- 24 Eylül 2013
- 9.830
- 32.165
- 748
Belki bana gülenler olacak. Belki bunu da mı yapamadın diyenler. Ben olsam asla o evde durmazdım diyenler. Belki gerçekten beni anlayanlar olacak. Ama anlatmak istiyorum içimdekileri. Yoksa her geçen gün biraz daha Yok oluyorum. Kaybediyorum. Önceki konularıma bakarsanız hep mutsuz bir kadın göreceksiniz. Babasının zulmü ile büyümüş, bir kere bile baba sevgisi görmemiş, baba sevgisini tanıdığı ve mükemmel sandığı eşi ile gidermeye çalışıp o eş tarafından da en ağır şekilde aldatılmış bir kadınım ben. Beni bir sürü kadınla internet üzerinden aldatmış bir eş. Bu hayattaki tek dayanağım olan adam beni yıkıp geçti. Günlerce ağladım. Buraya konu açtım. Herkes boşan dedi. Haklıydınız da. Böyle bir ahlaksızlık yapan adamla evli kalınır mı. Dava açtım evet ama boşanamadım.
Babam olacak ama baba demek istemediğim adam boşanırsan arkanda durmam dedi. Aldattıysa senin hatandır, sendr kusur vardır dedi. Dul derler yalnız yaşayamazsın ya yanımıza taşın ya da biz seninle yaşarız dedi. Onunla yaşamak mı beni aldatan adamla yaşamak mı dedim ve vazgeçtim. Babama rest çekip uzaklara tayin istesem dedim ama annemi benimle görüştürmez. Annem zaten onun baskı ve zulümlerinden sessiz sakin ruh gibi bir kadın oldu. Anneme benimle gel dedim bizi bulur rahat bırakmaz dedi.
Eşimi yakalayalı 7 ay oldu. Şu an tam bir melek o adam. Üzerime titriyor nolur iyi yanlarımı gör her şey iyi olacak diyor. Ama ben düzelemiyorum. Ayda yılda bir kere dışarı çıkıyor onda da telefonu evde bırakıp. Benim ısrarımla çıkıyor çünkü onunla bu kadar dip dibe olmak beni yoruyor. Çevremdeki insanlar evlilik sana yaramadı diyor. Evet yaramadı. Çünkü ben evliliğimin 3. Ayında öğrendim ki beni 3 yıl boyunca hep aldatmış. Sadece sanal ama neticede aldatmış. Kimseye anlatamıyorum ki derdimi. Uyuyamıyorum. İlaçlarla yaşıyorum.
Uzun oldu belki ama boğuluyorum hanımlar. Babamın bana bugün bile az güler yüzlü ol kimse seni böyle istemez demesine mi yanayım , günden güne kaybolan yaşam Sevincime mi yanayım. Sadece öyle içimi dökmek istedim. Okuyan herkese teşekkür ederim. Lütfen yadırgamayan şu an bile ağlıyorum yazarken.
Babam olacak ama baba demek istemediğim adam boşanırsan arkanda durmam dedi. Aldattıysa senin hatandır, sendr kusur vardır dedi. Dul derler yalnız yaşayamazsın ya yanımıza taşın ya da biz seninle yaşarız dedi. Onunla yaşamak mı beni aldatan adamla yaşamak mı dedim ve vazgeçtim. Babama rest çekip uzaklara tayin istesem dedim ama annemi benimle görüştürmez. Annem zaten onun baskı ve zulümlerinden sessiz sakin ruh gibi bir kadın oldu. Anneme benimle gel dedim bizi bulur rahat bırakmaz dedi.
Eşimi yakalayalı 7 ay oldu. Şu an tam bir melek o adam. Üzerime titriyor nolur iyi yanlarımı gör her şey iyi olacak diyor. Ama ben düzelemiyorum. Ayda yılda bir kere dışarı çıkıyor onda da telefonu evde bırakıp. Benim ısrarımla çıkıyor çünkü onunla bu kadar dip dibe olmak beni yoruyor. Çevremdeki insanlar evlilik sana yaramadı diyor. Evet yaramadı. Çünkü ben evliliğimin 3. Ayında öğrendim ki beni 3 yıl boyunca hep aldatmış. Sadece sanal ama neticede aldatmış. Kimseye anlatamıyorum ki derdimi. Uyuyamıyorum. İlaçlarla yaşıyorum.
Uzun oldu belki ama boğuluyorum hanımlar. Babamın bana bugün bile az güler yüzlü ol kimse seni böyle istemez demesine mi yanayım , günden güne kaybolan yaşam Sevincime mi yanayım. Sadece öyle içimi dökmek istedim. Okuyan herkese teşekkür ederim. Lütfen yadırgamayan şu an bile ağlıyorum yazarken.