- Konu Sahibi essiloratte
-
- #21
canım yeni okudum yazını kusura bakma olurmudediğin gibi hamd olsun hikayem çok güzel bitiyo ama tabi ikinci bi çocukta yine engel olurmu diye düşünmüyo değilim,evet bi gece karar verdim ve şükürler olsun herşeyden önce ALLAH ın izni ile sonra kendimi şartlamamla kurtuldum,ben o gece sabaha kadar hiç uyumadım sürekli düşündüm neresinden başlayabilirim diye dediğin gibi o kadar çok sinirlerim yıprandıki ve bi de destek olmayınca kendimi boşlukta sanıyodum,sabahında hemen kalkıp kendime söz verdim o sabah çayımın şekerini yediğim beyaz ekmeği bıraktım ve 3lt su aldım yanıma işe gidip gelirken herkesin fiziğine dikkat ettim sonuçta hepimizin iskeleti aynı ama benimki yağ doluydu,suya ilk zamanlar alışamadım ve bence SU SADECE KİLO VERMEDE DEĞİL O KİSTLERİN KAYBOLMASINDA ÇOK YARARLI OLDU...ilk zamanlar yemekle çok mücadele ettim ama ne istersem yedim ve sadece tadımlık yedim hrşeyin tadına baktım sonra düzenli bi program yaptım kendime,yürüyüş yaptım...daha 1 ay olmadan ben 8 kilomdan kurtuldumm artık kendime olan inancım daha da fazlalaştı...iş yerinde her yere evde en sık kullandığım yerlere tv ve buz dolabının üzerine DİYETTEYİM HEDEF 65 yazdım,istemesemde sürekli hatırlıyodum ve dediğim gibi kendime bi söz verdim bunu başardım tabi 65 olamadım ama hastalığı yendim :) ve sizde inanmadan başaramazsınız....
tabi bunlar beni mutlu etti eşimi mutlu etti onunla açık açık herşeyi konuştum her yaptığım yenilikte yada yapacaklarımda fikrini aldım benim bunu yapacağıma ilk önce onu da inandırdım...çevremden de öyle güzel tepkiler aldımki zayıfaldığım için değil herkesin bendeki ruh halimdeki değişikliği fark etmesiydi en güzeli..ve ben hedefime daha çok var zannediyodum ama nerde biterse bitsin çokta uzun olsa başaracaktımm..şimdide hayatım aynen devam ediyo ben yine programla devam ediyorum hayatımdaki en güzel mucimle tabiii
kızlar inanın kendinize bunun çaresi aktarlar doktorlarda yada hocalarda değil ilk önce ALLAH sonra kendiniz herşeyi önce ALLAH tan isteyin O na sığının ve kesinlikle başaracaksın.düşünün hiçbir doktor hiçbir aktarcı bunun çaresini ilacını bilmiyo bu hastalığı yenenlerin çoğu hem kendi kendilerine başardılar.en faydalı ilaç kendinize olan inancınız...sizde bi yerden başlayın ufakta olsa en başta kilonuz varsa kilolardan kurtulmak sonrası gelir kendiliğinden ALLAH IN izni ile...bi diyetisyene gidin bi spora gidin ama kilo verin...
ben yine ara ara uğrarım meleğimle...hepinize dua ediyoruz...ALLAH a emanet olun...
