- Konu Sahibi Suzanne777
-
- #21
ilişki bittiyse çocuk için devam ettirmenin bir anlamı yok bence zaten 6 yılda elinden geleni yapmışşındır daha fazla kendini yıpratmana değmez
Arkadaşlar daha önce de sorunlarımı paylaşmıştım,evliliğimi bitirmem için baştan beri çok neden var,aslında daha en başta bitirmem gerekirdi bunu biliyorum ama 6 aylık evliyken korunduğumuz halde hamile kalmıştım ve aldırmaya kıyamadım çocuğumu.Velhasıl aslında o andan itibaren hayatımı da bir nevi çocuğum uğruna feda etmiş gibi oldum çünkü asla kabul etmeyeceğim bir durumun içinde kalmaya devam ettim. Eşime saygım ve sevgim kalmadı, benim için sadece aynı evde yaşadığımız ve birlikte çocuk büyüttüğümüz biri.Belki zamanla düzelir yuvamı yıkmayayım, çocuğum anneli babalı büyüsün, psikolojisi bozulmasın diye düşünerek bugüne kadar geldim. Bir tarafım çocuğum önemli, onun için dayanmalıyım diyor bir tarafım ise hala gencim güzelim, aşksız,sevgisiz bir evlilik için yaşım çok genç,çocuğum büyüyünce içimde bütün hayatımı mutsuz bu şekilde harcadım diye pişman mı olurum diye düşünüyorum. Çocuğumun kardeşi olsun, mutlu bir aile hayatım olsun istiyorum ama eşimle çok zor artık bunu anladım,beni tüketiyor. (daha önceden bahsetmiştim sabit maaşlı işe girmeyi red ediyor) Boşanmış anne olmak da çok zor,bundan kokrtuğum içinde bir türlü cesaret edip ayrılamıyorum. Ayrıldıktan sonra bir daha biriyle evlenmek,üveylik ilişkileri filan düşünmek beni çok sıkıyor ama yalnız yaşlanıp ölmek de istemiyorum..Keşke kocam düzelse, tekrar ona karşı sevgi,saygı duyabilsem diyorum ama 6 yıldır başarısızlıklarını göre göre artık tükendim, bir an için beni sevindirecek birşey yapmadı,hep sıkıntı,problem,devamlı parasız,devamlı iş kurmaya çalışıyor ondan bundan parasını alamıyor..Allah'ım diyorum ne olur bana koca parası göster,bende normal evlilikler gibi bir eş,bir evlilik göreyim..Bir maaş,bir sigorta tüm istediğim bu ama olmuyor..Çocuk benim için en önemlisi ama bir yandan da çocuk için tüm hayatımı harcıyorum gibi geliyor..Tecrübeli,boşanmış yada benim durumumda evliliği sürdürmüş arkadaşların önerilerine ihtiyacım var..
sizi önceki konunuzdan hatırladım.. boşanın demek bana düşmez ama ailesi bu kadar arkasında olan bir kadın için hayatınıza yazık ettiğinizi düşünüyorum.. dul anne olmak ailesi yanında olmayanlar tek başına kalanlar, birşeyleri sil baştan yapmaya çalışanlar için zor olduğunu düşünüyorum... haklı olarak sevginiz saygınız bitmiş.. hayalinizdeki eş portresiyle karşılaşmamışsınız... eşinizin silkelenmeye ihtiyacı var ama bunu istemiyor.. onu kendi işsizliği ve gereksiz borçlarıyla bırakıp yolunuza devam edin... mantığım bunları diyor ama yüreğim bir ailenin dağılması taraftarı değil, çocuğunuz ve babasının ilişkisi nasıl peki
siz çalışmıyorsanız işe başlayın. sigarta ve sabit maaşı bu şekilde sağlamış olun. o da babalık görevini yapsın. eğer olmazsa düşünürsünüz ayrılmayı.
