Lafım bu ben oruçluyum herşeye hakkım var zihniyetine.şimdi kafaya takmamanız isabet olmuş taksanızda gelip lafını yapsanız benim gibi biri zaten gereken cevabı verir.saygıda tek taraflı olmaz.ben sınıfta normaldede yemek yenmesini hoş bulmuyorum ama yiyenede birşey demem herkesin kendi hayatı kendi tercihi.oruç tutanda ortamda kafasını çevirsin rahatsız oluyorsa belki bende dik dik bakınca rahatsız oluyorum.
iyi günler diliyorum
Muharrem ayında da oruçlu olan insanların olduğunun farkında olup bu hassasiyeti gösteriyor musunuz merak ettim?
bir yorumumda bahsettiğim gibi sokakta, yolda yemek yemeyi seven bir yapım yok. Zaten bunun için kafeler, restoranlar mevcut merakınızı giderebilmişimdir inşallah 
kimse başkasının lafıyla ortamı terk etmesin kendi rahatsız olan etsin diyorum.olayın özü bu yani oruç tutmuyorum ben tutana karışmıyorum onlarda bana karışmasınlar,Allah kabul etsin bu kadar yani gayet insani birşey istiyorumBakın ne güzel söylemişsiniz. Herkesin kendi hayatı kendi tercihi. Kimsenin tercihine saygısızlık edilmiyor aslında neden oruç tutmuyorsun diye tutup kolundan hesap soran yok. Oruç tutan o ortamı terkedeceğini düşünmek yerine oruç tutmayan o ortamı terketmeyi düşünsün mesela. Orucun anlamı da zaten açın halinden anlamak için. Neden sadece ibadet olarak kasıyorsunuz ki? Aç olan birinin karşısında yemek sizi vicdanen rahatsız etmiyorsa söylenecek söz yok. Birde üstüne benim gibi laf söyleyenler olur diyorsunuz. Laf söylemek yerine ortamı terketmeyi deneyelim mesela ve ya gönül kazanalım eziyet etmeyelim. Sırf birileri ibadet ediyor diye bizim her şeyi yapma hakkımız yok. Benim özgürlüğüm başkasının özgürlüğünü kısıtlama Hakkı tanımaz bana. Ama asıl konu bu değil. Konu sahibinin açmış olduğu konu dışına çıktık. Bir gün oruç tutanla tutmayan arasında bir konu açılırsa orda tartışılır bu konu
neyse hepsine cevap verirsem yine konu uzayacak.hiç uzamasın dediğiniz gibi arkadaşın konusunu gasp etmeyelim.
Merhaba Hatunlar;
Dün ve bugün yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum, fikirlerinize ihtiyacım var :
Dün işyerimizde bir denetim toplantısı vardı, gelen misafirlere tatlı ikram edildi idare dairesinde hiçbir personele dağıtılmadı.
Misafirler gitti patronlarım benim masama geldiler, (danışmadayım, genelde sohbet benim orada döner) aşçı patronun birine , sizin tatlınız duruyor getiriyim mi dedi. Oda evet getirin burda yiyim dedi. Tatlı geldi benim masama kondu ve karşımda yemeye başladı. Bu arada tatlı da nezine şu sırf antep fıstığından ibaret olan o muhteşem tatlı.. Tatlıdan yiyerek diğer patronla sohbet etti , ay bu tatlı bana çok yarısını da sen ye dedi, diğeride çatal aldı karşılıklı masamda afiyetle yediler..
Canım çekti çünkü en sevdiğim tatlı ama ikram yok teklif yok bide gözüme baka baka yemeleri çok zoruma gitti.
Karakterim gereği rahatsız olduğum şeyi her zaman dile getiren biriyim amma laf sokarım amma kibarca uyarırım ruh halime kalmış..
Bugün personelin biri patrona denetim başarıyla sonuçlandı artık bi tatlı alırsınız bize dedi. Patron cevap vermeden ben cevap vermedim. Yok, onlar personele almazlar, kendilerine alır personelin gözünün önünde yerler dedim.. Orda bulunan tüm personeller gülüştü, patronun yüzü çok tuhaf oldu, bana; aramızda bir samimiyet var teklife ikrama gerek kalmadan yersin diye düşünmüştüm, dedi. Neyse içinde kalmış belli ki geldi YAZDIM BUNU dedi, ardından bizim işimiz çok ağır danışmada bulunan birinin yaptığı işle patronun yaptığı iş bir değil. Kafamız o kadar dolu ki düşünemedik sana da ikram etmeyi dedi.. ben de sustum kaldım bişey diyemedim ve sanki tavır almış gibi bir hal var üzerinde. Yani kendi yaşattığı duruma mı üzülüyor, yoksa diğer personellerin yanında böyle bişey söylememe mi çözemedim...