selam kızlar bende ünv hazırlandığım yıllarda adet sorunu yaşıyodum doktorlar git sonra gel dediler üzerinden yıllar geçti evlendim hala düzelmedi ve tabi bebek istedik olmadı doktor(lara) gittim hepsi farklı şeyler söyledi...sadece biri ultrason kağıdının üzerine pco yazdı verdi,sordum bişeyler söyledi ama anlamadım sonra şeker tahlili istedi kilo kontrolüm ve ben 85 küsür kiloydum ki bu ideal kilomdan birden 20 kg alıp fırladığım kilomdu...sonra bilindiği gibi şeker dengeleyen ilaç kullanmaya başladım ilaç hayatımı mahvetti otobüslerde yollarda istifar etmeye başladım iğrenç bi süreç yaşadım,bu zaman zarfında bu hastalığı internette araştırmaya başladım o kadar kafam karıştıki hiç bişey tutarlı değildi ben ne hastası olduğumu bile anlamadım derken derken 3,5 yılım geçti ve ben 90 kilo oldum kollarımda tüylenmeler çene altımda bacaklarımda göbeğimde kalın kalın kıllar oldu artık eşimden bile utanır oldum habire yanımda bi cımbız ilk yardım gibi ondan medet umdum...eşim ilk zamanlar adet sancımda yada en ufak bi bulantımda panik yapardı bende mutlu haberi vereyim die her ay umutlanırdım ama son zamanlarda hiç ilgilenmedi benimle ben günüm geçti acaba olabilirmi dediğimde hiç sanmam dedi ve ben o kadar yaralandımki....bu süreçte tedaviye gidiyorum her ay kan almalar tahlil takip etmeler adet olamadım diye yaptığın panikler,her ay aldığım testler sonucunda yaşadığım acı,sinir,stres anlatılmaz ya bunlar...ben kendimi tanıyamaz hale geldim artık çok sinirli biri oldum çocuğu olanlara sanki düşmanımmış gibi bakıyodum ve bu süreçte hızlı kilo alıyorum şeker ilacını bi kullanıyorum bi kullanmıyorum derken bi gün herşeyden önce ben kendime zarar verdiğimi anladım insanlar bi ayna gibiydi ben nasıl davranırsam sonucunu öyle alıyodum bi gece yapmam gerekenleri kendime sıraladım herşeyden önce sakin olmam gerektiğini kabullendim etrafa gereksiz bile olsa gülümsemeye başladım neşe vermeye başladım,ve hemen lazere başladım sonra kendime bakmaya başladım iş yerime her sabah erken gelip hiç yorulmadan şikayet etmeden evime gittim,ve bana yapışan kilolarımdan kurtulucam diye söz verdim..ben bunları yaptım sadece 6 ay hayatımın dönüm noktası oldu ilk başta o ilacı bıraktım düzenli kilo vermeye başladım bundan kurtulucağım günü hayal ettim 80 kilo oldum lazerime devam ettim kalın iğrenç kıllardan kurtuldum sporumu yaptım şunu ye bunu ye diyenlerin hiç bişeyini yapmadım eşimle mükemmel bir bağ kurdum...kadın gibi hayatıma devam ettim...geçen ay 76 kiloya düştüm tabi hedef 65 :) en son kontorolüme gidince doktorum inanamadı tertemiz hiç bir belirtin bile yok dedi ben tabi bebek fikrinden çok bu hastalığı yenicem diye şartlamıştım kendimi...doktora en büyük etken kilo galiba bundan düzeldi dedim oda hayır senin kendine inancından kurduğun oto kontrolden dedi...en son sat tarihim 22 marttı ve doktor kullandığımız bütün ilaçları ofisinde çöpe attı artık gerek yok dedi ve ben 22 nisan adet olucağım tarihi beklemedn içime o kuvvetli doğan histen dolayı tahlil yaptım ben hamile olduğumu öğrendim...tabi bu tedavinin dışında bebek içinde elimizden gelen ne varsa yapmıştık hastane ortamlarında ama olmamıştı...ve şimdi bebeğimin sevinciyle kendime inancımın verdiği mutlulukla hayatım mükemmel bir şekilde devam ediyor..bu konu için saatlerce yazabilirim anlatabilirim...sizde lütfen kendinize inanın herşey sizde bitiyor...hepiniz için dua ediyorum...
selam kızlar bende ünv hazırlandığım yıllarda adet sorunu yaşıyodum doktorlar git sonra gel dediler üzerinden yıllar geçti evlendim hala düzelmedi ve tabi bebek istedik olmadı doktor(lara) gittim hepsi farklı şeyler söyledi...sadece biri ultrason kağıdının üzerine pco yazdı verdi,sordum bişeyler söyledi ama anlamadım sonra şeker tahlili istedi kilo kontrolüm ve ben 85 küsür kiloydum ki bu ideal kilomdan birden 20 kg alıp fırladığım kilomdu...sonra bilindiği gibi şeker dengeleyen ilaç kullanmaya başladım ilaç hayatımı mahvetti otobüslerde yollarda istifar etmeye başladım iğrenç bi süreç yaşadım,bu zaman zarfında