Rehber öğretmenimle konuşmaya çekiniyorum, lütfen bakar mısınız

Kendimi bir süredir iyi hissetmiyorum. Ama nedenini bilmiyorum. Kimden destek alacağımı da bilmiyorum. Meslek lisesi son sınıf öğrencisiyim. Moda tasarım okuyorum. Küçük bir konfeksiyonda staj görüyorum. Severek okumadım bu bölümü, sanırım bunun da payı var. 1 yakın arkadaşım var. Ailem gerçekten çok iyi, benimle ilgilenen beni çok düşünen, yumuşak huylu, her istediğimi yapmış olan, beni sıkmayan bir aileye sahibim. Sorunum şu ki ben neden bilmiyorum ama kendimi gerçekten iyi hissetmiyorum, bir çukurun içindeymiş gibi hissediyorum. Bir problem olmasa da içimde bir korku oluyor birden, elim ayağım buz tutuyor, göğsümün ortasında bir huzursuzluk oluyor. 13 yaşımda depresyon tanısı almıştım ortaokulda akran zorbalığı nedeniyle. 15 yaşımda da cinsel tacize uğradım ailemle psikoloğa gidip anlatmıştım destek almıştım. O dönem gerçekten zordu ama atlattım onların hepsini. Şimdiyse nedensizce aklıma geliyor eskiler, gözüm doluyor. Ve staja başladığımdan beri nedenini bilmediğim ani bir şekilde hüngür hüngür ağlamaya başlıyorum. Derslere de ilgim azaldı, uyuyorum derslerde. Sınavlarda başarılı olur muyum hiçbir fikrim yok. Sınıfta bir arkadaşım moda evinde çalışıyor çay kahve içiyormuş müşteri gelince bakıyormuş, biri bilgisayar başında çalışıyormuş, birisi uyuyormuş veya stajda boş vakti oluyormuş. Gittikleri yerler büyük yerler. Ve staj yerlerimizi biz bulmuyoruz, yasak. Hocalar yerleştiriyor bizi. Beni de bir konfeksiyona verdiler büyük bir yer değil ve ben ortacılık yapıyorum. Şikayetçi olduğum şey verilen iş değil. Ama arkadaşım yok, tek stajyer benim. Ve beni asla boş bırakmıyorlar. Böyle olunca haksızlık gibi geliyor ve bu iyi yerlere giden kişilerin ortalaması çok düşük, sınıfta problem çıkaran öğrenciler. Ve sınıfta 4 tane özel durumu olan arkadaşımız var. Birisi konuşma ve duyma engelli ve bu kız da işletmede staj görüyor. 2 kişinin ise bir engeli yok sadece yaşıtlarından biraz geriler sanırım ama o kızlar bile işletmede staj görüyor ve bizimle de çok iyi anlaşıyorlar. Bir diğer kişi de kaynaştırma öğrencisi diğerleri gibi ama o okulda staj görüyor. Sürekli test çözen ama sadece çok fazla çekingen, bizimle çok konuşmayan ama konuşunca da gayet normal, söylenilen şeyleri anlayan çok güzel kendini ifade edebilen biri ama bu kişi nedense okulda staj görüyormuş. Haksızlık gibi geldi. Rehber öğretmen karar vermiş buna da. İçim çok bunalıyor, mutsuzum sürekli ağlama ihtiyacı hissediyorum ama kime danışsam kime söylesem bilmiyorum. Arkadaşlarıma anlatsam da olmuyor sanki derinlerde bir yerlerde birşey var onu dökemiyorum rahatlayamıyorum. O huzursuzluk, o korku gitmiyor. Ailemle sorunlarımı genelde pek paylaşmam, onları üzmek istemem. Okulda da geçen sınıf 97 ortalama ile geçmiş biriyim. Derslere katılırdım, çok çalışırdım. Şimdiyse kendimi çok depresif hissediyorum, derslerde uyuyorum sürekli, sessiz sakin bir kızım. Hocalar görüyor ama birşey demiyor. Rehberlik hocası sadece kağıt doldurtmak için geliyor. Ailede rahatsızlığı ya da ilaç kullanımı olan var mı soruları yazıyor mesela bende işaretlemiştim. Geçen dönem de sınıf rehber öğretmeni kağıt dolduruyordu, psikolojik rahatsızlık kısmına ben yazdırmıştım hatta böyle bir sorunum olduğunu ama çağıran eden olmamıştı. Bazı dönemler çok iyiyim ve bu pek uzun sürmüyor, bazı dönemler ise nedensizce depresif oluyorum uzun bir süre. Tekrar psikoloğa gitmek istemiyorum aileme yük olmamak için. Para vermek istemiyorum bunun için. Gitsem ne anlatacağım onu da bilmiyorum rehber öğretmen erkek olduğu için de çekiniyorum. Ve yerlerini bile bilmiyoruz genelde odalarından dışarı çıkmadıkları için. Rehberliğe gitmeme gerek var mı sizce? Kimden destek alabilirim?