Bu arada patronlarımın huyu böyle, aşırı cimri ve benciller yani firmadan hediyeler gelir koskaca adamlar aralarında kapışır bize göstermeden saklarlar. misafir elinde tatlıyla çikolatayla gelir dolaplara koyar dolabı da kitlerler , bizim mesaimiz bitince arkamızdan yerler. Aşçı çöpleri toplarken görür üzülürmüş, bana anlattı. Biraz da üzerimde dolmuşluk vardı. ne bilim her patron mu böyle yoksa ben mi bunlara denk geldim anlayamadım.
Gereksiz lakayit bir muhabbet olmuş.calisan biraz daha resmi olmalı isverenleMerhaba Hatunlar;
Dün ve bugün yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum, fikirlerinize ihtiyacım var :
Dün işyerimizde bir denetim toplantısı vardı, gelen misafirlere tatlı ikram edildi idare dairesinde hiçbir personele dağıtılmadı.
Misafirler gitti patronlarım benim masama geldiler, (danışmadayım, genelde sohbet benim orada döner) aşçı patronun birine , sizin tatlınız duruyor getiriyim mi dedi. Oda evet getirin burda yiyim dedi. Tatlı geldi benim masama kondu ve karşımda yemeye başladı. Bu arada tatlı da nezine şu sırf antep fıstığından ibaret olan o muhteşem tatlı.. Tatlıdan yiyerek diğer patronla sohbet etti , ay bu tatlı bana çok yarısını da sen ye dedi, diğeride çatal aldı karşılıklı masamda afiyetle yediler..
Canım çekti çünkü en sevdiğim tatlı ama ikram yok teklif yok bide gözüme baka baka yemeleri çok zoruma gitti.
Karakterim gereği rahatsız olduğum şeyi her zaman dile getiren biriyim amma laf sokarım amma kibarca uyarırım ruh halime kalmış..
Bugün personelin biri patrona denetim başarıyla sonuçlandı artık bi tatlı alırsınız bize dedi. Patron cevap vermeden ben cevap vermedim. Yok, onlar personele almazlar, kendilerine alır personelin gözünün önünde yerler dedim.. Orda bulunan tüm personeller gülüştü, patronun yüzü çok tuhaf oldu, bana; aramızda bir samimiyet var teklife ikrama gerek kalmadan yersin diye düşünmüştüm, dedi. Neyse içinde kalmış belli ki geldi YAZDIM BUNU dedi, ardından bizim işimiz çok ağır danışmada bulunan birinin yaptığı işle patronun yaptığı iş bir değil. Kafamız o kadar dolu ki düşünemedik sana da ikram etmeyi dedi.. ben de sustum kaldım bişey diyemedim ve sanki tavır almış gibi bir hal var üzerinde. Yani kendi yaşattığı duruma mı üzülüyor, yoksa diğer personellerin yanında böyle bişey söylememe mi çözemedim...
Bu arada patronlarımın huyu böyle, aşırı cimri ve benciller yani firmadan hediyeler gelir koskaca adamlar aralarında kapışır bize göstermeden saklarlar. misafir elinde tatlıyla çikolatayla gelir dolaplara koyar dolabı da kitlerler , bizim mesaimiz bitince arkamızdan yerler. Aşçı çöpleri toplarken görür üzülürmüş, bana anlattı. Biraz da üzerimde dolmuşluk vardı. ne bilim her patron mu böyle yoksa ben mi bunlara denk geldim anlayamadım.
Özgüven demeyelim de açık sözlülük diyelim ona17 senelik iş hayatım var. Tek diyeceğim özgüveninize hayran kaldım. İsterse gelsin dibimde yesin ne imrenir ne beklentiye girerim. Hadi nefs diyelim pardon siz kimsiniz de patrona laf sokuyorsunuz? Bu yeni neslin gereksiz özgüveni kalp ben!
Yorum için teşekkürler, bende dini ve kültürel yapımızı düşünerek ikramda bulunulmadığına tepki verdim. Diğer insanların yanında laf soktuğum için gelen yorumların desteği ile patronumdan özür diledimLaf sokma işini bilmem de diğer konuda haklısınız. Arada patron çalışan ilişkisi olması nefsani dürtülerimizi yok etmez. Dini ve kültürel anlayışımızda göz hakkı denen bir şey var
Onlarda öyle işte yapılabilecek bişey yok. Çalışıyorsunuz kendinize iş çıkışı alıp doya doya yeseydiniz tatlınızı ben bi tek Ramazan’da yiyebiliyorum o yüzden Ramazan’ı bekliyorum
Çok haklısınız o an telefonla konuşuyordum ve başım çok kalabalıktı bir de üstüne öyle harekette bulunmaları beni gerdi. Fırsatı gelince de ağzımı tutamadım.. Sonra insan içinde söylediğime pişman oldum, özür diledim
Üzülüyorum.. Dünyada böyle herkese yukarıdan bakan insanları gördükçe üzülüyorum...
Evet benimde derdim buydu ama nasıl olduysa forum 2 ye bölündü...
Haklısınız
