Rahat yaşamak istiyorum

mistyfair

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
27 Mayıs 2020
125
113
29
Merhaba
Konuya annemin bize çocukluktan beri nasıl zorbalık yaptığını anlaticam trajikomik biraz birazda uzun kusura bakmayın
Ben 1. Sınıfa başladığım an annemin bana dediği şuydu artık sende bulaşık yikicaksin
Tabi o zamanlar küçüğüm annem ne derse haklı buluyorum ama şöyle bir sorun var annem köyde yetişmiş arkadaşları vs herkes genel olarak aynı seyleri yapıyor biz İstanbul'da idik
Neyse zaten 1. Sınıfa başladım ben evde benden 1 yaş büyük ablamın supurdugu yerleri siliyorum ama gözüm nasıl kararıyor bayılacak gibi oluyorum sormayın arkadaşlarıma bakıyorum tatil günü dışarıda oyun oynuyorlsr zaten evimizin önündeydi okul okul bahçesinden hep çocuk sesi gelirdi neyse evi temizler sonra ancak o zaman otururduk bize o kadar büyük gözü ile bakıyordu ki anlatamam bir gün tasinmamiz lazım ben 3 ablam 5 arkadaşlarınıza sorun yakınlarında kiralık dogalgazli ev var mi dedi bizde tamam dedik
Ben iki gün bunu sormayı unuttum ablamda kimseden olumlu dönüş almamış bize bir ev bulamadınız ki tasinalim vs diye sitem edince bende ertesi gün arkadaşlarıma sordum kızlardan biri bizim ev var dedi bende anneme dedim kızı buldu okulda beni de eve yolladı neyse kıza bize evi göstersene demis kız da kendi evine götürmüş meğer kız kendilerinin yaşadığı evden bahsediyormus ya zaten 3. Sınıf çocuğu bu işleri ne bilsin eve bı gekdi beni hirpaliyo neyse ağladım ettim ama o zamana göre annemi haklı buluyorum
Babam zaten arada bir isyerinde ki işleri bize getiriyor işte dergi posetleme vs ki kendi işi bile değil benim yaşadığım hayatta arkadaşlarım oyun oynarken ben evde temizlik ve iş yapıyordum ödev yapmak falan asla sevdiğim bişey deildi ki zaten kalan vaktimde genellikle uzanıyor veya da oyun oynuyordum
Bize her zaman ben sizin yaşınızda şöyle iş yapardim vs diyordu ama sen o zamanlar koydeydin arkadaşlarında senin yaptığın işleri yapiyordu yani senin zoruna giden bir durum iç geçirdiğin bişey yoktu 15 17 falan olsak neyse 7 8 yaşlarında çocuk bulaşık yıkar mi evi komple siler mi özellikle tatil günlerini genel temizlik için ayiriyordu büyüdükçe üstümüzde ki yük arttı zaten dışarı çıkmak bı yere gitmek yasaktı evden çıkamıyorduk birde koskoca evin işi zor geliyordu
Daha sonra taşındık babam işinin dışında işler almaya başladı normalde makine ile yapılan işleri biz elimiz ile yapıyorduk ve evin bir odasi sadece işler ve koliler ile doldu yazın kafamızı bile kaldiramiyorduk bu işler yuzunden millet denize havuza vs giderken biz evde klima da yok sıcakta iki büklüm bu işleri yapiyorduk
Bizi resmen işçi gibi görüyorlardı belki de hala öyle o kolileri arabadan taşı sonra yap tekrar arabaya yükle kaç sene oldu bel ağrım hala geçmedi aileme yardımcı olmak kötü bişey değil ama bir zamanı var 5. Sınıfa giden çocuktan yemek beklenir mi bekliyorlardı hele annem bir bakkala bile gitse gelince ev tertemiz olacak deyip tembih edip giderdi en küçük kardeşim vir yere gidersek hep bizde dururdu biz gezdirirdik ki ben o zaman 2. Siniftim elimde bebek arabası millet sallanırken kayarken ben kardeşimi parkta gezdiriyordum sonra da ablam gelip alıyordu ben oyun oynuyordum
Bunları anlattım çünkü binlar bende gerçekten travma oluşturdu şimdi asla sorumluluk almak istemiyorum resmen sorumluluktan kaçıyorum ki ben 27 yaşındayım ev islerinden nefret ediyorum bu durumu nasıl yenebilirim hiç bilmiyorum

Ve lütfen çocuklarınıza küçük yaşlarda evin sorumluluğunu yüklemeye kalkmayın bunun sonucu yaşanmamış bir cocukluk alınmak istenmeyen sorumluluklar oluyor.
 
