• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sadece çocuk için evli kalınır mı sizce?

Suzanne777

Suzanne777

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
19 Mayıs 2010
1.687
3.084
408
Arkadaşlar daha önce de sorunlarımı paylaşmıştım,evliliğimi bitirmem için baştan beri çok neden var,aslında daha en başta bitirmem gerekirdi bunu biliyorum ama 6 aylık evliyken korunduğumuz halde hamile kalmıştım ve aldırmaya kıyamadım çocuğumu.Velhasıl aslında o andan itibaren hayatımı da bir nevi çocuğum uğruna feda etmiş gibi oldum çünkü asla kabul etmeyeceğim bir durumun içinde kalmaya devam ettim. Eşime saygım ve sevgim kalmadı, benim için sadece aynı evde yaşadığımız ve birlikte çocuk büyüttüğümüz biri.Belki zamanla düzelir yuvamı yıkmayayım, çocuğum anneli babalı büyüsün, psikolojisi bozulmasın diye düşünerek bugüne kadar geldim. Bir tarafım çocuğum önemli, onun için dayanmalıyım diyor bir tarafım ise hala gencim güzelim, aşksız,sevgisiz bir evlilik için yaşım çok genç,çocuğum büyüyünce içimde bütün hayatımı mutsuz bu şekilde harcadım diye pişman mı olurum diye düşünüyorum. Çocuğumun kardeşi olsun, mutlu bir aile hayatım olsun istiyorum ama eşimle çok zor artık bunu anladım,beni tüketiyor. (daha önceden bahsetmiştim sabit maaşlı işe girmeyi red ediyor) Boşanmış anne olmak da çok zor,bundan kokrtuğum içinde bir türlü cesaret edip ayrılamıyorum. Ayrıldıktan sonra bir daha biriyle evlenmek,üveylik ilişkileri filan düşünmek beni çok sıkıyor ama yalnız yaşlanıp ölmek de istemiyorum..Keşke kocam düzelse, tekrar ona karşı sevgi,saygı duyabilsem diyorum ama 6 yıldır başarısızlıklarını göre göre artık tükendim, bir an için beni sevindirecek birşey yapmadı,hep sıkıntı,problem,devamlı parasız,devamlı iş kurmaya çalışıyor ondan bundan parasını alamıyor..Allah'ım diyorum ne olur bana koca parası göster,bende normal evlilikler gibi bir eş,bir evlilik göreyim..Bir maaş,bir sigorta tüm istediğim bu ama olmuyor..Çocuk benim için en önemlisi ama bir yandan da çocuk için tüm hayatımı harcıyorum gibi geliyor..:( Tecrübeli,boşanmış yada benim durumumda evliliği sürdürmüş arkadaşların önerilerine ihtiyacım var..
 
biz anne olduğumuz için çocuklar için hayatımızı feda ediyoruz ama babalar öyle değil onlar için önemli değil işte farkımız biz anneyiz çünkü bende eşimle hiç mutlu değilim ama çocuklarımı düşünüyorum onları bırakamam onlara hayatım feda olsun daha 24 yaşındayım ama hiç mutlu değilim ama çocuklarımla çok mutluyum
 
sizi önceki konunuzdan hatırladım.. boşanın demek bana düşmez ama ailesi bu kadar arkasında olan bir kadın için hayatınıza yazık ettiğinizi düşünüyorum.. dul anne olmak ailesi yanında olmayanlar tek başına kalanlar, birşeyleri sil baştan yapmaya çalışanlar için zor olduğunu düşünüyorum... haklı olarak sevginiz saygınız bitmiş.. hayalinizdeki eş portresiyle karşılaşmamışsınız... eşinizin silkelenmeye ihtiyacı var ama bunu istemiyor.. onu kendi işsizliği ve gereksiz borçlarıyla bırakıp yolunuza devam edin... mantığım bunları diyor ama yüreğim bir ailenin dağılması taraftarı değil, çocuğunuz ve babasının ilişkisi nasıl peki
 
siz çalışmıyorsanız işe başlayın. sigarta ve sabit maaşı bu şekilde sağlamış olun. o da babalık görevini yapsın. eğer olmazsa düşünürsünüz ayrılmayı.
 