Bir sınıfta 4 kaynaştırma öğrencisi olmaz yanlışınız var. Öğrenme güçlüğü kaynaştırma değildir kastınız da buysa.

Patidostu .!.:

Bir sınıfta 4 kaynaştırma öğrencisi olmaz yanlışınız var. Öğrenme güçlüğü kaynaştırma değildir kastınız da buysa.

Genişletmek için tıkla...

Evet onu kastettim öğrenme güçlüğü ya da farkli bir problem bilmiyoruz net olarak. Tuhafima gitmesinin nedeni konusma/duygu engelli olan ve buna ek olarak hafif zihinsel problemi olan bir arkadasimiz da var ama o da isletmede staj goruyor ufak isleri veriyorlarmis. Ama konuda bahsettigim kisi ise işletmede staja gitmiyor. Buna da rehberlik karar vermis. Onu demek istedim

z3lis .!.:

Evet onu kastettim öğrenme güçlüğü ya da farkli bir problem bilmiyoruz net olarak. Tuhafima gitmesinin nedeni konusma/duygu engelli olan ve buna ek olarak hafif zihinsel problemi olan bir arkadasimiz da var ama o da isletmede staj goruyor ufak isleri veriyorlarmis. Ama konuda bahsettigim kisi ise işletmede staja gitmiyor. Buna da rehberlik karar vermis. Onu demek istedim

Genişletmek için tıkla...

duyma* engelli

Ailenizle bu durumu paylasin cok sik uyumak ve bu depresif haller depresyon olabilir siz maddi durumu ailenize birakin daha yasiniz kucuk sagliginizi dusunun terapi almaya baslayin bir an once psikolog zaten konusmayi yonlendirir .

Zaten son sinifmissiniz bu bolumu isteyerek okumuyorsunuz ama okumak istediginiz bolumu secebilirsiniz daha onunuzde kocaman bir gelecek var

Diger konularinizi da okuyan birisi olarak kesintisiz psikolojik destek almaniz gerektigini dusunuyorum.

zlhlivanur .!.:

Daha önce de bunun hakkında bir konu açmıştım. Açıköğretim konusunda düşünceliyim ve aileme çok ısrar edersem bu işi bırakabilirim ama hala karar veremiyorum bu nedenle sizin fikrinizi almak istedim. Bir yanım işine başlamışsın devam et mezun ol diyor, bir yanımda mutsuz olduğun yerde çalışma diyor. Meslek lisesinde Moda Tasarımı okuduğum ve son sınıf olduğum için Tekstilde konfeksiyonda staj görüyorum. Ve bu staj mezun olana kadar devam edecek. Büyük bir iş yeri değil. Bir binada çeşitli farklı alanlarda iş yerleri var bizim iş yerimizde en üst katta bir tekstil atölyesi. Çalışanı da çok fazla değil. Pandemi döneminde bölümümü değiştirecektim ama okullar kapalıydı. Ve daha sonra da hocalar değiştiremezsin artık dediler. Açıköğretime de ailem izin vermedi. Okula ve işe gitmemi istiyorlar. Öğretmen sadece sınıftan 1 kişiyi moda evine verdi, o da çok sevdiği bir öğrencisi. Diğer hepimiz konfeksiyonda tekstilde çalışıyoruz. Çalıştığım iş yerindeki işçiler bile senin çizim yapman lazım burada ne öğrenebilirsin ki, ne işine yarayacak, bölümünle alakası ne diyorlar. Ve ortama ne yazık ki alışamadım. Kötü muamele görmedim şimdiye kadar. Ufak tefek şeyler oldu, yanlış yaptığımda birkaç defa azar işittiğim oldu. Ama hiç arkadaşım yok. Çoğunluğunun yaşı büyük. Benim yaşlarımda olanlar da o yaşta nişanlanan, okumayan kişiler. Bu nedenle arkadaşlık kurmuyorum. Oradaki insanları asla küçümsemiyorum ama oradaki kişiler bana farklı geliyor çevremde böyle görmediğim için. Ufak tefek işleri yapıyorum onları öğreniyorum, sürekli ayaktayız ve hiç oturmuyoruz. Sürekli arabesk müzikler ve makine sesleri içinde çalışıyorum. Mola olunca tek başıma çayımı içiyorum kadınların olduğu masada otursam da sohbet etmiyoruz bende konuşmuyorum zaten telefonumla ilgileniyorum çünkü anlaşabileceğim biri yok. İlk gün insanlara her zaman günaydın, derdim, kolay gelsin derdim. İlk gün samimilerdi soru soruyorlardı bende sohbet ediyordum molada bazen. Ama 1-2 hafta geçtikten sonra hiçbiri günaydın dememe vs cevap vermemeye, suratıma bakmamaya başladı. Bende kestim tamamen iletişimi. İşimi yapıp çıkıp gidiyorum. Çalıştığım iş yeri normalde stajyer almayan bir iş yeri. Okul gönderdiği için aldılar. Tek stajyer benim. Ve birkaç haftadır 24-25 bir gencin yanında çalışıyordum. Molada oturuyordum kadınların olduğu masada. Çocuk da masaya birşey almaya gelmişti. Kadınlar hemen şakalaştılar çocukla, " senin sevgilin var mı, o işler ne oldu, var mı konuştuğun?" gibi sorular sordular çocuğa. Tabi kadınlar arada bana bakıp gülüyorlar. Kasıtlı olarak mı yaptılar bilmiyorum ama cok utanmıştım ve çocuktan da hoşlandım sanki ondan sonra. Sürekli aklıma geliyor ve yanında çalışıyordum. Belki de bana öyle geliyor yanında çalıştığım için sadece bir sempatidir. Ve sadece bir kez benimle sohbet etti sorular sordu, o kadar. Benimle hiç konuşmuyor. Sadece molada sırada eğer benim önümdeyse bana her zaman sırasını veriyor. O da nezaketen muhtemelen. Artık yanında çalışmıyorum zaten.1 ayımı doldurdum işte ama durum böyle. Hem çok yoruluyorum, hem konuştuğum ve anlaşabildiğim biri yok. Hem de tekstilde konfeksiyon ortamında çok mutsuzum. Sizce aileme son bir kez daha ısrar edip açığa geçmek için tüm şartları zorlamalı mıyım? Yoksa 8 ay mutsuz olduğum bir işte mi çalışayım? Ve iş yerinde nasıl davranmalıyım hareket etmeliyim? Kimseyle sorun yaşamak istemiyorum

Genişletmek için tıkla...

yildizgecidi .!.:

Ailenizle bu durumu paylasin cok sik uyumak ve bu depresif haller depresyon olabilir siz maddi durumu ailenize birakin daha yasiniz kucuk sagliginizi dusunun terapi almaya baslayin bir an once psikolog zaten konusmayi yonlendirir .

