Merhaba Arkadaşlar,
Uzun zamandır yazdıklarınız takip edemedim, bugun zorladım ve fırsat yaratarak okuyamadıklarımı elimden geldiğince okudum.Aramıza yeni arkadaslar katılmış, öncelikle onlara "Geçmiş olsun, Allah acil şifa versin," diyorum.
İşten fırsatım olmuyor, gündüz işteyim eve gelince de vaktimi oğlumla geçirmek istiyorum, sonuçta çocuklarımız özel çocuklar ve sürekli ilgi istiyorlar.
Biz 22 aylık olmak üzereyiz, düzeltilmiş olarak da 20 aylığız.En son yazımda emeklemeye ve sıralamaya başladığımızı yazmıştım.Bu süre içinde afo yaptırdık ve kullanmaya başladık ancak afoya koyulması gereken bir şeyi koymamışlar, şimdi rapor alıp tekrar yaptırmak zorunda kalacağız.
Afoyu içe ve dışa doğru basmasını engellemek için yaptırdık, fizyoterapistimiz öyle söyledi.Kullanmazsak ilerde ameliyat olmasi gerekebilir demişti.Afo çok terletiyor, sık sık çoraplarını değiştiriyoruz hasta olmasın diye.Oğlum ellerinden tutunca yürüyor, yürümeyi çok seviyor hatta daha çok koşuyor ve yüzündeki mutluluğu görmelisiniz, bağımsız koştuğu zaman o mutluluğun katlanarak artacağını düşünmek çok güzel.İnşallah o günleri de göreceğiz.
Bağımsız olarak çok kısa süreliğine birkaç saniye durabiliyor sonra pat devriliyor.Şükür bunların hepsi için Allah'ıma şükrediyorum.Sonuçta neler neler yaşadık, Allah'ın izniyle herşeyi atlatacağız inşallah.
Oğluma evde hareket yaptırmak çok zor oluyor, birisi oyalamadıkça yaptırmıyor, ağlıyor, dönüyor, kalkmak istiyor.Yani hepimiz benzer şeyleri yaşıyoruz.
Fizyoterapistimiz oğlumun gelişimini olumlu değerlendiriyor.Umduğundan daha önce emeklediğini ve sıraladığını söyledi.Bunları duymak çok mutluluk verici.Bakalım yürüdüğü zamanları da görsek hayırlısıyla...
Birkaç gün önce hastalandı, ya üşüttü ya da mikrop kaptı bilemiyorum, kustu, şu sıralar hiç birşey yemiyor zaten zorla birkaç lokma yiyordu.Çok üzülüyorum, ama çıkış yolu bulamıyorum.Allah'ım şu günleri bir atlatsak...
Oğlumda rop görülmemişti ancak belli bir yaştan sonra gözünde kayma başladı.1 yaşında gözlük verildi ancak bizimki hiç kullanmıyor, daha gözlüğü görür görmez kıyameti koparıyor, çizgi filmle falan avutmaya çalışıyoruz ancak nafile.
Bahar sen gözlük kullanma işini nasıl başardın, bravo doğrusu.
Biz fizyoterapistimizden çok memnunduk ancak kendisi kurumla anlaşamamış ve istifa etmiş, şimdi ne yapacağız bilmiyorum.Canım bir taraftan ona da sıkılıyor.
Bazen ben de sıkılıyorum sizler gibi, zaten yaşamayan anlamıyor.İş yerinde herkes beni mutlu, neşeli biri olarak görüyor halbuki içimde fırtınalar kopuyor.Bazı geceler oglumu sallarken dusuncelere dalıyorum, kendimi tutamayıp hüngür hüngür ağlıyorum.Yasadıklarımı bir Allah bir de ben biliyorum.Ama biliyorum biz seçilmiş anneleriz, ve herşeye rağmen çok şanslıyız, bizim çocuklarımız çok özeller.Biz her günümüzü yavrularımızla birlikte yeni mucizeler yaşayarak geçireceğiz ve her küçük şeyde bile dünyalar kadar mutlu olacağız.
Güzel haberlerinizi bekliyorum.Allah yardımcımız olsun.