ya duygucum benimde böle konuştuğuma bakma çok berbat bi durumdayım biliyomusun,5aydır dışarı çıkamıyorum,ilk 3ay düşük tehliken var yatcaksın dediler geçenlerdede rahim duvarın ince kanamalrın olmaması için yatcan dedi gene dr.akşama kadar evde tek başıma böleyim.normalde eşimde sever gezmeyi çıkalım desem çıkarırdı ama bendeki şansa bakki arabamızı model yenilemek için ben hamile kalmazdan satmıştık,yenisini alcaz Allah izin verirse,ozamana kadar münübüslere talim,bide bizim şehrin şehirçi yollarında okadar laka varki girintili çıkıntılı,elin adamına yavaş gitmi diyeyim haliyle eşimde göndermiyo bi yere.ailemi özledim 2minübüslük oraya bile gidemiyorum artık.hemen hergün ağlayacak bişiler buluyorum kendime,arada çarpıntılarda oluyor,kısacası hiç iyi deilim ama mücadele ediyorum sadece,dua ediyorum korku arttıkça,Allah'a sığınıyorum,elimden gelen bu kadar işte.Allah herşeyin beterinden saklasın.
terapi alabileceğim yer çok,sadece gitmemk için direniyordum bu güne kadar,ama yavaş yavaş kayıyorum galiba işin dr. kısmına,ilaç kullanmama konusunda genede inat ediyorum,sadece terapi olabilir,aslında çıkıp dolaşabilseydim bukadar olmayacaktıda,onuda dr.iyisin diyene kadar mecbur yatcam işte.
hamilelikten önce atak çok nadir oluyordu,atak geldiğinde ev temiz olsa bile bi daha temizlik yapar aklımı dağıtırdım,şimdi temizlik filan nerde,eşim yapıveriyo Allah razı olsun ama o da kadın eli gibi olmuyo bilirsiniz,(laf aramızda titizlikte çok bende)işte böle sıkılıyorum.
ay hepimiz kötüyüz ya bu aralar ne kdr aynı şeyler yaşıoruz..efsamm ben de temizlkle filan oyalanıodum artık hiçbirşey yapamıorum dinlenirken gelio hep çarpıntılar