Merhaba Arkadaşlar,
Yaklaşık 5-6 aydır nefes darligi yasiyorum ve sürekli nefesimi kontrol etmeye çalışıyorum. Nefes alamiyormusum ve nefesim yetmiyormuş gibi geliyor. Durmadan nefes almaya çalışıyorum. Nefes alamiyormusum gibi hissedince panik oluyorum ve daha da nefes alamiyorum. Kalp çarpıntısı da oluyor. Uyuyunca hiçbir sorun yok ama uyanıp gece uyuyasiya kadar nefes açlığı hissediyorum. Kafamı veya kendimi meşgul edince veya arkadaslarimla otururken unutuyorum ve nefesimi kontrol etmiyorum ama eve gelince kendimi dinleyip duruyorum. Ekg çektirdim, kan tahlilleri yaptırdım, akciger rontgeni çektirdim ama hiçbir şey yok temiz çıkıyor lakin kac aydır nefes darligi gecmiyor. Psikiyatriste gideceğim umarım psikolojiktir. Benim gibi bu durumu yaşayan var mı gerçekten kac aydır hayat kalitem düştü ve çok huzursuzum ölecekmiş gibi hissediyorum. Cevaplarsanız çok sevinirim.
Yaklaşık 5-6 aydır nefes darligi yasiyorum ve sürekli nefesimi kontrol etmeye çalışıyorum. Nefes alamiyormusum ve nefesim yetmiyormuş gibi geliyor. Durmadan nefes almaya çalışıyorum. Nefes alamiyormusum gibi hissedince panik oluyorum ve daha da nefes alamiyorum. Kalp çarpıntısı da oluyor. Uyuyunca hiçbir sorun yok ama uyanıp gece uyuyasiya kadar nefes açlığı hissediyorum. Kafamı veya kendimi meşgul edince veya arkadaslarimla otururken unutuyorum ve nefesimi kontrol etmiyorum ama eve gelince kendimi dinleyip duruyorum. Ekg çektirdim, kan tahlilleri yaptırdım, akciger rontgeni çektirdim ama hiçbir şey yok temiz çıkıyor lakin kac aydır nefes darligi gecmiyor. Psikiyatriste gideceğim umarım psikolojiktir. Benim gibi bu durumu yaşayan var mı gerçekten kac aydır hayat kalitem düştü ve çok huzursuzum ölecekmiş gibi hissediyorum. Cevaplarsanız çok sevinirim.
o zaman panik atak olabilir bir psikiyatri veya psikolog ile görüş kalbinde bir sorun yok demişti. Birdaha da carpintim olmamıştı rahatlamıştım çünkü gitmedim doktora da. Taa ki 2 ay önceye kadar.. boğulma korkusu yaşadım o günden beri hayatım zehir oldu 2 ay boyunca her gün ben kesin öleceğim dedim,10 kg verdim. beni öyle bir tetikledi ki meğerse hep üstünü örtmüşüm korkularimin.Eskiden canım sıkkın olduğu zamanlar başka şeylerle uğraşır,kendimi dışarı atar,arkadaşlarimla buluşurdum iyi gelirdi. Şuan hiçbir arkadaşım ile görüşmüyorum yani konuşmak istemiyorum,dışarı çıkmak istemiyorum,insan görmek istemiyorum...çünkü takma kafana vs vs cümlelerine tahammülüm kalmadı. Ama inanın odaklaninca hiç geçmiyor ekstra üstüne sorun biniyor. Sırf nabiz sayfamdan ötürü eve tansiyon aleti alacaktim vazgeçtim çünkü kendimi biliyorum.Hala kendimi zorlaya zorlaya işlerimi hallediyorum,zorla arkadaşlarımla buluşuyorum Allah'tan ki beni bildikleri için alınmıyorlar
bu sorunu yaşayan bir çok insan olduğunu öğrendim bir nebze rahatlattı şahsen Şuan biraz biraz düzeldiğimi hissediyorum umarım sizde en kısa sürede iyi olursunuz
