Merhaba kızlar içimde şişeceğime burda dertleşmek istedim... 1 bucuk yıllık evliyim 4 aylık bir oğlum var eşimle evlilikten önce 10 yıllık bir Beraberliğimiz var çok severek evlendik anlayacağınız... Tabi ben evliliktti doğumdu 1 yıl içinde damdan düşmüş eşşeğe döndüm... Bu aksam Bi tartışma yaşadık belki de bebekten dolayı ruhani değişikliklerim olabilir yorgunluk ve aşırı duygusallık gibi her neyse tartışmanın içinde eşim bana dedi ki cocuk bakmaktan Baska ne işin var cocuk bakıyorum diye diye 1 yıldır üstümden geçtin dedi inanın hamileliğim de bile hiç naz yapmadım eve gelince hep güler yüz görsün diye sancılı günlerimde bile kapısını gülerek açtım, kendisi zaten çalısıyor ve memur her gün ütüsü yemeği çamasırı bulasıgı temizliği dışarıdan insan gelip yapıyor sanki o ütüsüz gömlek giymesin diye cocugu uyutup gece 2 de 3 te ütü yapıyorum düşünün bu en basiti ama yok cocuktan Baska iş yapıyormuşum... Çocuk olmasa coktan bitermiş sinir harbiyle mi söyledi yoksa gerçekten içindeki mi patladı bilmiyorum Cok kırıldım... Gece yatmadan önce ayakları nasır oluyor agrıyor diye o uyusa bile kremini sürerim ben bu kadar ince düşünüp sık dokurken bu akşam duyduklarım beni kahretti... İlk defa ben neden evlendim dedim.. Bilemiyorum kaç yerimden kırıldım ama düzelmem belki imkansız belki zaman alır...