• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Para mevzusu ve kırgınlık

En buyuk kk

Guru
Kayıtlı Üye
18 Mart 2013
3.774
12.178
363
Merhaba arkadaşlar. Hemen konuya giriyorum. Haklı miyim haksız mıyım yoksa abartıyor muyum bilmek istiyorum.

34 yasindayim bekarım. Ailemden ayrı bir şehirde yaşıyorum. Köşede biraz birikmis bir param var. İstifa edersem veya kovulursam güvencem olur diye saklıyorum. İstifa etmeyi de çok sık düşünüyorum açıkçası şu aralar. İsim çok stresli ve seneye sektör değiştirmeyi düşünüyorum. Geçiş sürecinde belki ikinci bir master, doktora veya başka bir plan yaparım diye umuyorum.

Annem geçen hafta aile whatsapp grubumuza soyle bisey yazmış. Dayım güzel bir ev bulmuş kaçırmak istemiyormuş. Halihazırdaki evini satışa çıkarmış ama satamamis. Annem de demiş ki olsun sakın kaçırma o evi ben sana destek olurum. Bende yeterli para çıkmazsa kızlara (kardeşim ve bana) sorarım. Dayım da demiş ki olur o zaman evi satınca geri öderim size satamazsam da tapuyu en büyük kk ve kardeşi üzerine yaparim. Annem de bize yazdı, yazarken de kabul etmek zorunda değilsiniz isterseniz verin dedi. Ama belki sizden istememe de gerek kalmaz bakalım dedi. Kabul etmezsem aramizin bozulacagini bildiğim için evet dedim ama soyle dedim. Ben o parayı istifa edersem veya kovulursam diye saklıyorum böyle bir durumda bana destek cikarsaniz olur. Hemen saçmalama öyle şey olur mu tabi destekleriz filan dedi. Ama bir yandan da neden kovulasin ki filan diyor. Yani inanamıyorum gerçekten çok ama çok sinirlendim. Ben mi dramatize ediyorum acaba. Parama el koyacaklarini beni mağdur edeceklerini düşünmüyorum kesin geri verirler bir sorun çıkmaz o bakımdan. Yani o açıdan güven sorunum asla yok. Ama nedense olaya çok sinirlendim. Benim çalışma şartlarımi calistigim koşulları gördü hepsini biliyor. Gram acıma yok gibi geliyor anne babamda. Bir de neden istifa edesin ki diyor ablacım şaka mı yapıyorsun ya? Acaba dramatize mi ediyorum abartıyor muyum anlamadım ki. Bu arada şu ana kadar para istedikleri hiç olmamıştı ve yani asla o anlamda bana yamuk yapacaklarını sanmam öyle insanlar değiller. Mevzu para değil ama düşüncesizlik gibi geliyor. Yani ben ne derdindeyim bunlar ne derdinde gibi.

Düzeltme/ not: Aslında konuda yanlış anlattım sanırım mesela yıllardır bireysel emekliligim için para yatiriyorlar birkaç yıl sonra onlar sayesinde elime toplu para geçecek vs hani öyle yiyici kötü anne baba asla değiller para sakınan tipler de değiller ama kontrolculuk var ve senin benim param hesabı yok. Onlara göre benim istifa etmem saçma o yüzden çalışmalıyım yani sömürü kötü niyet yok ama onlara göre ben hala 5 yasindayim kendi paramı idare edemem kendi kararımı veremem. Ben 18 yaşından beri kendi isteğimle para almiyorum onlardan bazen acaba şu bireysel emeklilik parasını da kabul etmesem de tamamen bağımsız mi olsam karismasalar bana diye düşünüyorum. Ama çok kırılırlar üzülürler.
 
Son düzenleme:
Bu hayatta biraz bencil olmak gerekiyor. Ailem öyle insanlar değil diyorsun ama oldu ki işler ters gitti sen istifa ettin o ara ailende destek olamadı ne yapacaksın? Var mı b planın? Ayrıca çalışan evlatlarını sömüren ailelerde yok değil ben olsam babama bile güvenmem. O senin kötü gün paransa orda kalsın, onu unut. Param yok de.
 
Merhaba arkadaşlar. Hemen konuya giriyorum. Haklı miyim haksız mıyım yoksa abartıyor muyum bilmek istiyorum.