Hayır bence kalınmaz.

Belli ki zaten sadece çocuk için 6 yıl kalıp beklemişsiniz, bu süre zarfında da hiç değişmemiş.

Mutlu değilsiniz, eşinizi ailesini sevmiyorsunuz, evli kalmanın anlamı yok ki.

Eşinizin size tavrı, sevgisi nasıl bunu merak ediyorum.

Düzeleceğini umut ediyor mu yoksa bu kadar durumların üstüne birde üste mi çıkıyor ?

Eksileri artıları siz biliyorsunuz..

Sebep sadece borçlar ve borçların getirdiği eksilerse bunun için evliliği bitirmek yıpratıcı olabilir.
 
bence kalınmaz. şimdiden sağlam temel atarsanız, çocuğunda hayatını kurtarmış olursunuz. böylece hem daha fazla mutsuz olur hem de başkasının da sorumluluğunu alırsınız. neden mutluluğu bulmak yerine çocuğunuzu da içine sürükleyip mutsuz olasınız ki?
ama bir boyut daha var, işsiz olup güvensiz veya güvencesiz olup başkalarının '' ben demiştim.'' demelerine de maruz kalmayın.
 
hayır kalınmaz .

cocugu mutsuz bır aılenın ortamın da buyutmekden

cok daha mantıklıdır bosanmak!
 
siz ve çocuğunuz boşandığınızda daha mutlu olacaksanız hiç düşünmeyin derim..birbirine tahammülü olmayan anne-baba ile büyümesindense huzur bulacağı başka bir ortamda büyümesi daha sağlıklı.
 
çocuklarım 11 aylıkken ocak ayının o soğuğunda ikiz bebeklerle düştüm yola üstelik ailem de otobüsle 9 saatlik mesafeli başka bir şehirdeyken. 6 yıl dayanmışsınız ve demekki dayanma sürecinizi sorgulamaya başladığınız an bitmiş gibi geliyor bana. eşimin de düzeleceği yoktu bardak taştı. zaten durumu akışına bırakmıştım. o evde de tek başıma bakıyordum çocuklara . bu şekilde netişcelendi. kimse stemez tek başına çocuk büyütmweyi. ama kadın o evde kadınlıktan çıktıktan sonra çocuklarının yanında sadece anne olması daha iyidir dye düşünüyorum. babanın da babalığını yapmasına eğer isterse hiç bir güç mani olamaz. yeter ki babalık yapmayı akletsin.
 
feveran .!.:
çocuklarım 11 aylıkken ocak ayının o soğuğunda ikiz bebeklerle düştüm yola üstelik ailem de otobüsle 9 saatlik mesafeli başka bir şehirdeyken. 6 yıl dayanmışsınız ve demekki dayanma sürecinizi sorgulamaya başladığınız an bitmiş gibi geliyor bana. eşimin de düzeleceği yoktu bardak taştı. zaten durumu akışına bırakmıştım. o evde de tek başıma bakıyordum çocuklara . bu şekilde netişcelendi. kimse stemez tek başına çocuk büyütmweyi. ama kadın o evde kadınlıktan çıktıktan sonra çocuklarının yanında sadece anne olması daha iyidir dye düşünüyorum. babanın da babalığını yapmasına eğer isterse hiç bir güç mani olamaz. yeter ki babalık yapmayı akletsin.
Genişletmek için tıkla...


canım,bende ikiz annesiyim ve iki çocukla bunları göze alabildiğin için seni gerçekten tebrik ediyorum.belli ki güçlü bir kadınsın ve güçlü bir annesin :42:
 
Şu ana kadar ki deneyimlerime dayanarak söylüyorum ki;

