Merhabana,
Bende fikrimi sizlerle paylasmak istiyorum daha dogrusu bu konuyu açan kisiyle. Bence bir çok sozlerinde haklisin sanki bende senin gibiyim, once kendimden bir bahsedeyim ben su an 2 aylik evliyim evet daha çok yeni. Severek evlendik onu çok sevdim onunla biliyordum ki sonsuza dek olacagim diye. Ama nedense evlendik o BÜYÜ bozuldu bir anda her sey degisti, iki insan ayni evde ve aliskanliklar baska yuzler çikmaya basliyor. Neredeyse evlendigime pisman duygusunu bile yasadim. Evlenmekten mi kaynaklaniyor anlamiyorum. Halbuki ne kadar seviyorduk birbirimizi çekilmez oluyor bazen bikiyorum her seyi birakmak istiyorum. Ama simdi ayni duygular içerisinde degilim onu ayni sevemiyorum sevgi ask gidiyor yok oluyor ve evet dedigin gibi sevgi bittigi vakit bosanmak en iyi karar midir? Bence eger ki bu hayata onunla birlikte katlanamiycaksan, kendini yanliz bos hissediyorsan, gunden gune mutsuzsan ve en onemlisi ona karsi hiç ama hiç sevgin yoksa yolarinizi ayirin. Sizin için en iyisi olacaktir. Ama bu kisiye gore degisir insanlar farklidir ve bazilari katlanir bazilari çaba gosterir bazilari ayrilir ve bazilari çocuklarini dusunerek haraket eder. Mesela çocugun olsaydi oyle dusunmezdin onu bence babasiz birakmazdin. KENDINE IYI OLANI YAP OTUR ESINLE KONUS ESKILERI HATIRLAYIN BIRBIRINIZE NELER SOYLEDIKLERINIZI YAPTIGINIZI ASKINIZI YENIDEN ORTAYA CIKARTIN. EVLILIK ZOR VE BIR EVLILIGIN CENAZESINI YAPMAKTA ZOR...KENDINE II BAK CANIM ALLAH SABIR VERSIN!