34 yasindayim bekarım. Ailemden ayrı bir şehirde yaşıyorum. Köşede biraz birikmis bir param var. İstifa edersem veya kovulursam güvencem olur diye saklıyorum. İstifa etmeyi de çok sık düşünüyorum açıkçası şu aralar. İsim çok stresli ve seneye sektör değiştirmeyi düşünüyorum. Geçiş sürecinde belki ikinci bir master, doktora veya başka bir plan yaparım diye umuyorum.

Annem geçen hafta aile whatsapp grubumuza soyle bisey yazmış. Dayım güzel bir ev bulmuş kaçırmak istemiyormuş. Halihazırdaki evini satışa çıkarmış ama satamamis. Annem de demiş ki olsun sakın kaçırma o evi ben sana destek olurum. Bende yeterli para çıkmazsa kızlara (kardeşim ve bana) sorarım. Dayım da demiş ki olur o zaman evi satınca geri öderim size satamazsam da tapuyu en büyük kk ve kardeşi üzerine yaparim. Annem de bize yazdı, yazarken de kabul etmek zorunda değilsiniz isterseniz verin dedi. Ama belki sizden istememe de gerek kalmaz bakalım dedi. Kabul etmezsem aramizin bozulacagini bildiğim için evet dedim ama soyle dedim. Ben o parayı istifa edersem veya kovulursam diye saklıyorum böyle bir durumda bana destek cikarsaniz olur. Hemen saçmalama öyle şey olur mu tabi destekleriz filan dedi. Ama bir yandan da neden kovulasin ki filan diyor. Yani inanamıyorum gerçekten çok ama çok sinirlendim. Ben mi dramatize ediyorum acaba. Parama el koyacaklarini beni mağdur edeceklerini düşünmüyorum kesin geri verirler bir sorun çıkmaz o bakımdan. Yani o açıdan güven sorunum asla yok. Ama nedense olaya çok sinirlendim. Benim çalışma şartlarımi calistigim koşulları gördü hepsini biliyor. Gram acıma yok gibi geliyor anne babamda. Bir de neden istifa edesin ki diyor ablacım şaka mı yapıyorsun ya? Acaba dramatize mi ediyorum abartıyor muyum anlamadım ki. Bu arada şu ana kadar para istedikleri hiç olmamıştı ve yani asla o anlamda bana yamuk yapacaklarını sanmam öyle insanlar değiller. Mevzu para değil ama düşüncesizlik gibi geliyor. Yani ben ne derdindeyim bunlar ne derdinde gibi.

Sizin paranızla başkasına söz veren annenize mi kızın yoksa bu paraya balıklama atlayan dayınıza mı bilemedim. Sizin paranızın hesabını kimse yapmasın bir zahmet.
 
Merhaba arkadaşlar. Hemen konuya giriyorum. Haklı miyim haksız mıyım yoksa abartıyor muyum bilmek istiyorum.

34 yasindayim bekarım. Ailemden ayrı bir şehirde yaşıyorum. Köşede biraz birikmis bir param var. İstifa edersem veya kovulursam güvencem olur diye saklıyorum. İstifa etmeyi de çok sık düşünüyorum açıkçası şu aralar. İsim çok stresli ve seneye sektör değiştirmeyi düşünüyorum. Geçiş sürecinde belki ikinci bir master, doktora veya başka bir plan yaparım diye umuyorum.

Annem geçen hafta aile whatsapp grubumuza soyle bisey yazmış. Dayım güzel bir ev bulmuş kaçırmak istemiyormuş. Halihazırdaki evini satışa çıkarmış ama satamamis. Annem de demiş ki olsun sakın kaçırma o evi ben sana destek olurum. Bende yeterli para çıkmazsa kızlara (kardeşim ve bana) sorarım. Dayım da demiş ki olur o zaman evi satınca geri öderim size satamazsam da tapuyu en büyük kk ve kardeşi üzerine yaparim. Annem de bize yazdı, yazarken de kabul etmek zorunda değilsiniz isterseniz verin dedi. Ama belki sizden istememe de gerek kalmaz bakalım dedi. Kabul etmezsem aramizin bozulacagini bildiğim için evet dedim ama soyle dedim. Ben o parayı istifa edersem veya kovulursam diye saklıyorum böyle bir durumda bana destek cikarsaniz olur. Hemen saçmalama öyle şey olur mu tabi destekleriz filan dedi. Ama bir yandan da neden kovulasin ki filan diyor. Yani inanamıyorum gerçekten çok ama çok sinirlendim. Ben mi dramatize ediyorum acaba. Parama el koyacaklarini beni mağdur edeceklerini düşünmüyorum kesin geri verirler bir sorun çıkmaz o bakımdan. Yani o açıdan güven sorunum asla yok. Ama nedense olaya çok sinirlendim. Benim çalışma şartlarımi calistigim koşulları gördü hepsini biliyor. Gram acıma yok gibi geliyor anne babamda. Bir de neden istifa edesin ki diyor ablacım şaka mı yapıyorsun ya? Acaba dramatize mi ediyorum abartıyor muyum anlamadım ki. Bu arada şu ana kadar para istedikleri hiç olmamıştı ve yani asla o anlamda bana yamuk yapacaklarını sanmam öyle insanlar değiller. Mevzu para değil ama düşüncesizlik gibi geliyor. Yani ben ne derdindeyim bunlar ne derdinde gibi.
Valla sana bisey diyimmi cekirdek aile anne baba kardeşler dayın çalışan biri ise kredi çekebilir annenin destek olmasını anlıyorum kardesi için çırpınıyor yarin annen ve dayın küstüğünde sende etkilenirsin eger bir para borc olarak vereceksen banka yolu ile yapin yarin sorun olmasin eminseniz verin ve tum paranizi vermek zorunda degilsiniz biraz kendinize ayira bilirsin
 
