İyi geceler hatunlar,
Birkaç ay önce tanıştığım bir erkek var. Benden hoşlanıyor. Ben yeni bir ilişki istemiyorum şimdilik hayatımda, arkadaş olarak sohbet etmeyi seviyordum onunla. Kendisine de ifade ettim bunu. Keyifli bir sohbeti var, görmüş geçirmiş biri. Zor bir zamanımda da fazlasıyla yanımda olup, destek olmuştu. Eminim ki şu an arasam, bir şeye ihtiyacım olsa kalkar gelir.
En son buluşmamızda, 'kadınların bel hizasından uzun mont giymesi gerektiğini düşündüğü' konusunda saçma sapan laflar etmişti. Bende soğuyup, bir süreliğine iletişimi kesmiştim.
Sonra tek lafla insanları silme annaboleyna, hepimizin saçma sözleri ve davranışları olabiliyor diye düşündüm. Tekrardan görüşmeye başladık.
Benim evli bir erkek dostum var, hatta abim sayılır. Oturup sohbet edip, dertleşiyoruz. Ki karısı da beni tanıyor.
İşte bu görüştüğüm erkek, arkadaşımla dostluğumuzu doğru bulmadığını söyledi.
Geçenlerde konuşurken önceden evli bir kadınla farklı tür bir arkadaşlıkları olduğunu söyledi. Arada aşk olmaksızın, karşılıklı ihtiyaçların giderildiği bir ilişki şeklinde tanımladı bunu.
Ona, 'benim arkadaşlığımı yanlış bulurken, senin yaptığın şey sana doğru mu geliyor, hem de ikisinin arasında dağlar kadar fark varken' diye sordum. Dediği şey, onların amacı belliymiş, bizim amacımız belli değilmiş, evli bir erkeğin benimle arkadaşlık etmesinin altında tek bir neden yatıyormuş.
Her ne kadar arkadaşlığından keyif alsam da yaptığı şeyi etik olarak doğru bulmadığımdan ve zihniyeti beni rahatsız ettiğinden bir daha hiç konuşmamayı düşünüyorum. En doğrusu bu gibi geliyor.
Bazen aşırı tepkilerim olabiliyor. Fazlasıyla yargılayıcı davranabiliyorum.Pire için yorgan mı yakıyorum? Sizlerle paylaşıp, yorumlarınızı almak istedim