Kızlar merhaba, hatırlayanlar vardır, 2 yıl önce nişanlımdan ayrılıp son iki yılımı onu unutmaya çalışıp başaramamakla geçirdim, psikolojik yardım alıyorum, ciddi anlamda çok daha iyiyim çok şükür...
Bu sefer konu bambaşka.
Bundan tam 3 yıl önce bi çocukla tanışmıştım.Fiziksel görünüş ve kişilik yapısı olarak inanılmaz içime sinse de hatta kendisine aşık olmama ramak kalmış olsa da malesef hayır demek zorunda kaldım.Çünkü o yurtdışında yaşıyor, bense Türkiyede öğretmenim, istifa etmek istemedim bi erkek için.Onun da Türkiyeye dönme durumu yoktu.Mecbur reddettim.O dönem çok üzüldüm, bi süre içim cız etti, ama şartlar uygun değildi ve böyle olması gerekiyordu, unuttum gitti.
Daha sonra ben başka biriyle tanışıp nişanlandım, nişanlımı çok sevdim ama anlaşamadık ve nişan attım.Bu süreç 1 yıl sürdü.
Nişan attığımı öğrenen x onu reddedişimden tam 1 yıl sonra bana tekrar mesaj atmaya başladı.Lütfen bi kere şans ver bana, bak nişanlandın ve olmadı çünkü senin nasibin benim vs vs gibilerinden.Hatta mesajlarına cevap vermediğim bir gün, annesiyle teyzesini alıp bize geldi, bu konuyu ailelerimizle birlikte konuşalım, ikimiz de beraber olmak istiyoruz, hep birlikte bi çözüm bulalım dedi.(ailelerimiz zaten tanıdık buarada) Nişan atmanın vermiş olduğu psikolojinin de etkisiyle kendisini bi kez daha, hiç düşünmeden reddettim...Kalbime sorsam yine tamamdı ama mantığım hayır dedi, mesleğini bırakma.
Ben onu reddettikten tam 1 hafta sonra gidip başkasıyla nişan yaptı.Çok şaşırdım,sevmeden görücü usulü bi nişan olduğunu duydum, onun adına üzüldüm.Şartlar elverse çok mutlu olabilirdik ama kader...inşallah o mutlu olur dedim, ama ne yalan söyliyim o kızın yerinde olmak istemedim değil.
X şuan 2 yıldır nişanlı.Sosyal medyadan denk geldikçe stalklasam da sırf meraktan, kendi kendime onun nişanlı olduğunu da hatırlatırdım her stalktan sonra.
Her neyse pazar gece saat 2.30 gibi telefonum çalıyor.Uyandım, numara yurt dışı.Yurt dışında hiç arkadaşım yok yanlış numaradır diyerek telefonu açtım.Arayan x...Alo dememle ağlamaya başlaması bir oldu.Seni unutamadım, unutamıyorum, geçen yaz düğünüm vardı binbir yalvarmayla düğünü bu yaza ertelettim, erteleme sebebim nişanlıma alışamamam, anlaşamamam,zaten sana olan kızgınlığımla gidip yangından mal kaçırır gibi nişan yaptım şimdi çok pişmanım, evleneceğim insan asla nişanlım değil, bana bu çileyi daha fazla çektirme, lütfen benimle evlen, dedi.Önce çok kızdım, sonra telefonu kapatmak istedim nişanlını benimle aldatamazsın, kendimi bu konuma düşüremem dedim.Sen bana evet de desen, hayır da desen bu nişan bitecek zaten, düğün olmayacak dedi.
Bi kaç gündür beni iknaya yönelik mesajlar atıyor.Yurtdışına gidersem istediğim işte çalışabileceğimi, beni kısıtlamayacağını, hatta istersem bana kreş tarzı bi yer açabileceğini falan yazıyor.Bi yandan da Türkiyeye dönerse kendisi ne iş yapabilir bunu araştırıyormuş.
Şimdi kızlar, ben bu çocuğa 1 nedenden ötürü hayır dedim(istifa edemezdim), çocuk o nedene 1 tane daha ekledi(nişanlandı)geri geldi.Ayrılmayı kafaya koymuş ben olsam da olmasam da ayrılacakmış zaten.Ayrıldığı takdirde kalbim bu çocuğa hayır diyemez ama mantığım yine der.Of şuan suskunum ona karşı, tavsiyesi, fikri, düşüncesi, önerisi olan???