Son düzenleme:
Siz şu an ne iş yapıyorsunuz?
Kiminle yaşıyorsunuz?
 
Size bi çocukluğumuzu yaşatmamış çok üzüldüm ya ben kızımı parka götürünce kızım üstünü kirlet sıkıntı değil ben yıkarım diyorum kumlara giriyo toprakla oynuyo kirletiyo ilerde pişman olmamak onunda çocukluğunu yaşaması için
 
Şuan bir markette çalışıyorum ailemle yaşıyorum
Eğer çalışıyorsanız kendi odanız kendi ihtiyaçlarınız harici diğer işlere pek el sürmeyin.
Ayrı eve çıkma imkanınız varsa da çıkın bence.

Siz yaşadığınız zorluklardan dolayı böyle hissediyorsunuz sizi anlıyorum.
Küçük kaçta fazla sorumluluk yuklenmis.
Ama dediğiniz işleri de asgari düzeyde de olsa da yapmaya mecburuz yaşamak için.
 
Merhaba
Konuya annemin bize çocukluktan beri nasıl zorbalık yaptığını anlaticam trajikomik biraz birazda uzun kusura bakmayın
Ben 1. Sınıfa başladığım an annemin bana dediği şuydu artık sende bulaşık yikicaksin
Tabi o zamanlar küçüğüm annem ne derse haklı buluyorum ama şöyle bir sorun var annem köyde yetişmiş arkadaşları vs herkes genel olarak aynı seyleri yapıyor biz İstanbul'da idik
Neyse zaten 1. Sınıfa başladım ben evde benden 1 yaş büyük ablamın supurdugu yerleri siliyorum ama gözüm nasıl kararıyor bayılacak gibi oluyorum sormayın arkadaşlarıma bakıyorum tatil günü dışarıda oyun oynuyorlsr zaten evimizin önündeydi okul okul bahçesinden hep çocuk sesi gelirdi neyse evi temizler sonra ancak o zaman otururduk bize o kadar büyük gözü ile bakıyordu ki anlatamam bir gün tasinmamiz lazım ben 3 ablam 5 arkadaşlarınıza sorun yakınlarında kiralık dogalgazli ev var mi dedi bizde tamam dedik
Ben iki gün bunu sormayı unuttum ablamda kimseden olumlu dönüş almamış bize bir ev bulamadınız ki tasinalim vs diye sitem edince bende ertesi gün arkadaşlarıma sordum kızlardan biri bizim ev var dedi bende anneme dedim kızı buldu okulda beni de eve yolladı neyse kıza bize evi göstersene demis kız da kendi evine götürmüş meğer kız kendilerinin yaşadığı evden bahsediyormus ya zaten 3. Sınıf çocuğu bu işleri ne bilsin eve bı gekdi beni hirpaliyo neyse ağladım ettim ama o zamana göre annemi haklı buluyorum
Babam zaten arada bir isyerinde ki işleri bize getiriyor işte dergi posetleme vs ki kendi işi bile değil benim yaşadığım hayatta arkadaşlarım oyun oynarken ben evde temizlik ve iş yapıyordum ödev yapmak falan asla sevdiğim bişey deildi ki zaten kalan vaktimde genellikle uzanıyor veya da oyun oynuyordum
Bize her zaman ben sizin yaşınızda şöyle iş yapardim vs diyordu ama sen o zamanlar koydeydin arkadaşlarında senin yaptığın işleri yapiyordu yani senin zoruna giden bir durum iç geçirdiğin bişey yoktu 15 17 falan olsak neyse 7 8 yaşlarında çocuk bulaşık yıkar mi evi komple siler mi özellikle tatil günlerini genel temizlik için ayiriyordu büyüdükçe üstümüzde ki yük arttı zaten dışarı çıkmak bı yere gitmek yasaktı evden çıkamıyorduk birde koskoca evin işi zor geliyordu
Daha sonra taşındık babam işinin dışında işler almaya başladı normalde makine ile yapılan işleri biz elimiz ile yapıyorduk ve evin bir odasi sadece işler ve koliler ile doldu yazın kafamızı bile kaldiramiyorduk bu işler yuzunden millet denize havuza vs giderken biz evde klima da yok sıcakta iki büklüm bu işleri yapiyorduk
Bizi resmen işçi gibi görüyorlardı belki de hala öyle o kolileri arabadan taşı sonra yap tekrar arabaya yükle kaç sene oldu bel ağrım hala geçmedi aileme yardımcı olmak kötü bişey değil ama bir zamanı var 5. Sınıfa giden çocuktan yemek beklenir mi bekliyorlardı hele annem bir bakkala bile gitse gelince ev tertemiz olacak deyip tembih edip giderdi en küçük kardeşim vir yere gidersek hep bizde dururdu biz gezdirirdik ki ben o zaman 2. Siniftim elimde bebek arabası millet sallanırken kayarken ben kardeşimi parkta gezdiriyordum sonra da ablam gelip alıyordu ben oyun oynuyordum
Bunları anlattım çünkü binlar bende gerçekten travma oluşturdu şimdi asla sorumluluk almak istemiyorum resmen sorumluluktan kaçıyorum ki ben 27 yaşındayım ev islerinden nefret ediyorum bu durumu nasıl yenebilirim hiç bilmiyorum

