Satır aralarını iyi okuyabiliyorum diyelim. Aşk itirafları, yapmamalıyızlarla son bulan gece yarılarına kadar süregelen bir iletişim varmış. “Fısatçılık” yapmıyor, benim zarar göreceğimden korkuyor, yaşı gereği beklentileri olduğunun da normal olduğu ayrıntılarını da belirmiş konu sahibi, aynalara bakarken bile tiksiniyorum şeklinde ifadelerle duygularını betimliyorsa konuşmaların içeriği sütünü içtin mi evladım olacak değil; bu kadar naif olmayın.
Kaldı ki ben kimseyi kınamam, her şey insan için, sadece fiziksel olarak bir şey yaşamadılar diye ohh içini ferah tut duaya sarıl hatandan dönmüşsün öylece devam et unutursun eşine çocuğuna sarıl mı demeliydim? Siz bu aldatma mı dediniz ben de evet aldatma dedim. Aksine konuyu kapamamalı, gerçekten “aşık” mıyım diye irdelemeli; aldattığını kabul edip boşanmalı. Bir erkek şunu yapsa, hatasından dönmüş, hem cinsellik de yaşanmamış, affediver demeyiz değil mi? Kocasıyla empati yapın. Bu hatayı yapıyorsa boşanmasını da bilecek, hatamdan döndüm Allah’a sığındımla olmuyor o iş.