Genişletmek için tıkla...

Psikolog hiçbir işe yaramadı. Bendeki bu durum tekrarlıyor, o yüzden para bile vermek istemiyorum psikologlara psikiyatristlere. Terapi gördüm yani iyi oldum ya da iyileştiğimi sandım bilmiyorum. Çok iyi olduğum, çok iyi başarı gösterdiğim zamanlar da oldu. Geçen dönem baya iyiydim mesela. Sonra birden ne oluyorsa bu depresiflik başlıyor ve bu daha uzun sürüyor. Kime ne anlatsam bilemiyorum. Çocukluk ve ergenlikte de dediğim gibi sürekli depresyon tanisi aldigim icin ailemi de artık bu konularla sıkmak, onları da üzmek istemiyorum

tatlicincap .!.:

Diger konularinizi da okuyan birisi olarak kesintisiz psikolojik destek almaniz gerektigini dusunuyorum.

Genişletmek için tıkla...

İlk olarak rehberliğe gitmeli miyim peki? Onlar mı yönlendiriyor ve onlara bunu nasıl anlatabilirim yani nasıl anlatacağımı bilmiyorum dediğim gibi çok cekincem var

Sizi hatırlıyorum daha önce de staj konusunda konu açmıştınız. Bu kadar mutsuzsanız açık liseye geçip üniversite sınavı için varınızı yoğunuzu verin. Ben son sene açık liseye geçip sonra mezun olup ünide hukuk bitirdim sıkı çalışırsanız olmayacak bir şey yok. Net bir bölüm belirleyin ama kafanızda.

ElaineBenes .!.:

Sizi hatırlıyorum daha önce de staj konusunda konu açmıştınız. Bu kadar mutsuzsanız açık liseye geçip üniversite sınavı için varınızı yoğunuzu verin. Ben son sene açık liseye geçip sonra mezun olup ünide hukuk bitirdim sıkı çalışırsanız olmayacak bir şey yok. Net bir bölüm belirleyin ama kafanızda.

Genişletmek için tıkla...

Staj iyice bunalttı katkısı oldu ama tek sorun staj falan değil. Zaten ona da ailem yanaşmıyor, okul da izin vermez acikogretimin suresi gecti. Staj konusunda sikayet ettigim sey konuda da belirttigim gibi diger kisilerin iyi yerlere verilmesi hatta iş yerinde boş bırakılması, rehberlik ogretmeninin bir ogrencinin okulda staj yapmasina karar vermesi gibi nedenler. Nedeni ne bilmiyorum ama zaten bu konuyu yazarken bile gözlerim doluyor. Çok bunaldım.

tatlicincap .!.:

Diger konularinizi da okuyan birisi olarak kesintisiz psikolojik destek almaniz gerektigini dusunuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Konu sadece staj değil. Genel anlamda iyi hissetmiyorum. Staj da bunu daha cok arttırdı ama. Ve kesintisiz psikolojik destek nasıl oluyor? Daha once de psikolojik destek almistim, hatta iyi olmustum psikolog artik seni iyi gordum sonlandiralim demisti. Ama iste birkac ay sonra tekrar depresiflik basliyor ve bu daha uzun sureli oluyor. Tekrarliyor

Patidostu .!.:

Bir sınıfta 4 kaynaştırma öğrencisi olmaz yanlışınız var. Öğrenme güçlüğü kaynaştırma değildir kastınız da buysa.

Genişletmek için tıkla...

Olabiliyor.
Meslek lisesinde özellikle her bölüme gönderemedikleri için bir bölümde yığılabiliyorlar.
Bizim birinde hiç yokken birinde 5 öğrenci var.

