- 3 Haziran 2014
- 1.072
- 544
-
- Konu Sahibi Annesibebisleri
- #21
Sanki beni anlatmissin. Ben suan ilac kullaniyorum. Ama halen ayniyim.
Amin cnm hepimizin.Çocuğunuzu bir yere bırakma fikrinden vazgeçin önce, başkasına yıkatma fikrinden de...belkide kendinizi şartlandırdınız ve bu yüzden de beyniniz kötü senaryolar üretiyor. Benimde 11 aylık oğlum var ve şuan hamileyim. Eşimin mesleğinden dolayı yalnız yaşıyorum...Bunca ay hiç kimseye bırakmadım ve eğer bırakmayı düşünseydim aynı sizinkisi gibi senaryolar gelirdi aklıma. Bu her annede olağan birşey sanırım. Kendinizi psikolojik rahatsız gibi görmeyin. İkinci çocuk olunca belki deneyimlerden daha sakin bir anne oluruz. Allah yardımcın olsun...
Yaa gercektenmi gecmis olsun,Sanki beni anlatmissin. Ben suan ilac kullaniyorum. Ama halen ayniyim.
Cok gecmis olsun cnm napicaz bilmem simdi ikinci bebegimde yolda biraz endiseleniyorum bitarafimda belki ozaman gecer diyorBen oglumu 10 dakikaligina biraksam bile huzursuz olup basina birsey gelmesinden korkardim. Kendimle cok savastim. Olmadi daha kotuye gidiyordum. O yuzfen ilaca basladim.
bizim yapabileceğimiz birşey yok pskolojik yardım almanız gerekli...anksiyete panik bozukluk olabilir bende arkadaşa katılıyorum. aynı sorunlardan bende muzdariptim evham yapıyordum bazen aklıma kötü şeyler geliyordu ister istemez ya şu olursa ya bu olursa diye sonra baktım hayatım zehir oluyor ben kötü olacak diye iyi günlerimi de mahfediyordum ve zaman geçiyordu kafamda bitirdim olacaklar zaten biz istesekte istemesekte olacak kabullenip sakin bir şekilde yaşamaya başladım çok şükür iyiyim arada geliyorlar yine ama gönderiyorum :) biraz rahat olun bütün felaketler sizi bulmaz bazen evreni biz yönlendiririz o yüzden hep pozitif düşünün:)
ben aldım ama hep yarıda bıraktım ilaçlar zihnimi bulandırdı... inan canım ben öyle yaşadım ki eminim üçte birini yaşamamışsındır ama kendi kendime çözmeye çalıştım önce panik atak oldum heran krizler acil servisler falan sonra yerini ağlama nöbetlerine bıraktı oda geçti son olarak sizin gibi evham takıntı olumsuzluklar üzerine kurmaya başladım hayatımı dışarı çıkardım ya bana birşey olursa gibi ozamanlar bekardım evlendim eşime bişi olursa korkuları yani hiç bitmez evhamlar hep yenisi çıkar kendinizi siz durdurun çocugunuz için önce allah sonrada siz zaten harika bir koruyucusunuz elinizden gelenin fazlasını yapıyorsunuz korkmayın kötü düşünceler geldiğinde kovun gitsin başka şeylerle oyalanın hamilesinizde en güzel zamanlarınızın tadını çıkarın allah korur :) sizide ailenizide eğer aşamazsanız kendi içinizde psko destek almanızı öneririm :) sevgiler♥Evet sizde pskolojik destek aldinizmi? InsAllah bende sizin gibi olabilirim yaziniz cok iyi geldi cok tskler
Amin cnm hepimizin.
Oyle ama suan hamileligim yuzunden annemde kaldigin bi kac gun mesela kiz kardesim abla sen dinle ben yikarim diyor, aslinda onda birsey yok yani mesafe 10 adim belki ama orda bile aklime neler geliyor
Yaa gercektenmi gecmis olsun,
Ben ilac kullanmak istemiyorum zaten hamileyimve tabiki oyle ilac kullanmaktanda korkuyorum
Cok tskler cnmSakın ilaç kullanma..Kendin başarabilirsin. Birde telkinler var araştır istersen çok işe yarıyor. Benim ablam panik ataktı ve hamil kaldı, o telkinlerle atlattı. İlaç falan kullanmıyor artık.
Bizim alt katta yaramaz bir çocuk var, şartelimi kapatır, hergün kapı ziline basar falan. Kafamda ki seneryo aynen şu; merdivenden inerken ya oğlumun kafasına bişey atarsayani sözüm ona annelik içgüdüsü, lütfen kendini hasta gibi görme. Beynine ne sinyali gönderirsen ona inanır ve gerçekten hasta olursun. Ben evde yalnız kalıyorum bu sebebten kafamda ki senaryoları bir görsen ..Bol bol dua ve fazla düşünmemek.
Manik depresiflik gibi geldi bana bi uzmana görünmemizde fayda var. Hafife aşıp geçer demeyin erken tedavi her sıkıntıda iyidirMerhaba kizlar kisaca kendimi anlatiyim.
25 yasindayim 5 senelik evliyim, 1 kizimvar 3 yasinda 2ciye yeni hamile
Oldugumu ogrendim sukurler olsunn:))
Gelelim derdime, kizlar herseyden okadar cok korkuyorumki, yani herseyin en kotusu bana cocuguma esime aileme olucakmis gibi, eskidende vardi ama son zamanlar cok artti. Cocugumu resmen kimseye birakamiyorum kizkardesim yikamak istese aklima bin turlu sey geliyor ya duserse kayarsa kafasini carparsa. Gecen internette cok su yutan eve gelince vefat eden 10 yasindaki cocugun haberini okudum yuzdurmekten korkuyorum kucucuk havuz var bahcede icinde oynatmaya korkuyorum. Herseyin en kotusu aklimda ve suan cok yorgunum cunku cocugumu kimseye guvenmiyorum, delirmek uzereyim rahat olmak istiyorum lutfen yardim edin.
Cok tskler cnm
Telkinler ne tam olarak anlamadim