öyle canım eşimle hastanede durup etrafımıza baktık kızdım ona git istemiyorum seni dedim bardım çardım ağlıyorum yüzüne bile bakmadım istiyorumki beni bıraksın o anlarda gitsin mutlu olsun çok zor eşini ailesini düşününce insan maf oluyo allah razı olsun hep destekcimler ama öyle olunca daha bi eziliyorum işte
mutlu etmek istiyorum ailemi
hastanede böbrek yetmezliginde cocunu tekerlekli sandalyede tasıyanalr ordan oraya bebegimin kafasına bile serum takmışlar annesi cukalata veri burun kıvıryo hali yokki melegin annenein babanın caresizligi tükenmişliği öyle gözümün önünden gitmiyolar..bahçede yine genç bi çift cocukalrı sanırım gelişim geriliği var nasıl diyim 6 aylık bebek gb ama yüzünden belli 3 yaslarında filan bıcır bıcxır bahcede yürüyo ama öyle işte dedim eşime hamdolsun hatta şükürler olsun bizim imtihanımız ağır degil yiyoruz içiyoruz geziyoruz hayatımızı yaşıyoruz ya dermansız dertlerimiz olsa bizim umudumuz var onlar evlatlarını gözlerinin önünde eriyişlerini seyretmek zorunda kalıyolar çok utandım kendimden sarıldım eşime
dedi bida benden gözlerini kaçırma uzaklaşma benden biz birbirimiziniz olcaksa ikimizin bebeği olcak üzülme üzme beni olcak dedi
rabbim yardım cımız olsun o ol dedimi neden olmasın......kün feyekünnnnnnn ol der oluverir