Herkese merhaba. Biraz uzun bi konu olacak, bi iç dökme gibi belki de. Eğer okursanız teşekkür ederim şimdiden.
Benim sol gözüm doğuştan %2 görüyor. Annemin bana hamileyken geçirdiği bir hastalık sebebiyleymiş. Yapacak bir şey, şu anki tıpla da bi çaresi yok. Ancak ben sağ gözümle bu yaşa kadar geldim.26 yaşındayım, bekarım, çalışıyorum, ailem şükür sağlıklı ve sağ.. Bu zamana kadar hep sağlık anksiyetesi yüksek biriydim. Hastalıkları hemen araştırırdım. Hatta ailede bir sağlık problemi olan bilirim diye bana danışırdı.
Yaklaşık 4 ay önce sağ gözümde ufak parıltılar fark etmeye başladım. Uçuşan cisimler artmıştı, ışık çakmaları olmaya başladı. Ben yeni bir sürece girdim ve hayatım baştan aşağı değişmeye başladı..
Son 4 ayda belki 7-8 kez göz doktoruna gittim (2 farklı doktor). Bir doktorum işlem yaptı, diğeri yapılan işlemi doğru bulmadı.. en sonunda takip dediler, süreç gösterecek dediler, senin gözünün yapısı da bu dediler, riskli dediler… Bir gün retinan yırtılabilir dediler, belirtilerin hiçbirine çare yok dediler. Şimdi benim gözümde sanki sürekli dönen üstte bir pervane var. İşlemin üzerinden 2 ay geçti neredeyse. Doktor işlemle ilgili değil, yapısıyla alakalı gözün dedi…
Buraya kadar sağlık durumumu anlattım. Gerisi içsel sürecim olacak. Arkadaşlar ben çok korkuyorum, ya kör olursam, bi sabah uyanır da göremezsem, ya büyük operasyonlar geçirmek zorunda kalırsam diye. Önceden çok ılımlı, herkesi anlayan, hayatı seven biriydim. Sık sık aklıma ölmek geliyor, hayatı anlamsız ve adaletsiz buluyorum. Sanki hayatın bana bir adalet borcu varmış gibi(!). Sürekli kaygılıyım, gelecekten korkuyorum, ölene kadar asla göreceğime inanmıyorum. Allah büyüktür, doktorlar da belirsiz diyor ama ben korkuyorum. Her belirtim olduğunda daha çok korkuyorum hem de. Anneme kızıyorum, aileme kızıyorum, mutlu insanlara kızıyorum, çalışmak ve yaşamak istemiyorum, mutlu olmak istemiyorum. Geleceğe dönük plan yapamıyorum. Geçen hafta terapiye başlama kararı aldım. Kendime yaşadığım şehirde bir psikiyatr arıyorum, yakın zamanda destek almaya başlayacağım yine de birileri sesimi duysun istedim…
kimseye değmeden ve acıtmadan, denizi görerek, tırnaklarımı kendim keserek, yediğim balığın kılçıklarını ayıklayabilecek kadar görerek, kıyafetlerimi kendim seçerek, yeni şehirlere gidip oradaki yapıları keyifle izleyerek yaşamak istiyorum..
yeni sehirlere dogmana sebep olan anneciginle gidebilirsin çok sevdiğin bir kuzenin hatta aşık oldugun olacağın biriylede gidebilirsin bunların hepsi mümkün biraz simarabilirsin simarmalisin.evet bir rahatsizligin var sana bunu kullan demiyorum ama birazda dünya bize anlayışlı olsun degilmi.simar simarabilidigin kadar. Damdan düşenin halinden damdan düşen anlarmis. Sen bunları belki zor yasayacagini düşünüyorsun zorlanacagim zorlanmadan yaşamak istyorum diuorsun ama ben belki biraz zaman sonra hicbirini yasayamacagim genetik kalıtsal kanser hastalığım var.hatta konu açtım çocuk dogursam sağlığıma güvenemiyorum diye.gecirdigim ameliyattan sonra ağrılarım bazen dayanılmaz oluyor kendim yardım istyorum.ailemden eşimden bazen dışarda bazen hastanede. Ayakta kalamayacağını anladığım zamanlarda dışarda tek olduğumda başıma geldiginde hiç tanimadigim yabancı birinden bile yardım istedim.hayat gerçekten guzelmi bilmiyorum yaşayacağımı yaşadım ama galiba yinede iyisiyle kötüsüyle yaşamayı çok istyorum.sende sev lütfen hayatı. Sen seversen eminimki herkes kollarını açacak. Hayatını kolaylaştıracak. Nice engeller var bizimki onların yanında hiç. Rabbim safi adiyla şifa versin tüm hastalara içindede bize. Sağlıkla kal güzel haberlerle gel canım benim