annemde bizim için yıllarca babama katlandı. gerçi sadece bizim için değil. Kazandığı para (devlet memuruydu) eğer boşansaydı bizi geçindirmeye ve 2 çocuğu okutmaya yetmeyecekti, sonra çalışan dul kadınlara nasıl bakıldığını bildiği için kendisine de böyle bakılmasını istemiyordu. ama benim bu dediklerim yılar yıllar önce geçerli olan kurallardı. artık bayanların bana dul denir, kazandığım parayla geçinemem gibi dertleri yok. biz anneme sürekli boşan bu adamdan diyorduk ama annem sürekli daha zamanı var diyordu meğersem yukarıda saydığım 3 sebepten dolayı zamanını bekliyormuş. ne zamanki ben işe başladım, annem kendi evini aldı ve emekli oldu babamdan ayrıldı ve artık o kadar mutlu bir kadınki. ben eminimki annem daha önce babamdan boşansaydı bizim psikolojimiz çok daha iyi olurdu çünkü ilgisiz bir baya sahiptim. maddi ve manevi olarak ha var ha yok yani. annem hem annemdi hem babam. ayrıca annem hiç ama hiç sevmediği bir adamla aynı evde bir sürü sorunla beraber yaşadığı için psikolojisi çok bozuktu. annemin psikolojisi, 25 yılın bozuk psikolojisi 5 senenin ardından daha yeni yeni düzeldi.
maalesef bende evliliğimde mutlu değilim sanırım yanlış bir evlilik yaptım fakat çocuğum yok. ama hayat bana şunu öğretti eğer bir çocuğum olursa (büyük konuşmayayım ama) asla ve asla çocuğum için anlaşamadığım, sevmediğim bir adamla evli kalmam.
Sakın devam etme derim madem ailende destekçi daha fazla heba olmadan, çocuğunda çok büyümeden ayrıl... Eşi vefat eden bisürü insan var onlar nasıl hayatlarına devam ediyolarsa sende öyle devam ediceksin en azından severek ayrılma olmadığı için üzüntün fazla olmaz. Huzursuz bi evde o çocuk ne kadar mutlu olurki? Ailesi çocuğunu istemeyen, aile içindede hep kavga olan, kafasına kakılcak kişilere katlan derim ama ailen daha iyise ayrıl hem belki eşininde aklı başına gelir sonradan bide sevgi saygı bitince ne o adamla ilişki yaşamak istersin ne vakit geçirmek çok zor oluyodur bir arada durmak. Eşin düzelmezse bile daha yaşın genç 2.ye evlenen çok insan var kısmetinde varsa allah yardımcın olur hiç ummadığın anda ummadığın kadar iyi biri çıkar öz babadanda daha iyi baba olur hayat bu yaşamadan bilemezsin...
Canım herseyimiz aynı bir insanın bu kadar benzer yaşadıkları. Sanki ben yazdim bu yazıyı. 6 yıldır evliyim ve bir türlü cesaret edemiyorum. Bosanmassam ılerde yasım geçince pişman olmak istemiyorum. Biz suan turkiyedeyiz esim ayrılsam australia ya ailesinin yanına gider mecbur ve benim en büyük cesaretsizligim bu yüzden. Sırf benden degil cocuktan uzak kalcak. Ama kararlılık artık sona geldigimi hissediyorum çözüm olarak ya orda boşanın geçici suretle Kaynanamin yanında kalıp evimi acmak yada burda ayrılıp boşanma kararı verilince australia ya gitmek. Cocuk hafta sonları babasını gördükten sonra icim daha rahat olabilir. Seni bilmiyorum ama ben devam ettirmiyorum bu evliliği gibi geliyor. İstersen ben seni sende beni cesaretlendirelimde kurtulalım mı artık???
Bazen anneler görüyoruz boşanmaya cesareti olmadığı için çocuğum için katlanıyorum duygusu altına giriyorlar. Unutulan nokta şudur ki mutlu anne = mutlu çocuk denklemi. Yani anne kendini feda ederse ve mutlu değilse çocuk otomatikman zaten mutsuz oluyor. Dolayısı ile burada zaten bir mantık hatası var. Bazı durumlarda tartışmalı ortamlarda çocuk büyütmektense, sakin ama herkesin kendince mutlu olduğu ayrı anne baba ile görüşmek daha iyidir. Çocuk hayatı annesinden öğreniyor, anne boşanma sonrası mutsuz olacak ise çocuk da mutsuz yetişiyor. Şimdi düşünmek lazım, hangi durumda daha mutlu olabilirsiniz ? Sizin mutluluğunuz çocuğunuza da mutluluk getirecektir.
