- 7 Mayıs 2017
- 626
- 1.074
- 33
- Konu Sahibi mutlugunlerdenkalma
- #1
merhabalar herkese,
uzun olacak biraz, ancak tüm yönleriyle anlatayım ki rahatlıkla yorumlayabilin istiyorum.
hayatımda duygusal anlamda çok fazla boşluk var, ciddi travmalar da yaşadım üstelik. bir aile büyüğünün kaybı, ani maddi çöküş, birden alınan büyük sorumluluklar, üç kardeşimin maddi manevi sorumluluğu, ölümün maalesef ki şuan yakınında olan(nereye kadar giderse diyor doktorları) bir diğer aile büyüğü..
bunların içinde hep bir tesellim olsun istedim. yalnız kalma korkum, duygusal açlığım. açlık kere açlığım hatta. kızmayın bana bunları değil de aşkı mı düşündün diye, dermansız dert düşünmekten iyidir.. ölümden kaçış mı var..
karşıma çıkan insanlara hep şans verdim. baktım nasıldır? eli yüzü düzgün iyi bir ailenin evladı, iş güç sahibi tiplerdi hepsi.
ama olmadı.
ya bu kez kendini koyvermek yok dedim "neden bu kadar temkinlisin bana inanmıyorsun yürümüyor" dediler fazla zor geldim, ya kendimi salıvermek istedim ki inanın çok ama çok ihtiyacım var; kovalamaya gerek kalmadı uzaklaştılar. kaçan kovalanır olayında kaçmaya gücüm yok benim, inanmam güvenmek kendimi salmak istiyorum.
sert biriyim, yüz hatlarım da sertmiş sinirli duruyosun konuşunca anlaşılıyo yüzünün öyle olduğu diyorlar. ama çok gülen sürekli espri yapan eğlenceli de biriyim. hani çekiniyor da olamazlar. hoş biri bana "senden korkuyorum bişey dersin de biter diye" demişti.
mutlu ilişkileri görünce imreniyorum, içimde birşey sızlıyor. çok isterdim yanımda destek alabileceğim bunca şey içinde tesellim olacak içimi ısıtacak, kardeşlerime de abi olacak biri olsun.
kardeşlerim en büyük şükür sebebim üçüne de uzun ömürler versin rabbim. ama üniversite çağına yakınlar hemen hemen, bak gidiyorlar bile evden..
bir gün birini çok sevdim. çok hayaller kurdum, olmaz derken oldurdu allahım. insan ona şöyle sofralar hazırlarım böyle kahvaltılar ederiz diye düşünür de kendi kendine sırıtır mı? düşündüm. hayaller kurdum, eş dost akrabanın çomak sokması derken biraz da onun ya da benim kabahatlerimden bitti...
3 yıl oluyor.. duydum ki sözlenmiş. ama benimle olan eşyaları da saklıyormuş, gizlice bakarmış naptığıma herşeyimden haberi varmış.. fotoğrafı gördüm kız kardeşinin facebookunda, mesafeli durmuşlar görücü usulü var bir de onlarda. kendi facebookunda hiçbir şey yok. parmağında başkasının yüzüğünü görünce içimin nasıl yandığını size nasıl anlatsam..
bayram mesajı atmış, benim geçen yıl attığımın birebir aynısını(emojiler enteresandı tesadüf olamaz kopyala yapıştır yapmış) toplu mesaj atar gibi atmış. saklıyorum diyor yani.. ama sözlenmiş de bi yandan. (ne diyeceğinizi biliyorum şimdiden söyleyeyim konuşmuyoruz sözlü çünkü.)
uzuuuunca sözün özü, atı alan üsküdarı geçmiş, ben başka bir atın yanına dahi yaklaşamadım :)
sizce nerede yanlış yapıyor olabilirim? hayatıma bakmak mutlu olmak istiyorum. yeni bir ilişkiye hazırım aklımda başkası yok heyecan duyduğum girişimler de oldu, ama ne zaman kimse olmasa aklıma O gelir benim..
yaşımı soracaklar için 25:) anında yazamam, konu sahibi kayboldu demeyin her fırsatta gireceğim onu da iliştireyim:)
oldukça uzun oldu, hakkınızı helal ediniz.. değerli yorumlarınız için teşekkür ediyorum..