Öğrencilik hayatım boyunca yüzlerce insanla tanıştım ve hepsi şu cümleyi kuruyordu:

"keşke annem benim için kendini feda etmeseydi, çünkü o benim için iyilik yaptığını sanırken, iki kişilik bir mutsuzluk yarattı, hem kendine hem bana zarar verdi"

Evet anneler, annelik duygusu ile düşünüp bir çok zorluğa katlanıp "çocuğum için" mantığına bürünüyor ancak çocukların açısından bakınca pek çok çocuğun kavgalı yaşanmaz ve çekilmez bir ortamda büyümek istemeyeceği çok ortada..

Bence dirençli olun güçlenin bu hayatı çekmek zorunda değilsiniz. Çalışıyor musunuz bilmem ama çalışırsanız böylece çocuğu alma şansına da sahip olursunuz.
 
Bazen anneler görüyoruz boşanmaya cesareti olmadığı için çocuğum için katlanıyorum duygusu altına giriyorlar. Unutulan nokta şudur ki mutlu anne = mutlu çocuk denklemi. Yani anne kendini feda ederse ve mutlu değilse çocuk otomatikman zaten mutsuz oluyor. Dolayısı ile burada zaten bir mantık hatası var. Bazı durumlarda tartışmalı ortamlarda çocuk büyütmektense, sakin ama herkesin kendince mutlu olduğu ayrı anne baba ile görüşmek daha iyidir. Çocuk hayatı annesinden öğreniyor, anne boşanma sonrası mutsuz olacak ise çocuk da mutsuz yetişiyor. Şimdi düşünmek lazım, hangi durumda daha mutlu olabilirsiniz ? Sizin mutluluğunuz çocuğunuza da mutluluk getirecektir.
 
annemde bizim için yıllarca babama katlandı. gerçi sadece bizim için değil. Kazandığı para (devlet memuruydu) eğer boşansaydı bizi geçindirmeye ve 2 çocuğu okutmaya yetmeyecekti, sonra çalışan dul kadınlara nasıl bakıldığını bildiği için kendisine de böyle bakılmasını istemiyordu. ama benim bu dediklerim yılar yıllar önce geçerli olan kurallardı. artık bayanların bana dul denir, kazandığım parayla geçinemem gibi dertleri yok. biz anneme sürekli boşan bu adamdan diyorduk ama annem sürekli daha zamanı var diyordu meğersem yukarıda saydığım 3 sebepten dolayı zamanını bekliyormuş. ne zamanki ben işe başladım, annem kendi evini aldı ve emekli oldu babamdan ayrıldı ve artık o kadar mutlu bir kadınki. ben eminimki annem daha önce babamdan boşansaydı bizim psikolojimiz çok daha iyi olurdu çünkü ilgisiz bir baya sahiptim. maddi ve manevi olarak ha var ha yok yani. annem hem annemdi hem babam. ayrıca annem hiç ama hiç sevmediği bir adamla aynı evde bir sürü sorunla beraber yaşadığı için psikolojisi çok bozuktu. annemin psikolojisi, 25 yılın bozuk psikolojisi 5 senenin ardından daha yeni yeni düzeldi.

maalesef bende evliliğimde mutlu değilim sanırım yanlış bir evlilik yaptım fakat çocuğum yok. ama hayat bana şunu öğretti eğer bir çocuğum olursa (büyük konuşmayayım ama) asla ve asla çocuğum için anlaşamadığım, sevmediğim bir adamla evli kalmam.
 
benim annemde 3 yıl evli kalmışki sorunlar evlendiği ilk günden başlamış. keşke hemen boşansaydı düzelceğini düşünceğine en azından ben olmazdım. bana hamileliğini neredeyse abisinin evinde geçirmiş sürekli kavga ediyorlarmış sonucunda annem abisine gidiyormuş. keşke ozaman ayrılsaydı.. ayrılmadı ne oldu kardeşim dünyaya geldi ve 3. sene 2 çocukla çok daha zorlu bir hayata başlamak zorunda kaldı ....
 