bu hastalığı internette araştırmaya başladım o kadar kafam karıştıki hiç bişey tutarlı değildi ben ne hastası olduğumu bile anlamadım derken derken 3,5 yılım geçti ve ben 90 kilo oldum kollarımda tüylenmeler çene altımda bacaklarımda göbeğimde kalın kalın kıllar oldu artık eşimden bile utanır oldum habire yanımda bi cımbız ilk yardım gibi ondan medet umdum...eşim ilk zamanlar adet sancımda yada en ufak bi bulantımda panik yapardı bende mutlu haberi vereyim die her ay umutlanırdım ama son zamanlarda hiç ilgilenmedi benimle ben günüm geçti acaba olabilirmi dediğimde hiç sanmam dedi ve ben o kadar yaralandımki....bu süreçte tedaviye gidiyorum her ay kan almalar tahlil takip etmeler adet olamadım diye yaptığın panikler,her ay aldığım testler sonucunda yaşadığım acı,sinir,stres anlatılmaz ya bunlar...ben kendimi tanıyamaz hale geldim artık çok sinirli biri oldum çocuğu olanlara sanki düşmanımmış gibi bakıyodum ve bu süreçte hızlı kilo alıyorum şeker ilacını bi kullanıyorum bi kullanmıyorum derken bi gün herşeyden önce ben kendime zarar verdiğimi anladım insanlar bi ayna gibiydi ben nasıl davranırsam sonucunu öyle alıyodum bi gece yapmam gerekenleri kendime sıraladım herşeyden önce sakin olmam gerektiğini kabullendim etrafa gereksiz bile olsa gülümsemeye başladım neşe vermeye başladım,ve hemen lazere başladım sonra kendime bakmaya başladım iş yerime her sabah erken gelip hiç yorulmadan şikayet etmeden evime gittim,ve bana yapışan kilolarımdan kurtulucam diye söz verdim..ben bunları yaptım sadece 6 ay hayatımın dönüm noktası oldu ilk başta o ilacı bıraktım düzenli kilo vermeye başladım bundan kurtulucağım günü hayal ettim 80 kilo oldum lazerime devam ettim kalın iğrenç kıllardan kurtuldum sporumu yaptım şunu ye bunu ye diyenlerin hiç bişeyini yapmadım eşimle mükemmel bir bağ kurdum...kadın gibi hayatıma devam ettim...geçen ay 76 kiloya düştüm tabi hedef 65 :) en son kontorolüme gidince doktorum inanamadı tertemiz hiç bir belirtin bile yok dedi ben tabi bebek fikrinden çok bu hastalığı yenicem diye şartlamıştım kendimi...doktora en büyük etken kilo galiba bundan düzeldi dedim oda hayır senin kendine inancından kurduğun oto kontrolden dedi...en son sat tarihim 22 marttı ve doktor kullandığımız bütün ilaçları ofisinde çöpe attı artık gerek yok dedi ve ben 22 nisan adet olucağım tarihi beklemedn içime o kuvvetli doğan histen dolayı tahlil yaptım ben hamile olduğumu öğrendim...tabi bu tedavinin dışında bebek içinde elimizden gelen ne varsa yapmıştık hastane ortamlarında ama olmamıştı...ve şimdi bebeğimin sevinciyle kendime inancımın verdiği mutlulukla hayatım mükemmel bir şekilde devam ediyor..bu konu için saatlerce yazabilirim anlatabilirim...sizde lütfen kendinize inanın herşey sizde bitiyor...hepiniz için dua ediyorum...
merhaba kızlar
öncelikle hikayemi paylaşmak istedim sizlerle ben 2 sene önce pcos olduğumu öğrendim sanki dünyam başıma yıkıldı doktorun anlattıkları şeyler rahim kanseri diabet kısırlık zaten kıllanma problemimde vardı sürekli ilaca yönlendirdiler ama biliyorum ki doğum kontrol hapları o anıkurtarıyor yaşımm 23...doktora ne zaman muayeneye gelmeliyim dediğimde bile tuhaf birşey sormuuşum gibi davrandı..seninki kalıcı bunları kullanmak zorundasın der gibi... kilo vermenin bizim için ne kadar yıpratıcı olduğunu herkes anlamayabilir...ben yıllarca yemek yemeyerek aç kalarak zayıf kaldım sonra bir anda bu döngü değişti ve kilolarla savaşan erkkeksi kılları ile mücadele veren aşırı stresli mutsuz birisi haline döndüm...hep neden ben diye düşündüm...ancak yaşadıklarımdan sonra doktorlarmızın çoğunun pcos ile ilgili derinine bir bilgiye sahip olmadığını düşünmeye başladım...bilmiyorum siz belki rastlamısınızdırama ben rastlamadım pcos özel bir araştırma ya da bir kitap ya da bir paylaşım sitesine.birkaç dil bildiğim için yabancı sitelere ağırlık verdim ve bu konuda yapılan makaleleri okudumm..senelerini sadece bu sendroma adamıs doktorlarınaraştırmalarından notlar aldım...ve birçok ülkedeki binlerce kadının hikayesini okudum...