Ama staj yeri ayarlarken rehber öğretmenin daha geniş açıyla baktığı bir gerçek.
Hiçbir sorunu yok dediğin buzdağının görünen kısmı olabilir konu sahibi kardeşim.
Ha diğerleriyle durumun çok adaletli olmayabilir de, oraya sen gitmesen başkası gidecekti, öyle denk gelmiş ne yapacaksın.
Çay kahve içenden daha çok ortam gördüğün ve bu alanda ilerlesen de ilerlemesen de bunun sana faydasının olacağı bir gerçek.

Bazı şeyleri yaşarken zorlanır ve mutsuz oluruz ama üzerinden zaman geçtiğinde bize neler kattığını görürüz.

Sınıf rehber öğretmenine rehberlik servisiyle görüşme ihtiyacı hissettiğini söyle, o yönlendirir.
Umarım mutlu olacağın ortamlarda bulunursun.

kahvetelvesi .!.:

Olabiliyor.
Meslek lisesinde özellikle her bölüme gönderemedikleri için bir bölümde yığılabiliyorlar.
Bizim birinde hiç yokken birinde 5 öğrenci var.

Ama staj yeri ayarlarken rehber öğretmenin daha geniş açıyla baktığı bir gerçek.
Hiçbir sorunu yok dediğin buzdağının görünen kısmı olabilir konu sahibi kardeşim.
Ha diğerleriyle durumun çok adaletli olmayabilir de, oraya sen gitmesen başkası gidecekti, öyle denk gelmiş ne yapacaksın.
Çay kahve içenden daha çok ortam gördüğün ve bu alanda ilerlesen de ilerlemesen de bunun sana faydasının olacağı bir gerçek.

Bazı şeyleri yaşarken zorlanır ve mutsuz oluruz ama üzerinden zaman geçtiğinde bize neler kattığını görürüz.

Sınıf rehber öğretmenine rehberlik servisiyle görüşme ihtiyacı hissettiğini söyle, o yönlendirir.
Umarım mutlu olacağın ortamlarda bulunursun.

Genişletmek için tıkla...

Ya aslında sıkıntımın ne olduğunu anlasam rahatlayacağım gerçekten. Ama gittim ergenliğimde 2-3 defa bana hep depresyon diyorlar. Hatta en son seansı psikologla bitirdik, seni iyi gördüm dedi. Bende zaten iyiydim yani iyi gelmişti terapi. Aradan zaman geçiyor yine o düşüş haline geçiyorum. Annem de zaten dengesiz bir kadın. İyi bir kadın aslında dengesiz derken mesela kahkahalar atar, bazense babama çok sinirlenir, çok konuşkandır hiç susmaz vs. Anneminde ergenliği böyleymiş zaten (teyzemler anlatıyordu). Yani gidiyorum çözemiyorlar faydası olmuyor. Ben çok hassas ve zaten bu dönem depresif olduğum için konfeksiyon bana artık çok ağır geliyor hiçbir şeyi kaldıramıyorum bu cümleleri yazarken bile ağlıyorum odamda. ama neden ağlıyorum bilmiyorum. Bazen kötü düşüncelerim oluyor ama ailemi çok seviyorum bu hayatta. O yüzden onlara de belli etmiyorum

z3lis .!.:

Ya aslında sıkıntımın ne olduğunu anlasam rahatlayacağım gerçekten. Ama gittim ergenliğimde 2-3 defa bana hep depresyon diyorlar. Hatta en son seansı psikologla bitirdik, seni iyi gördüm dedi. Bende zaten iyiydim yani iyi gelmişti terapi. Aradan zaman geçiyor yine o düşüş haline geçiyorum. Annem de zaten dengesiz bir kadın. İyi bir kadın aslında dengesiz derken mesela kahkahalar atar, bazense babama çok sinirlenir, çok konuşkandır hiç susmaz vs. Anneminde ergenliği böyleymiş zaten (teyzemler anlatıyordu). Yani gidiyorum çözemiyorlar faydası olmuyor. Ben çok hassas ve zaten bu dönem depresif olduğum için konfeksiyon bana artık çok ağır geliyor hiçbir şeyi kaldıramıyorum bu cümleleri yazarken bile ağlıyorum odamda. ama neden ağlıyorum bilmiyorum. Bazen kötü düşüncelerim oluyor ama ailemi çok seviyorum bu hayatta. O yüzden onlara de belli etmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Annenizin bu durumuyla ilgili konusmus muydunuz psikologla belki genetik bir hastaliktir tedavisi vardir.