uzun olacak biraz, ancak tüm yönleriyle anlatayım ki rahatlıkla yorumlayabilin istiyorum.
hayatımda duygusal anlamda çok fazla boşluk var, ciddi travmalar da yaşadım üstelik. bir aile büyüğünün kaybı, ani maddi çöküş, birden alınan büyük sorumluluklar, üç kardeşimin maddi manevi sorumluluğu, ölümün maalesef ki şuan yakınında olan(nereye kadar giderse diyor doktorları) bir diğer aile büyüğü..
bunların içinde hep bir tesellim olsun istedim. yalnız kalma korkum, duygusal açlığım. açlık kere açlığım hatta. kızmayın bana bunları değil de aşkı mı düşündün diye, dermansız dert düşünmekten iyidir.. ölümden kaçış mı var..
karşıma çıkan insanlara hep şans verdim. baktım nasıldır? eli yüzü düzgün iyi bir ailenin evladı, iş güç sahibi tiplerdi hepsi.
ama olmadı.
ya bu kez kendini koyvermek yok dedim "neden bu kadar temkinlisin bana inanmıyorsun yürümüyor" dediler fazla zor geldim, ya kendimi salıvermek istedim ki inanın çok ama çok ihtiyacım var; kovalamaya gerek kalmadı uzaklaştılar. kaçan kovalanır olayında kaçmaya gücüm yok benim, inanmam güvenmek kendimi salmak istiyorum.
sert biriyim, yüz hatlarım da sertmiş sinirli duruyosun konuşunca anlaşılıyo yüzünün öyle olduğu diyorlar. ama çok gülen sürekli espri yapan eğlenceli de biriyim. hani çekiniyor da olamazlar. hoş biri bana "senden korkuyorum bişey dersin de biter diye" demişti.
mutlu ilişkileri görünce imreniyorum, içimde birşey sızlıyor. çok isterdim yanımda destek alabileceğim bunca şey içinde tesellim olacak içimi ısıtacak, kardeşlerime de abi olacak biri olsun.
kardeşlerim en büyük şükür sebebim üçüne de uzun ömürler versin rabbim. ama üniversite çağına yakınlar hemen hemen, bak gidiyorlar bile evden..
bir gün birini çok sevdim. çok hayaller kurdum, olmaz derken oldurdu allahım. insan ona şöyle sofralar hazırlarım böyle kahvaltılar ederiz diye düşünür de kendi kendine sırıtır mı? düşündüm. hayaller kurdum, eş dost akrabanın çomak sokması derken biraz da onun ya da benim kabahatlerimden bitti...
3 yıl oluyor.. duydum ki sözlenmiş. ama benimle olan eşyaları da saklıyormuş, gizlice bakarmış naptığıma herşeyimden haberi varmış.. fotoğrafı gördüm kız kardeşinin facebookunda, mesafeli durmuşlar görücü usulü var bir de onlarda. kendi facebookunda hiçbir şey yok. parmağında başkasının yüzüğünü görünce içimin nasıl yandığını size nasıl anlatsam..
bayram mesajı atmış, benim geçen yıl attığımın birebir aynısını(emojiler enteresandı tesadüf olamaz kopyala yapıştır yapmış) toplu mesaj atar gibi atmış. saklıyorum diyor yani.. ama sözlenmiş de bi yandan. (ne diyeceğinizi biliyorum şimdiden söyleyeyim konuşmuyoruz sözlü çünkü.)
uzuuuunca sözün özü, atı alan üsküdarı geçmiş, ben başka bir atın yanına dahi yaklaşamadım :)
sizce nerede yanlış yapıyor olabilirim? hayatıma bakmak mutlu olmak istiyorum. yeni bir ilişkiye hazırım aklımda başkası yok heyecan duyduğum girişimler de oldu, ama ne zaman kimse olmasa aklıma O gelir benim..
yaşımı soracaklar için 25:) anında yazamam, konu sahibi kayboldu demeyin her fırsatta gireceğim onu da iliştireyim:)
oldukça uzun oldu, hakkınızı helal ediniz.. değerli yorumlarınız için teşekkür ediyorum..
haklısın ve o kadar iyi anlamışsın ki..