İşinden sizlanmayan pek görmedim. Disardan bakan biri sizi anlayamaz, kolay iş mi var diye düşünüp üstünde durmamiştir muhtemelen.

Benim Afrika'da yaşadığım suyu akmayan evi, hastalandigimda hastaneye gidemememi, çalışma koşullarını görüp havaalaninda ağlamıştı. Şimdi gaziantepte yaşıyorum süper büyük bir şehir her şey var ama gelip ay buralarda da yaşanır mı güneydoğu filan diyip gittiler. Haftasonlari bile çalıştığımı her şeyi görüyorlar. 5 eksik kişinin işini yaptigimi görüyorlar ama acımıyorlar işte nedense. Para istemezler hiç ama istifa etsem hemen şımarık damgası yapıştırirlar. Aynen dediğiniz gibi kolay iş mi var derler. Ben 18 yaşımdan beri onlardan para almıyorum basari bursumla ve özel ders vererek okudum sonra hep çalıştım ama sanki hayatımın hesabını onlara vermek zorunda gibiyim hala. Düşündükçe sinir oluyorum.
 
Aram bozulmasın diye kimseye param vermem.
Para vermediğim için bozulacak olan ilişki gerçek samimiyet değildir ve dolayısıyla kendimi güvence altına almak için ayırdığım meblağı kimseye belirtme ihtiyacı da hissetmem.

Sürekli ne kadar biriktirdin neye harcıyorsun bu kadar filan diye hesap sordukları için (arkamdan sevgilisine para mi veriyor acaba gibi dedikodumu da yapmislar ne alakaysa) miktarı biliyorlar. Vermemeyi düşünüyorum ama acaba fesat miyim diye korkuyorum.
 
Kabul etmezsem aramizin bozulacagini bildiğim için evet dedim
neden? bakış açınızı değiştirin. aranız bundan bozulacaksa bozulsun. korkmayın. sizin paranız sizin kararınız. aslında istemiyormussunuz gibi görünüyor. hatayı başında yapmmıssıınız annenizin size hiç sormadan adınıza konuşması sonra size söylemesi yanlış. destek olurlar mı olmazlar mı bilmem ama buna dayanarak ben paramı vermezzdim. kararlarınıza saygı gösterilmesini istiyorssanız biraz daha duruş.
 
Sürekli ne kadar biriktirdin neye harcıyorsun bu kadar filan diye hesap sordukları için (arkamdan sevgilisine para mi veriyor acaba gibi dedikodumu da yapmislar ne alakaysa) miktarı biliyorlar. Vermemeyi düşünüyorum ama acaba fesat miyim diye korkuyorum.

Asıl fesat onlar. Sizin paranızı sürekli soran onlar, insan sormaya utanır. Bunlar hep sorup hem peşine düşüyorlar. Demek ki amaçları sizden nemalanmakmış.

Kaç yaşından beri çalışan kadınsınız. Sevgilinize verip vermediğinizi sormak onlar mı kalmış.
 
neden? bakış açınızı değiştirin. aranız bundan bozulacaksa bozulsun. korkmayın. sizin paranız sizin kararınız. aslında istemiyormussunuz gibi görünüyor. hatayı başında yapmmıssıınız annenizin size hiç sormadan adınıza konuşması sonra size söylemesi yanlış. destek olurlar mı olmazlar mı bilmem ama buna dayanarak ben paramı vermezzdim. kararlarınıza saygı gösterilmesini istiyorssanız biraz daha duruş.