çok şasırdımm...kimse bana pcos hastalarının diğer kadınlara oranla çok daha stresli oldukların çoğunu depresyon hali yaşadığını söylememişti...bu hastalık ile mücadelede uzmanlarınhiçbri kendinizi doğum kontrol haplarına adayın yazmamıs..tam tersi başvurdukları yolların sonunda geliyor..ilk önce stresi hayatımızdan çıkarmamız gerektiği vurgulanıyor...bunun için nefes teknikleri öneriliyor onun dışında yoga yapabiliriz...bir diğer en önemli konu egzersiz düzenli egzersiz ile birlikte pcos dieti bunun için kitaplar bile var glisemik index diyeti gibi bunula birlikte yine kadınların birçoğu vitamin hapları kullanmış özellikle omega-3 ve frambuaz çayı ısırgan otu hayıt çayı sindirim için nane ve rezene...organik yiyecekleri tüketilmiş...bunların hepsi iyi bir doktor kontrolü ile verilmiş ve birçok bayanın ilaç kullanmadan uygulayacağı şeyler...onun dışında akupunkturun bu sendromda çok çok faydasının olduğunun altını çizmişler...ve sonuç semptomlar en aza inmiş en önemlisi bebekle sonuçlanmıs vebir çoğu ilaç kullanmamıs..insülini yenmekk ile başlamıslar...bende bu receteyikendi adıma uygulamak istiyorum bilmiyorum size ne derece faydası olur ama sizi çok iyi anladığımın ve bunu atlata bilmek için pozitif olup hayatımızı düzene koymamız gerektiğine herşeyden önce inanıyorum
güçlü ve sağlıklı kalın kızlarrr
slm cnm senin yaşadıklarını az çok pkolu olarak genelde yaşıyoruz kilo yönünden şanslısın en azından pkoda kilo almamak gerekiyo çünkü bende kilo vermeye uğraşıyom kıllar desen bende lazere gidiyodum 10gün sonra mecburen gidicem tekrar ve 10yıllık evliyim bebeğim yok bende tedaviye başlıcam kısmetsebende önceden kendimi tek sanardım bu sorunları yaşayan olarak adetim ilaç almadan gelmiyo sende iğneliye devam et sonrada hayırlısıyla yuvanı kurarsın inş çok mutlu olucaksın inş üzme kendini bizi bizden başka kimse anlamaz dediğin gibi hem karşındaki insanlarada bir şans ver bencetebrik ederim seni inşallah istediğin kiloya da düşersin
bende fazla kilo problemi yok daha doğrusu hiç vermiyorum ama alma potansiyeli var 57-58 arada gidip geliyorum
2 aydır spora gidiyorum ama kilo anlamında gelişme yok sağlık için gidiyorum zaten
yapı olarak mı bu hastalıktan mı yoksa zamanında çok spor yaptığımdan mı bilmiyorum epey bi kaslıyım zaten yağdan çok kas var incelemiyorum sıkılaşacak yer kalmadı
kollarım fln yüzücü gibi
erkek gibi desem daha doğru olur
ben çok metanetli bi insanım kolay kolay ağlamam ama dün geberircesine ağladım gece dün ntv de belgesel vardı insan atlası diye orda çocukların doğduğunu görünce aptalca ağlamaya başladım
hiç bir zaman sahip olamayacağımı düşündüm
çünkü bu halde evlenmeyi düşünmüyorum
kendimle ilgili sorunu bile bile başkasının da hayatını mahvetmeye hakkım yok diye düşünüyorum
kendimden çok karşımdakini düşündüğüm için
sırf bu yüzden insanları geri çeviriyorum,başkalarının da hayatını mahvediyorum
sizler evlisiniz
ben buna izin veremiyorum hayatımda
sadece bu değil bir çok problemim var
ne göğüs gelişti hiç bişey yok
küçük olsa yine razıyım
erkek gibi
kıllanma desen göğsüm tamamen yüzüm çenem heryerim siyah traş olacam az kaldı
lazere gittim o yaptı zaten olmayan yerlerden çıktı
şimdi iğneliye gidiyorum heryerim yara iz kıldan iyidir diye mahvediyorum kendimi bakalım keşke çare olsa da razıyım
skolyoz da var
var da var
Allahım hepsini ben sineye çekerim diyorum cennetinde misli güzellerini verirsin diye sabrediyorum
ama kendimle bitmiyo ki
etraftan insanlar geliyo aşık oluyo evlenmek istiyo
annenin tek dileği hayırlı bi yuva kurma
bu kadar şey kendimle sorumlu değilim ki tek
çaresinin olacağını bilsem ona göre hayatımı şekillendirecem
yoksa
kendimi mesleğime adıyacam
belki bu konuda çalışırım çaresini bulurum
herşeyde var bir hayır
Allah derdini boşuna vermemiştir diye düşünüyorum
kimseye anlatamıyosun ki
yaşamayan ne bilir
sizleri okuyunca daha rahatlıyorum iyi ki varsınız
dua edelim hep beraber birbirimize inşallah
karşılıksız dualar kabul olur inşallah..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?