Ve lütfen çocuklarınıza küçük yaşlarda evin sorumluluğunu yüklemeye kalkmayın bunun sonucu yaşanmamış bir cocukluk alınmak istenmeyen sorumluluklar oluyor....
Külkedisi masalı gibi ama daha kötüsü. Onda eziyeti yapan anne üveydi hiç değilse. Bu kadar olayın üzerine travma yaşamaman mümkün değildi. Hissettiklerin çok normal. Yaşadıkların asla normal değil, kesinlikle bir psikiyatriste gitmelisin. Ailenle görüşüyor musun?
 
Külkedisi masalı gibi ama daha kötüsü. Onda eziyeti yapan anne üveydi hiç değilse. Bu kadar olayın üzerine travma yaşamaman mümkün değildi. Hissettiklerin çok normal. Yaşadıkların asla normal değil, kesinlikle bir psikiyatriste gitmelisin. Ailenle görüşüyor musun?
Görüşüyorum çünkü o zaman benim için onlar haklıydı ses etmedim o şekilde büyüdük ama hala sorunlar var malesef
 
Görüşüyorum çünkü o zaman benim için onlar haklıydı ses etmedim o şekilde büyüdük ama hala sorunlar var malesef

Görüşme ailenle sil gitsin anneni de babanı da. Ikisi de iğrenç ve hasta insanlar senin yerinde olsam yüzlerine tukürüp oyle her yerden engellerim
 
Benim annem de sürekli söylenir sizin yaşınızdayken neler yapardım diye o da köyde büyümüş ama asla iş yaptırmazdı çocukken.
Köyde büyümekle, cahillikle alakalı değil bence bu merhamet yokmuş annenizin içinde
Ben bazı şeyleri köyde küçük yaşta iş yapmasına bağlıyorum ve malesef küçükken anneler babalar bize hep haklı gibi gelirdi sürekli evin temizliğinin derdindeydi annem babamda habire iş getirir bütün gün onları yapardık eğer ki yapmak istemiyorum falan (ki bunu en çok ben derdim çünkü komşumuz benim sınıftan arkadaşımdı hem utanır hemde oyun oynamak onlar gibi oturmak isterdim)
Dersek nerden yiyip içiyorsunuz bu işler eve ek gelir sağlıyor vs derlerdi ama inanın kışın üzerime giyecek olmadığı için okul unf ile uyuduğum çok olurdu
 