yildizgecidi .!.:

Annenizin bu durumuyla ilgili konusmus muydunuz psikologla belki genetik bir hastaliktir tedavisi vardir.

Genişletmek için tıkla...

Demiştik bir ara ben deli değilim birşeyim yok siz kendiniz gidin demişti. Sadece bir kez depresyona girdiğinde kendi isteğiyle gitmisti eskiden. Psikiyatrist depresyon tanisi koyup ilac yazip yollamisti. İyi hissedince zaten o ilaclari da birakti kullanmadi. Biz annemi uzun suredir boyle kabullendik yani bazen de normal yani bir sorun cikarmiyor. Onun kisiligi boyle diyoruz.

z3lis .!.:

Demiştik bir ara ben deli değilim birşeyim yok siz kendiniz gidin demişti. Sadece bir kez depresyona girdiğinde kendi isteğiyle gitmisti eskiden. Psikiyatrist depresyon tanisi koyup ilac yazip yollamisti. İyi hissedince zaten o ilaclari da birakti kullanmadi. Biz annemi uzun suredir boyle kabullendik yani bazen de normal yani bir sorun cikarmiyor. Onun kisiligi boyle diyoruz.

Genişletmek için tıkla...

Kendi psikologunuza bahedip bahsetmediginizi sormustum ayni durumu yasiyorum dediginiz icin. Siz de iyi hissettiginiz icin birakmissiniz psikologu belki devam etseydiniz tekrarlamazdi bu durum . Umarim iyi olursunuz bir an once.

yildizgecidi .!.:

Kendi psikologunuza bahedip bahsetmediginizi sormustum ayni durumu yasiyorum dediginiz icin. Siz de iyi hissettiginiz icin birakmissiniz psikologu belki devam etseydiniz tekrarlamazdi bu durum . Umarim iyi olursunuz bir an once.

Genişletmek için tıkla...

Yok annemden hiç bahsetmemiştim. Cinsel taciz nedeniyle gitmiştim yani annemden bahsetmek aklima bile gelmedi zaten. Terapiyi ben birakmadim bu arada psikolog karari ile biraktik. Psikolog beni iyi gordugunu soylemisti. Gittigim hicbir terapiyi asla yarim birakmadim. Ama ona ragmen sonrasinda bu depresiflik tekrarladi.

Sorununuz rehber öğretmenle çözğlmeyebilir. Ancak bu staj konusu ile ilgili gidip konuşabilirsiniz. Diğer meseleler için ise devletin ücretsiz psikolog destekleri var. İl Sağlık, Belediyeler vs..

z3lis .!.:

Yok annemden hiç bahsetmemiştim. Cinsel taciz nedeniyle gitmiştim yani annemden bahsetmek aklima bile gelmedi zaten. Terapiyi ben birakmadim bu arada psikolog karari ile biraktik. Psikolog beni iyi gordugunu soylemisti. Gittigim hicbir terapiyi asla yarim birakmadim. Ama ona ragmen sonrasinda bu depresiflik tekrarladi.

Genişletmek için tıkla...

Anladim . Tekrar baska bir psikologla basla ya da psikiyatristle belki ilac kullanman gerekiyodur . Bizim burdan sana fazla bir etkimiz olamaz en iyisi bu isin uzmaniyla gorusmen.