Ailelerin yaptiklari hatayi hep cocuklar cekiyor. Ailedir mutlaka yon vermelidir, ama cocuklari icin en iyisini yaptiklarini dusunurken bazen en kotusunu yapiyorlar.
Bende aslinda suanki okudum bir bolumden baska bir bolum okumak istiyordum. Bizimkiler pek razi olmadilar, baska sehirde okuyacagim icin. Aramizdaki mesafede sadece 1.5 saatlik bir mesafeydi dusunun. Neyse dedim (ki simdiki aklim olsa asla demezdim) kendi kaldigim sehirde baska bir bolum seceyim. Okulun ilk donemlerinde hic sevmedim, hatta dedim cikacam ben. Ama sabrettim, ciksam bir yil beklemek zorunda kalacaktim. Zaman ilerledikce bende alistim derslere felan. Ama sevdimmi? Sevmedim. Diger okumak istedigim bolum hep icimde kaldi, halada icimde.
Ama naptim ettim 2 yili bitirdim, seneye okul tamamen bitiyor ve ben hayatim boyunca calismak istedigim seyle degilde, aslinda cokta sevmedigim bir isle ugrasacagim, malesef.
Aileme kizgin degilim. Belki benim bu bolumu secmem benim icin daha hayirli oldu. Ama meslek seciminde veya herhangi bir secimde ailelerin kendi istedikleri olsun diye engel koydugu herseye karsiyim.
Su an yarim donem icin ingilterede bulunuyorum. Ailem buraya gelmemide istemedi. Ama ben digerine engel oldunuz icimde kaldi ama bunda engel olmayin lutfen dedim, basardim ve geldim buraya. Pismanmiyim? Kesinlikle degilim. Gelmeseydim pisman olacaktim.
Imkanlarina bak arkadasim. Eger imkanlarin el veriyorsa istedigin meslek hangisiyse onu oku. Risk cok buyukse su anki bolumunde devam et, bir sekilde alisirsin mutlaka, bende senin gibiydim alistim.
Ama bundan sonra hayatinla ilgili konularda sen karar ver, daha mutlu olacaksin inan bana.
Tabi bazi konularda ailen dogru olabilir, bunuda unutma hic bir zaman. Ama bunun gibi meslek seciminde karari vermesi gereken kisi sensin. Kimse kimsenin hayatini ikinci kez yasamiyor, bu ailemizde olsa oyle.
Basarilar arkadasim.