lakin şimdi de beni gelecek kaygısı sardı. tamam ben bugün eve çıkar, içine de iyi kötü eşyamı alırım. çalışmaya devam ettiğim sürece bi şekilde karnım da doyar ama en saçma yerin kirası olmuş 2500 falan. güler misin ağlar mısın yani. bana uzaktan bakan deli misin, şu an rahatın yerinde, paran cebinde, sorumluluğun az diyor, bazı arkadaşlarım böyle yorumladı. ama ben kendi içime sığamıyorum artık. bu yaşıma kadar sanki kendim için bişey yapmamışım gibi hissediyorum. aslında yaptım, param birikti, dımdızlak değilim çok şükür. ama hani kendime ait düzenim yok, bi arabam yok, ne bileyim hiçbir şeyim yok sanki. bu eve bir arkadaşımı misafir edemiyorum, geç saatte gelsem nerde kaldın deniyor. böyle olunca da kendimi büyümüş gibi de hissedemiyorum. şu sıralar cidden aşırı hevessizim her şeye karşı. sanki dört duvarda boğulmuş gibiyim. genelde aile yanındayken hayat bilinmez derler, bence sahiden öyle. hayatsızmışım gibi geliyor desem yalan olmazbu yaşta aile yanı ayıp da geliyor artık. ki altını çiziyorum, ailevi sorunlar olmasaydı sanırım çoktan uçardı bu kuş o yuvadan...
aslında bu sıralar sinirimi zıplatan şeylerden biri de, aile evine yaşlı bir üye dahil olabilir ve ben buna itiraz etmeme rağmen annem beni yoksayıp kendi bildiğini okuyacak. hayır düşüncesi bile beni deli ediyor. zaten senelerce kalabalık yaşamışız saçma sapan (hiç sormayın) ve şu an ev nüfusundaki değişiklik beni ciddi bunalıma falan sürükler. bu konuda detay veremiyorum maalesef ifşa mifşa olurum ama bahsi geçen şahıs hasta, elden ayaktan düşmüş falan değil, bu hayattaki tek varlığı annem değil, vicdansız damgası vurmayın yani bana. her ailenin sömürülen, enayilikte zirve üyesi olur bizimkinde de annem işte, öyle düşünün.
gerçekten ülkeye baktığım zaman genç bir insanın araba, ev sahibi olamaması bir yana, ayrı yaşamasının bile maddi manevi bu kadar zor olması aşırı canımı sıkıyor. konuyu neden açtın derseniz, içimi dökmek için açtım. yani sizce mantıklı bir fikir midir, kirası neyse kendime yetecek bir ev tutup birikmiş parayla da içine eşya almak? o zaman kendim için bişey yapmış olur muyum, tavsiye eder misiniz mesela? benim artık, yalnız yaşıyorum, tek yaşıyorum, kedimle, köpeğimle yaşıyorum diyen insanlara özenmekten içim dışıma çıktı. imkansız mı sahiden?
bu arada kk'da gelecek kaygısı içeren çok konu açılıyor son dönemde, onları da okuyorum. yani herkes bu kadar mı haklı olur, ne zaman gün yüzü görürüz ülkece bilemiyorum.
Kendi evinizi almanızı tavsiye ederim araştırın 2+1 1+1 ne bulursanız bütçenize uygun ev alın konut kredisi çekersiniz şuan bence oranlar çok yüksek değil. Ama kendiniz yapacağınız en iyi şeylerden birisi bu olur. Böyle böyle sonunuz olmayacak bir evlilik olmasın kaçışı sakın ola evlenmekte aramayın. Evlenmek aklınıza bile gelmesinona baktım elbette ama imkansız, en küçük evler 250'den başlıyor.
teşekkür ederim en azından haklı bir istek olduğunu başkalarından da duymaya ihtiyacım var sanırım.
Tekrar okumanızı rica ediyorumKonu sahibinin söylediklerinden bunu mu çıkardınız. Kızcağız gelecek güvenceleri yok, elden ayaktan düştüklerinde ortada kalacaklar diyor. Zaten asgari ücretin az üzerinde kazanan bir kadın boşanmış anne babasını maddi açıdan idare edebilir mi? Kaygısı o öncelikle. İkisinin de sigorta ve emeklilik durumu yok. Kolay şey mi bu. Ona bırakacaklaeı değil ki derdi.
Ben gayet iyi okudum, hatta konu sahibi de bana uzun uzun cevap yazdı yorumumdan dolayıTekrar okumanızı rica ediyorum
yani burada konuma zerre faydası olmayan şeyleri sırf polemik çıksın diye yazmış, başka bişey değil. başka biri de hesap soruyor vay sen evine neyin katkısını yapıyorsun diye. asalak değiliz allaha şükür, benim zamanında ailemin borcunu harcını ödemişliğim de var detay verecek olsam sayfalarca çıkar ama kimseyi de sıkmaya hakkım yok diye düşünüyorum. ben sahiden buraya konu açtığım zaman kafam netleşiyor bu ister böyle maddi bi konu olsun ister aşk meşk olsun, farketmez. bakın mesela bir sürü fikir çıktı, fikirlerin de çoğu kendi evimi almam yönünde. yani gerekirse zorlan ama kendine bi ev uydur diyor insanlar. verecek akıl yoksa konuyu başka tarafa çekmenin bir anlamı yok. ben de başkalarının konularına bakıp faydalı olmayacaksam sabote etmek yerine sadece okuyup geçiyorum. kimseden ilgi dilenmeye gerek yok hele ki böyle bir ortamda...Ben gayet iyi okudum, hatta konu sahibi de bana uzun uzun cevap yazdı yorumumdan dolayı
çok teşekkürler çok incesiniz :) ankara'da değilim maalesef.Kendi evinizi almanızı tavsiye ederim araştırın 2+1 1+1 ne bulursanız bütçenize uygun ev alın konut kredisi çekersiniz şuan bence oranlar çok yüksek değil. Ama kendiniz yapacağınız en iyi şeylerden birisi bu olur. Böyle böyle sonunuz olmayacak bir evlilik olmasın kaçışı sakın ola evlenmekte aramayın. Evlenmek aklınıza bile gelmesinev bulun hangi şehirdesiniz bilmiyorum ama Ankara'da iseniz size yardım ederim ev bulmada
O sabotajcı tayfadan muzdarip çok insan var. Sayıları da çok fazla hangisine karşı dikkatli olması gerektiğini bilemiyor insan.yani burada konuma zerre faydası olmayan şeyleri sırf polemik çıksın diye yazmış, başka bişey değil. başka biri de hesap soruyor vay sen evine neyin katkısını yapıyorsun diye. asalak değiliz allaha şükür, benim zamanında ailemin borcunu harcını ödemişliğim de var detay verecek olsam sayfalarca çıkar ama kimseyi de sıkmaya hakkım yok diye düşünüyorum. ben sahiden buraya konu açtığım zaman kafam netleşiyor bu ister böyle maddi bi konu olsun ister aşk meşk olsun, farketmez. bakın mesela bir sürü fikir çıktı, fikirlerin de çoğu kendi evimi almam yönünde. yani gerekirse zorlan ama kendine bi ev uydur diyor insanlar. verecek akıl yoksa konuyu başka tarafa çekmenin bir anlamı yok. ben de başkalarının konularına bakıp faydalı olmayacaksam sabote etmek yerine sadece okuyup geçiyorum. kimseden ilgi dilenmeye gerek yok hele ki böyle bir ortamda...