Asıl fesat onlar. Sizin paranızı sürekli soran onlar, insan sormaya utanır. Bunlar hep sorup hem peşine düşüyorlar. Demek ki amaçları sizden nemalanmakmış.

Kaç yaşından beri çalışan kadınsınız. Sevgilinize verip vermediğinizi sormak onlar mı kalmış.

Aslında konuda yanlış anlattım sanırım mesela yıllardır bireysel emekliligim için para yatiriyorlar birkaç yıl sonra onlar sayesinde elime toplu para geçecek vs hani öyle yiyici kötü anne baba asla değiller para sakınan tipler de değiller ama kontrolculuk var ve senin benim param hesabı yok. Onlara göre benim istifa etmem saçma o yüzden çalışmalıyım yani sömürü kötü niyet yok ama onlara göre ben hala 5 yasindayim kendi paramı idare edemem kendi kararımı veremem.
 
Aslında konuda yanlış anlattım sanırım mesela yıllardır bireysel emekliligim için para yatiriyorlar birkaç yıl sonra onlar sayesinde elime toplu para geçecek vs hani öyle yiyici kötü anne baba asla değiller para sakınan tipler de değiller ama kontrolculuk var ve senin benim param hesabı yok. Onlara göre benim istifa etmem saçma o yüzden çalışmalıyım yani sömürü kötü niyet yok ama onlara göre ben hala 5 yasindayim kendi paramı idare edemem kendi kararımı veremem.

Bu konuda siz sınırlarınızı koymalısınız.
Yardım ediyorlar diye hayatınızı ipotek altına almak zorunda değiller.
Sordular diye siz de onlara yardım etmek zorunda değilsiniz.
 
Bana sizin beklentiniz çok absürt geldi, kendiniz bir şey söylemeden onlardan anlamalarını bekliyorsunuz. Sizle birlikte işe gelmiyorlar, sürekli sizinle birlikte değiller. Yaşadığınız zorluğu görseler de sonrasında unutup gidecekler doğal olarak.

Sizin yapmanız gereken annecim ben istifa etmeyi düşünüyorum, bu işe dayanamıyorum artık; o yüzden değil birikmişimi vermek benim ihtiyacım var şu anda derdim. Kırılırsa da ne kadar kırılabilir ki? Kadın zaten size soracağını söylemiş, direkt en büyük kk’nin parasını isterim dememiş. İşten çıkmanızı onaylamıyormuş, e zaten neden onay bekliyorsunuz ki? Şu an dediğiniz çoğu şey varsayım, kendinize düşeni yapıp tepkilerine o zaman alınsaydınız hak verirdim.

Açıkça konuşmamışsınız yukarıda dediğim gibi, hayır diyemeyen sizsiniz. Bir de o bunları düşünemiyor diye kızıyorsunuz. Siz daha kendi hakkınızı savunamıyorsunuz ki annenize gelene kadar.

Umarım kırıcı olmamışımdır ama burdan bakınca böyle görünüyor.
 
Tamam parayı veririm, ama satılacak olan evin tapusunu benim üzerime yapacaksınız. Satıldığında ben paramı alır, kalanını veririm der geçerim.
 
Benim annem tatlıdır bana düşkündür filan ama benim de işim korkunç stresli ve uzun bir ara vereceğimi söyledim. Annem de ikide bir gene de çalışırsın deyip duruyor. Ben de bazen sizin gibi düşüncesiz mi merhametsiz mi hiç mi bana acımıyor diye gıcık oluyprum. Ama öyle değil tabii. Bizden önceki nesil şimdiki çalışma stresini anlayamıyor. Kendilerince motive edici konuştuklarını sanıyorlar bir de işsizlik çalışmama gibi durumlar onların kabullenebikeceği şeyler değil. O yüzden siz de ailenize bilenmeyin o konuda. Ama güvence paranızı da vermeyeceğinizi söyleyin; o para kendimi huzurlu ve güvende hissetmemi sağlıyor diye tatlılıkla anlatın
 
Hayır dersem cidden burnumdan getirir.
İyi de kendi paranızı falan kazanan koskoca kadınsınız. Ne demek burnumdan getirir? Kendi paranızla ne yapacağınıza kendiniz karar veremiyor musunuz yani? Ki dediğniz gibi olacak olsa bence size sormaz direk sizin adınıza karar verirdi. Anlattığınız kadarıyla da öyle bir durum yok.
 
Back
X