Yazdıklarını okuyunca şok oldum sanki bunları yazan sen degilsinde benim bir bucuk yil önceki halim senin yasadiklarım hemen hemen seninkinin aynisî diyebilirim.iki cocuk,cocuklarini bırakırsan gel diyen bi baba,yasi henüz 22olan ben, ev hanimi olup hayatını evine cocuklarina eşine adayan ben.biliyorum suanda karnina bir bicak batmis kadar canin yaniyo.bende ilk gördügümde basimdan kaynar sular döküldü.hala unutamiyorum ona yszdiklarini.encokta sunu unutmuyorum"ben ankarada senin kadar güzelini görmedim"böyle yazmişti ona daha neler neler aciklamasida suydu"işsizdim bunalimdaydim"neyse sana sunu söyleyeyim,soguk davran bir süre birde al cok ciddi ciddi konuş"eger bu evlilikte mutsuzsan ve bu yüzden böyle birsey yaptiysan ayrilalim madem mutsuzsan bunu sürdürmenin bi anlami yok iki medeni insan gibi birbirimizi yipratmadan cocuklarimizi üzmeden anlasarak bitirelim"de tabi bunları söylerken sinirle söylemeki ters tepmesin ha şunuda üstüne basa basa söyle "EGER SEN MUTSUZSAN"diye söyleki oda zaten seninle mutsuzum demez büyük ihtimalle sonrada kesinlikle bir daha böyle birsey yapmaya kalkarsan ne pahasina olursa olsun boşanirim de ôzellikle suna dikkat et sinirli degilde çok üzgünmüs gibi davran tabi benimki bi öneri ben böyle atlattim konuştuktan sonra hemen normale dönme ki istesende dönemezsin yavaş yavaş yatagina dön ama sarilma dokunma yani herseyi düzeltmeye calisoyomus gibi yap ama bir yandanda kahroldugunu belli et böylece sana kiyamayip direk özür dilemesede sana kendini affettirmeye calisacak ben cok şükür atlattim ve suanda dizlerimde uyuyo bunlari yazarken evet unutmucaksin olanlari ama yavaş yavaş düzelecek her şey umarim atlatisin tatlim sevgiler