kusura bakmayın,kendi açtığım konuya cvp yazamadım, teknik aksaklıklar..evet oğlumla babasının arası çok iyi, çocukla çok ilgili,oyun oynar,yemek yedirir,yıkar vs.aynen bir anne gibi ilgilenir ancak cocugun maddi sorumluluklarini yerine getiremez tam olarak.Okul parasini bir ay odeyebilir obur ay odeyemez gibi..aslinda eger kendisinden hicbir maddi sorumlulugunu beklemezsem ve isiyle ilgili hicbir soru sormaz baski yapmazsam çok sakin, cok iyi bir insan :) kadin olmaliymis kesinlikle,evde iki kadin gibiyiz..:)
peki işine müdahele ettirmez mi, gerçi yaptığı iş size uygun mu bilmiyorum ama... siz başına geçseniz işin, beraber çalışsanız en azından maddiyat yönünüde siz koordine ederdiniz... bu arada eşiniz yay burcu mu?[/
işine müdahale ettirmeyi bırakın,bir fikir bile söyleseniz ağzınıza tıkar..geçende madem sen weble ilgili iş yapıyorsun,iş kuruyorsun, bak o kadar evden çalışan insanların bile kendine özel siteleri var, insanlar referanslarını,yaptıkları işleri,özgeçmişlerini vs.koyuyorlar,sen o kadar şirketlere gidip iş almaya çalışıyorsun,en acilinden kendine bir web sayfası yapman lazım hatta bu kadar senedir niye kendi web siten yok anlamıyorum dedim,kıyamet koptu,birbirimize girdik..benim bu lafım daha biterken, sen anlamadığın işlere karışma,ben bilirim ne zaman ne yapacağımı diye bir anda çıkıştı,benimde zaten canım burnumda zor dayanıyorum yaptığı saçmalıklara,sen beni gerizekalı mı sanıyorsun,ben aptal mıyım anlamam,daha bunu bile söyeleyemeyecek miyim eşin olarak diye bende parladım ve olay büyüdü..aslında gidip orada durmamı istiyor ama sekreter gibi telefona filan bakmamı sadece,hiçbir konuda birşeye karıştırtmaz,sinirlerim bozulur kavga ederim diye gidip bulaşmaya çekiniyorum..yay değil,balık burcu,keşke yay olsaydı, balık burcu kadar erkeklere yakışmayan bir burç görmedim daha..
Ben 4 yıl bekledim.. Hiçbirşey değişmiyor...önceki açtığım konuda sorunlarımdan bahsetmiştim..hala durum aynı ve tam 4 yıl oldu hala aynı problemler...ve en sonunda boşanma kararı aldım...kendimi harcamamaya karar verdim..bundan sonra bir tanecik kızım için yaşayacağım...
Boşver arkadaşım...kendini harcama...resmen ömür törpüsü...kendini zorlayacağına yeni hayatın için gücünü harca...anaların gücü hiç bitmez... Ve inan ki çevrenin sana bakışı biraz da seninle ilgilidir ben böyle düşünüyorum...ben başaracağım...kızımla yeni hayatımı kuracağım kimsenin ne dediği de umrumda olmayacak..çekmeyeceğim..yeter..güçlü dur.işin varsa hiç durma git kendini harcama..
evliliğimin 9. yılına gimek üzereyim 3 aylık ikizlerim var yıllardır çektiğim eşimden boşanıyorum onun kumarı,çektiği krediler,ödemediği borçları yüzünden etrafa rezil olmayalım iyi bir işte çalışıyoruz işten çıkarmasınlar diye bugüne kadar yaptığı borçları ödedim kimsenin ruhu duymadı üstelik sorumsuzluğu, ilgisizliği ve saygısıda yokken bana bir hafta öncesinde öğrendim yeniden yüklü miktarda borç yapmış yine çekilmiş krediler falan filan benim eşime ve ailesine dediğim tek şey ben bebeklerimin mama parasını bebeklerimin rızkını senin kumar borçlarını ödemek için harcamayacagım boşanıyorum dedim, inanmadılar bana üstelik ikimizde aynı şirkette çalışıyoruz ve lojmanda kalıyoruz ben herşeyi göze aldım bebeklerim için adım attım boşanma aşamasındayız eşimi işten çıkardılar, ben işime devam edecegim ve lojmanda kendi evimde kalacagım gurbette olsamda yanımda ailemden hiç kimse bulunmasada ben ayaklarımın üstünde durup bebeklerime hem anne hemde baba olacagım, avukatımla görüştüm boşanmak için ne gerekiyorsa onları hallediyor ki en kısa zamanda bitmesini istiyorum, sanki sırtımda ağır bir yük vardı bu kararımla birlikte o yükten kurtulmuş gibi kendimi hafif hissediyorum,........,
ben kararımı verdim ve bitirdim çok rahatladım inş. sizde daha fazla kendinizi yıpratmazsınız inanın çocuklar kavgalı bir aile ortamında büyüyecegine huzurlu bir ortamda büyüsünler, benim bebeklerim çok mutlu olacaklar ilk önce siz isteyin boşanmayı inanın sonrası çorap söküğü gibi geliyor....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?