- 25 Temmuz 2013
- 12.850
- 52.676
- 798
- Konu Sahibi Aysundeniz34
- #21
Evli bir adamı biriyle tanıştırıp aralarını mı yaptınız?Ne var bunda? Ben tanıştırdım hatta. Çok iyi tanıdığım için tanıştırdım. Eskiden beri bildiğim bir adam çünkü.
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Evli bir adamı biriyle tanıştırıp aralarını mı yaptınız?Ne var bunda? Ben tanıştırdım hatta. Çok iyi tanıdığım için tanıştırdım. Eskiden beri bildiğim bir adam çünkü.
Ben de öyle düşünüyorum ama çevremdekiler hiç öyle demiyorÖzetle bence siz haklısınız. Arkadaslariniz haksız. Sallamayın derim
Psikolojik sorunlarım var dediğimde ise biraz susuyorlar
Ben de öyle düşünüyorum ama çevremdekiler hiç öyle demiyor
İkisi bir arada gitmeyince derken eşiyle resmi olarak evliyken başka adamla sevgili yani biz buna aldatma diyoruz, dolayısıyla da size tepki göstermeleri normal gibi geldi, bir de örnek vereyim çok yakın arkadaşım dahi olsa bu adamdan boşan demem ya da keskin bir ifadeyle bu kişiden ayrıl demem, sadece yapılan yanlışları söylerim boşanmak ya da devam etmek ona kalır, fazla müdahilsiniz bence biraz geri durunKadın-erkek ilişkileri, evlilik, aile konuları konuşulduğunda beni kimse ciddiye almıyor, sert tepkilerle karşılaşıyorum. Neden böyle davranıyorlar?
Ofiste ve arkadaş çevremde bir konu hakkında tartışırken benim düşüncelerime önce tuhaf tuhaf bakıyorlar, sonra bir sessizlik hakim oluyor. Daha da konuşacak olursam, psikolojik sorunlarımı yüzüme vuruyorlar ve ciddiye almıyorlar beni.
Sen bu işlerden anlamazsın, çünkü sorun bu işleri çözecek olan kafanda diyorlar. Bazen ben daha da üsteliyorum, sağlık sorunlarımı yüzüme vurmayın, bana düşüncelerinizle gelin diyorum, bu defa şöyle diyorlar: "Hasta olmanın arkasına saklanıp, saçma sapan, ahlak dışı şeyler söylüyorsun. Eleştirildiğinde ise, hasta olmanın arkasına saklanıyorsun. Ya saçma sapan şeyler konuşma ya da konuşuyorsan gelen eleştirileri kabul et. Psikolojik sorunların, sana dokunulmazlık kazandırmıyor."
Mesela kadın-erkek ilişkileri konusunda, kadının sınırsız bir şekilde dilediği her şeyi yaşamasını önerdiğimde, bana bakışları bir anda değişiyor. Geçen gün 22 yaşındaki bir kızın dedikodusunu yapıyorduk. 22 yaşlarında. Daha önce üç farklı erkekle ilişkisi olmuştu. Şimdi yeni birini bulmuş, onunla evlenecek. Ben bu kızın yaptığının gayet normal olduğunu savununca, bana bön bön baktılar.
Başka bir olay daha anlatayım. Ofisteki bir arkadaş kocasından boşanmak üzere. Ben ona sürekli destek oluyorum. Bir yıldır, daha genç ve yakışıklı bir adamla çıkıyor. İkisi bir arada gitmeyince ona boşanmasını önerdim ve sürekli ona bu konuda destek oluyorum. İki çocuğu var, onlar da biraz sorun yaşayacak fakat fikirlerimle bu konuda onu ikna etmeyi başardım sayılır. Bir avukat arkadaşımla da görüştüm, yardımcı olacak. Galiba gelecek ay işlemler bitecek. Mesela bu konuda bana acımasızca saldırıyor diğerleri. Sanki ben boşandırmışım gibi... Ofise çocukları geldiğinde onlar da bana bön bön bakıyor, halbuki ben onlarla da konuşup ilgilenmeye çalışıyorum.
Özetleyecek olursam, neden çevremdeki insanlar bana acımasız biriymişim gibi davranıyorlar? Sanki yuva yıkan, ahlaksız, kötü bir kadınmışım gibi, her söylediğime, her düşünceme karşı çıkıyorlar. Psikolojik sorunlarım var dediğimde ise biraz susuyorlar, sonra farklı şekilde üzerime geliyorlar. Bu sorunun altından nasıl kalkabilirim, lütfen yardım edin.
Evli bir adamı biriyle tanıştırıp aralarını mı yaptınız?
Sanki bizim ofisden biri yazıyormuş gibi hissettim. Kötü mü yapmışım?Evli bir adamı biriyle tanıştırıp aralarını mı yaptınız?
Sanki bizim ofisden biri yazıyormuş gibi hissettim. Kötü mü yapmışım?
Babanızı da başka bir kadınla tanıştırıp aralarını yapar mısınız mesela? Ya da ileride kocanızı?Sanki bizim ofisden biri yazıyormuş gibi hissettim. Kötü mü yapmışım?
İyi bariMakine gibi değiliz, birlikte konuşacak vakitler de oluyor.
Hayat görüşümü, başkasının veya kendimin onayına göre düzenlemek istemiyorum. Beni mutlu edecek görüşlere göre yaşamak istiyorum.Sonra da insanlar "Psikolojik durumunun ardına sığınıyorsun" diyorlar, e derler böyle söylerseniz.
Hayat görüşünüz, arkadaşlarınızın onayına tabii olmak ve bunun üzerine tartışıp durmak, efor sarf etmek zorunda değilsiniz.
İş ortamında mecburi birlikte olmanız gerekenler ile belli bir iletişim mesafesinde kalır özel konulara dahil olmazsınız, özel hayatınızdakileri de ayıklayıp görüşmezsiniz olur biter.
Bak böyle sorular geldiğinde sinir oluyorum. Donup kalıyorum. Tepem atıyor. Size cevap vermiyorum.Babanızı da başka bir kadınla tanıştırıp aralarını yapar mısınız mesela? Ya da ileride kocanızı?
Ya siz şaka mısınız bir de kötü mü yapmışım diyorsunuz, sizin adınıza utandım.Sanki bizim ofisden biri yazıyormuş gibi hissettim. Kötü mü yapmışım?
Aa siz de yani cidden çekilir dert değilsiniz.Sanki bizim ofisden biri yazıyormuş gibi hissettim. Kötü mü yapmışım?
empati yapın istemişBak böyle sorular geldiğinde sinir oluyorum. Donup kalıyorum. Tepem atıyor. Size cevap vermiyorum.
Böyle yorumları okuyunca, iş arkadaşlarım beni kk'da takip mi ediyorlar diye endişleniyorum. Halbuki evden giriyorum ve kimse fark etmesin diye ofisteki hesabı kullanmamıştım, yeni bir hesap almıştım. Suna sen misin kız? Doğru söyle bak, Pazartesi günü hesabını sorarım.Uzun uzun yazıp silmek durumunda kaldım.
Bana normal gelmediniz.
Psikolojik durumunuzu kastetmiyorum.