- 23 Aralık 2021
- 329
- 482
- 33
- 25
- Konu Sahibi gunesvemai
- #1
Merhaba arkadaşlar, ben son zamanlarda beni ağlatan (maalesef abartmıyor veya şaka yapmıyorum) bir sorundan bahsetmek istiyorum, böyle olanınız var mı çok merak ediyorum. Ben İstanbul'da yaşıyorum ( :/) , her sabah okul veya başka bir işi halletmek için evden çıkmak ve akşam dönmek zorundayım, ama bu döngüden nefret eder oldum garip bir şekilde ve basit bir nefret ya da hayıflanmayı aştı. Genelde 1.45-2 saat gibi (sabah-akşam toplamda 4 saati bulabilen) bir yolculuğum oluyor ama o sanki bana 5-6 saat veya daha fazla geliyor. Metro, otobüs veya tramwaydaki kalabalık, hıncahınç nefessizlik, oradan oraya aktarıp durma ve yürüme, yürüyen merdiven için bile kuyruğa girme gibi şeylerden artık yol esnasında ağlayacak kadar tetikleniyorum. Kaç kez yolda ağladığımı son zamanlarda bilmiyorum bile, sinirden saç diplerim ağrıyor. Hele bir şey taşıyorsam -ki mecburum ya bilgisayar ya kitaplar oluyor taşımam gereken- ciddi anlamda fiziksel olarak takatim kesiliyor, sanki 3-4 kilo değil de 20 kilo taşıyorum, vardığım yere gittikten sonra elimi bile kaldıracak hâlim olmuyor. Hazırlanıp çıkmak da aynı zamanda gözümde büyüyor, 10'da dersim varsa ben en erken 7'de hazırlanmaya başlamalıyım ve çoğu zaman çıkmak istemediğim için hem geç kalıyorum hem de daha fazla sinir/strest yükleniyorum. Eve gelince de çıkmadan evvel de sorumluluklarım var maalesef, arkama bakmadan kapıyı çekeyim de diyemiyorum. Akşam gelince de bu mutsuzluk ve yorgunlukla en az 3-4 saat kendime gelemiyorum, eğer diğer gün dışarı çıkmam gerekmiyorsa tamamen uyuyorum hatta.
Her gün ama her gün kaçıp gidesim geliyor bu şehirden, daha yakın bir yere taşınma ihtimalimiz sıfır bu ekonomide hareket edemiyoruz zaten. Eskiden yolda bir şeyler dinlerdim şimdi o bile beni sinir ediyor, aylardır kablosuz kulaklığım nerede onu bile bilmiyorum. Gerçekten kafa ütülemiş olabilirim, biliyorum ki birçoğumuzun sıkıntısı olabilir bu ve sağlıklı bir şekilde ayaklarımın üzerinde durduğum için şükürler olsun demeliyim. Sadece artık tuhaf bir hâl aldı beni, boş günlerimde asla evden çıkmıyor ve sevdiğim arkadaşlarımla bile görüşmüyorum ki kendime gelebileyim. Yolu katlanır hâle getirebilecek önerileriniz var mı?
Her gün ama her gün kaçıp gidesim geliyor bu şehirden, daha yakın bir yere taşınma ihtimalimiz sıfır bu ekonomide hareket edemiyoruz zaten. Eskiden yolda bir şeyler dinlerdim şimdi o bile beni sinir ediyor, aylardır kablosuz kulaklığım nerede onu bile bilmiyorum. Gerçekten kafa ütülemiş olabilirim, biliyorum ki birçoğumuzun sıkıntısı olabilir bu ve sağlıklı bir şekilde ayaklarımın üzerinde durduğum için şükürler olsun demeliyim. Sadece artık tuhaf bir hâl aldı beni, boş günlerimde asla evden çıkmıyor ve sevdiğim arkadaşlarımla bile görüşmüyorum ki kendime gelebileyim. Yolu katlanır hâle getirebilecek önerileriniz var mı?
en güzeli istanbulda okuyup sonra oradan kaçmak