Annenizden nefret ettim. Anne değil anne musveddesi. Çocukluğunuzu mahvetmiş. Bu yarayı bir ömür boyu taşıyacaksınız malesef. Size önerim terapi alın başka türlü ustesinden gelemezsiniz.
Bana en komik gelen şey kiralık ev bulun demesi idi 3. Sınıfa gidiyordum ne bekledi benden bilmiyorum şimdi değil 3. Sınıf çocuğuna 8. Sınıf çocuğu bile evi bulup tasinalim diyemez yani bende saf gibi sevinçle gidip anneme demiştim arkadasimin evi kiralık diye bu olay beni hem güldürüyor hemde gerçekten sinirlendiriyor
 
Bana en komik gelen şey kiralık ev bulun demesi idi 3. Sınıfa gidiyordum ne bekledi benden bilmiyorum şimdi değil 3. Sınıf çocuğuna 8. Sınıf çocuğu bile evi bulup tasinalim diyemez yani bende saf gibi sevinçle gidip anneme demiştim arkadasimin evi kiralık diye bu olay beni hem güldürüyor hemde gerçekten sinirlendiriyor
Gerçekten çok garip. İlişkinizi kesmezseniz asıl yetişkinliğinizde üzerinize yıkılırlar.
 
Gerçekten çok garip. İlişkinizi kesmezseniz asıl yetişkinliğinizde üzerinize yıkılırlar.
İlişkiyi kesmek istemiyorum bilmiyorum vicdan azabı çekiyorum ne zaman küssem ya da tartissak kıyamıyorum da ama bunları hatırladıkça da sinir oluyorum bizi evin içinde hiç büyümüyor gibi büyüttüler nasıl desem bı yere gitmek istesek yasak bizi bir sinemaya goturseler kapının önünde beklediler daha hayatımda hiç arkadaşım ile sinemaya gitmedim bazı şeylere gelince hep cicuguz ama olay iş yapmaya temizlik yapmaya geldi mi büyüğüz
 
Dehşetle okudum ve size çok üzüldüm 😔 Evladımın eli titrese içim parçalanıyor. Bu nasıl bir anne? Tamam, ufak tefek sorumluluk ver, kuralları bilsin ve tembel olmasın (oda ve oyuncak toplama) ama bu nedir ya hu?

Annem ve babam bir yana, dünya bir yana ama, böyle olsalardı asla sevemezdim sanırım. Canım anneciğim, sen oku iş elbet olur diye meyveyi ağzıma verirdi dersim bölünmesin diye.
 
İlişkiyi kesmek istemiyorum bilmiyorum vicdan azabı çekiyorum ne zaman küssem ya da tartissak kıyamıyorum da ama bunları hatırladıkça da sinir oluyorum bizi evin içinde hiç büyümüyor gibi büyüttüler nasıl desem bı yere gitmek istesek yasak bizi bir sinemaya goturseler kapının önünde beklediler daha hayatımda hiç arkadaşım ile sinemaya gitmedim bazı şeylere gelince hep cicuguz ama olay iş yapmaya temizlik yapmaya geldi mi büyüğüz
Ben size olacağı söylüyorum. Çocukluğunuzda bile sizin üzerinize bu kadar yıkılan anne-babanız siz yetişkinken, onlar yaşlıyken bırakırlar mı? Evlenmenize ne diyorlar?
 
Ben size olacağı söylüyorum. Çocukluğunuzda bile sizin üzerinize bu kadar yıkılan anne-babanız siz yetişkinken, onlar yaşlıyken bırakırlar mı? Evlenmenize ne diyorlar?
Yakında nisanlaniyorum evlenmeme öyle karşı değiller hatta çok istiyorlar ya mesela hicbisey yapmıyorum sadece oturuyorm bana diyor ki sonunda senden kurtulucam çocuklarım arasında en çok senden çektim falan ben ne yaptım falan deyince de şaka yaptım diyor ama bunu ilk başta ciddi deyip sonra ben kızınca şaka diyor zoruma gitmeye bile başladı
 
Yakında nisanlaniyorum evlenmeme öyle karşı değiller hatta çok istiyorlar ya mesela hicbisey yapmıyorum sadece oturuyorm bana diyor ki sonunda senden kurtulucam çocuklarım arasında en çok senden çektim falan ben ne yaptım falan deyince de şaka yaptım diyor ama bunu ilk başta ciddi deyip sonra ben kızınca şaka diyor zoruma gitmeye bile başladı
Evlenmenize karşı olmamalarına çok sevindim. Biraz nefes alırsınız.
 
X