Korku da özlem de kişiye göre değişir belki ama o senin evladın sonuçta. Ben kızımı kaybedeli 5 yıl oldu, hala arada onun için ağlıyorum. 2 yıl sonra aşılamayla hamile kaldım, o korku hep vardı; anca 30 lu haftalara gelince azaldı ve sağ Salim vaktınde doğdu. Aradan 2 yıl daha geçti, kendiliğimden hamile kalmişım, su an yine o korku var. Maalesef ömürlük kaldı bende. Tabi ki birazcık daha rahatlık oluyor ister istemez; bir evladın yanı basında olunca. Ama her biri ayrı bir can nihayetinde. Hepsının yeri çok farklı. Kendini hazır hissetmek diye bi şeye de inananlardan değilim ben.
Ama su bir gerçek; o kaybına odaklanmıyorsun bir evladın sağlıkla doğunca. Kafan meşgul oluyor onu büyütürken yeterince. Bu bir avantaj evet.
Eger sağlığın yerindeyse; hamile kalmamda bir engel yoksa, beklemenin de bir faydası yok kimseye bence.
Allahım aynı acıyla sınamadan ; korkularından emin olarak ; sağ Salim evladını kucağına almayı nasip etsin
Hala bu sürecin bittiğine inanamıyorum. Darısı sizlere olsun inşallah 