Sakın devam etme derim madem ailende destekçi daha fazla heba olmadan, çocuğunda çok büyümeden ayrıl... Eşi vefat eden bisürü insan var onlar nasıl hayatlarına devam ediyolarsa sende öyle devam ediceksin en azından severek ayrılma olmadığı için üzüntün fazla olmaz. Huzursuz bi evde o çocuk ne kadar mutlu olurki? Ailesi çocuğunu istemeyen, aile içindede hep kavga olan, kafasına kakılcak kişilere katlan derim ama ailen daha iyise ayrıl hem belki eşininde aklı başına gelir sonradan bide sevgi saygı bitince ne o adamla ilişki yaşamak istersin ne vakit geçirmek çok zor oluyodur bir arada durmak. Eşin düzelmezse bile daha yaşın genç 2.ye evlenen çok insan var kısmetinde varsa allah yardımcın olur hiç ummadığın anda ummadığın kadar iyi biri çıkar öz babadanda daha iyi baba olur hayat bu yaşamadan bilemezsin...
 
canım bende ayrılalı 5 ay oldu.ilk zamanlar çok üzüldüm çok yıprandım ayrıldığım için.benim ayrılmak için çok sebebim varken eşim istedi ayrılmayı ve boşandık.4 yaşında bi kızım var, çalışıyorum ,arabamı aldım.ailem de destekçim her zaman.kızıma kendime evime yetebiliyorum allahıma çok şükür.
evet ayrılık ne olursa olsun büyük bi yıkım ama inan istedikten sonra toparlanılamayacak bi durum değil.sana değer veren insanlarla yaşamak daha güzel...
 
Hayat ne zor şu kadınlara ya kıyamam hep bir mücadele:(evlen evlen diye başının etini yerler kızların,sonra aman yuvanı dağıtma diye haykırışlar:(kimse bilmez ne çekersin ne yaşarsın o ruhun nasıl tükenir o iç sıkıntısıyla:(gerçi benim çocuğum yok ama ben de boşandım şu an bpşanan bir arkadaşım var hatta boşanma aşamasında olan bir arkadaşım.... 1 yaşında oğlu var ve eşinin ilgisiz vurdumduymaz halleri değişmiyor hiç.... kadın iyi bir maaş alan biri ve eşi umursamaz ayda yılda bir çalışan biri..... ve değişmeyen biri... arkadaşımın yaşadığı sürecü yakınen görünce ne acıdır diyorum ya.. kadının ruhu tükendi iki arada kalmaktan ne yapsam demekten ve mutsuzlukla boğuşmaktan yazık şu kadınlara:(
 
ben yeni evliyim ama etrafımda boşanan insanlarda var onun kahrını çekmektense ayrıl rahat et böyle düşünüp düşünüp kendini yıpratmaya degmez kendin çalış kendi evini kur evlenme bile bence
 
arkanda ailen varsa desteğin varsa boşanınca daha mutulu huzurlu olacağını düşünüyorsan evli kalma canım:50:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

isis33
kariyer, özgürlük mutlu olmak için yeterli mi?:( bu da benim derdim ama gerçekten dert mi?
Yorumlar
18
Görüntüleme
820
ellerimlekazidim
ellerimlekazidim
N
3 aylık evliyim, boşanma düşüncesini kafamdan atamıyorum. ne yapacağım? (biraz uzun hakkınızı helal edin)
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
2K
garciaas
garciaas
K
Bir derdim var
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
1K
kadersiz9076
K
C
Haklı mıyım, haksız mıyım? Objektif olun lütfen.
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
4K
Chills
C
Y
Kocamdan soğudum boşanmak istiyorum
2 3 4
Yorumlar
61
Görüntüleme
4K
Lady Mary
Lady Mary
Back