- 16 Ocak 2018
- 23
- 4
- Konu Sahibi karaanfil_
- #1
İyi geceler hanımlar. 25 yaşında genç bir kızım. 18lerim de internetten biri ile tanıştım. Sanmayın ki internette herkes ile kikirdeyen biriyim/biriydim. Aksine erkeklerle daima mesafeli biriyim, biriydim. Ama o insan beni nasıl ikna etti. Nasıl tanıştım. Ve o tanışma nasıl bir ilişkiye döndü bilmiyorum. Üstüne üstelik bir de uzak mesafe ilişkisi. Yurt dışı ile yurt içi. İlgisini, alakasını aşk sandım. Hoşuma gidiyor oluşunu da seviyorum sandım sanırım. Ailem ile de iletişimim iyi değildi. Sıkıntılı bir dönemdi. Ve duyguların cazibesine kapıldım. Daha sonraları kavgalar ede ede, beni bir şekilde "fotoğraf" atmaya zorladı... Buna bir müddet direndikten sonra ikinci hatayı yaptım ve dekolteli fotoğraf gönderdim. Biri öndendi. Seksi sayılır bir pozdu. Yüzüm görünmüyor du galiba. Tam hatırlamıyorum. Boyun ve göğüs kısmı vardı. Fakat açık değildi. Az bi dekolte vardı. Biri de yukarıdan çekilmiş sırtım açık, sütyenin arkası görünüyor. Bu kare de yüz de görünüyordu. Bu iki haricinde atmadım diye hatırlıyorum. Bu kadardi. Onunla iğrenç bir muhabbette de girmedim. İstemesine rağmen. Sonuç itibari ile daha fazla sürdürmek istemedim ve ayrıldım. Bitirdim. Sonra ne oldu dersiniz. Beni fotoğraflarla tehdit etti. Birbirimizin facebook sifrelerini biliyorduk. Ayrılışının ardindan bir başka erkeği bahane etti. Sonra gitti bir kadına bildiğiniz sex davetin de bulundu. Onun şifresi bende oldugu için hesabını ince bir temizlikten geçirdim. Benimle olan mesajları vs sildim. Sonra tehditine pabuç bırakmayan sözlerle izimi kaybettirdim. Tehdit de şuydu... Baban bu fotoğrafları görse ne der, elimde karelerin var vs vs. Bende buna cevap olarak bu tehditlerini kayıt altına aldigimi polise gideceğimi söyledim. Ve birsekilde kapandı konu. İzimi kaybettirdim. Sosyal medya kullanmadım. Bunun sonrasında da yakın arkadaşıma ulaşıp isteseydim yapardım, yapmayacağim öyle birşey demiş. Üzerinden iki sene kadar geçmişti. Tekrar Facebook hesabı açmıştım ki beni buldu ve "seni çok üzdüm dimi" tarzında birşeyle geldi. Cevap olarak, hayatım da biri olduğunu ve beni rahat bırakmasını söyledim... Yalandı... Ama o an ne desem daha doğru olurdu bilemedim... O zaman bu zamandır iletişime geçmedik. Beni tekrar bulmasını da izin vermedim. Facebook'ta fotoğraf koymuyorum ve benzeri şeyler. Fakat bizim aile de benim adımdan bir kişi daha var ve arkadaş listesi herşeyi açık ararda oralardan bulur diye geliyor bazen aklıma. Bulması da birşey değilde. Artık çağ sosyal medya çağı. Babamin annemin de hesabı var artık. Onlara öyle bir fotograf atsa, benim yerin dibine girecek olmam önemli değil de. Öfkeden onlara birşey olur korkusu var. Arada takip ediyordum bu kişiyi bir ara manita yapmıştı. Kızla fotoğrafları vardi. Sonra ayrıldılar herhalde herşeyi kaldırdı. Bazen ansızın göğsume bir öküz oturuyor. Bulur, mulur korkusu. Sonra diyorum böyle bu tedirginlikle yaşanır mı. Hem bunca yıl sonra neden yapsın. 18dim. İntiharı bile düşünmüştüm kendi kafamda. Ve üzerinden 7 yıl geçti. Hatta göğsümun sıkışmasına yetiyor düşünmem.... Ne yapsam ben bi psikologa mı gitsem? O da bir aile çocuğu. Onun da bir kız kardeşi var. Ama ... Bana yaşattığı korku felaketti...
benim de arkadaşım bu tarz bir korku yaşadı onlar gerçi İnternetden tanımadı sevgiliydiler 1 sene felan. Çok korkuyordu düğünü basar diye.buarada bir destek almanız iyi olur. Korkuyla yaşayamazsınız. Panik atak vs daha şiddetli sağlık sorununuz olur. Bakın intihar bile düşünmüşünz ama sakın bunu aklınızdan çıkarın
