Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...

merhaba arkadaşlar;bende yeni üye oldum ve sizlerin arasına katıldım 18 haftalık gebeyim 3 yıldır panik atağım var ilaç kullanıyordum zaten psikiyatriste ve doğum doktoruma danıştım ve efexörü kullanmaya devam edebileceyimi söyledi ama doğumdan sora emzirirken kullanılmazmış bende kullanmak istemiyordum ama iyi bir anne olabilmek için ruh sağlığınında yerinde olması gerek diye düşündüm bebeğe faydalı olabilmek için sizin düşüncelerinizide bekliyorum

canımsın angelnrcn çok saol paylaştıkların için bende yıl önce yaşamıştım ilçla atlattım bunu yaşamayan bir insanın anlaması o kadar zorki hatta imkansız gibi bişey benim merak ettiğim kaç mg kadar kullanılabiliyor ilaç yan etkileri yani senin vücudunda hissettiğin belirtiler ne oldu beni ilaca alışma evreside çok kötü etkilemişti çünkü kısa sürede faydasını gördünmü arkadaşım bide şunu merak ediorum 3 yıl boyunca ilaç fayda etmdi demişsin ciddi bir süre nasıl katlandın panik ankiyeteye dönüşmüştür benimki 3 gün içinde dönüştü 2 aydır çekiyoru bacım o kadar sevindimki senin adına o acıları çok ii bilirim ben kimse yanında olamıyo teksin yapayalnız ve benim kabuslarım geri geldi geçecek ALLAH IN izniyle İNŞALLAH sülen pülen tak kocayı koluna acıını çıkar bacım güzel günler senindir artık bu aralar bende iyiyim ama çok zorlanırsam ilaç kullanıcam öpüyorum seni arada birde yazarsan çok evinirim
 
ben panik atak hastasi degilim ama bi kere bir anda icim sıkıldı su icerken biraz daha oluverecek misim gibi hissettim ve olumsuz dusunceler beni sardi. Bu bir olaya asiri uzuldugum icin oldu diye dusunuyorum simdi gecti bu tur seyler yok cok sukur ama ben yurt disindayim ve yanimda ne akrabam nede arkadasim var birde calisiyprdum ama ilk 4 bucuk ay devamli kusubnaca isi birakmak zorunda kaldim . Simdi icim de sadece biseylerin devamli yapilmak zorunda oldugu dusuncesi var ve buda beni cok rahatsiz ediyor. Ornegin su icmek. Hergun su kadar su icmek zorundayim diye dusunuyorum ve kendimi zorlayarak iciyorum icerken de bu ne kadar devam edecek diye dusununce canim sıkılıyor bu seferde su icmeye karsi antipati olusuyor icmeyince suclu hissediyorum icince canim sıkılıyor ne yapcam bilmiyorum. Esim en buyuk destegim ama onunda sabri tasacak diye endiseleniyorum tam 22 hafatadir beni cekiyor ve son iki hafatadir bu sorunla ugrasiyoruz. Bir kac gun icinde turkiyeye gelecez orda gecer diyor ama icimde korku var ya gecmezse ya dogumdan sonrada devam ederse diye. Ne yapsam nasil yapsam bilmiyorum. Aksama kadar internetteyim biri girer yakalr konusurum umuduyla cunku konusunca rahatliyorum ve nesem yerine geliyor tum olumsuz dusunceler gidiyor. Herseyi daha zevkle yapiyorum. Acaba bu bir panik atak mi yoksa hamilelikten dolayi psikolojik gel git ler mi bilmiyorum. Cevabinizi dort gozle bekliyorum. 2 hafta oncesine kadar hersey cook guzel di istahim iyice acilmisti ve guzel yiyordum ama 2 haftadir yemeklerin tadini bile yeni almaya basladim. Allah razi olsun

canım benim bu durum hormonlarımızdan kaynaklıymış ama bizimde profösyonel yardım almamız gerekio farklı anlamlar yükleyip yanlışa düşmemek için kesinlikle lütfen hemen pskytrs git bunun tanısının konulması gerekio bu çok önemli bende ilk zamanlar senin gibi düşünüyodum ama şimdi rahatsızlığımı biliyorum ve takip altındayım dr tarafından gelecekteki kaygilarının daha fazla byümemei için şart bu şekilde bunu sonlandırabilirsinde benim asıl merak ettiğim hamileliğindemi yaşamayamı başladın daha öncesinde benzer bir durum yaşıyormuydun hiç antideprean kullandınmı
 
kızlar meraba anksiyete panik hastasıyım 4 aylık hamileyim antidepresan daha önce kullandım iyileşmiştim beni ilk zamanlar sanki daha kötü yapmıştı aranızda ben bu ilacı kullandım ve çok rahatsız edici bir durumla karşılaşmadım diyebilen varmı psikiyatrisime danışıp çok zorlanısam beni çok sarsmicak bir ilaç kullanmak istiyorum özellikle fulsac adını çok duyuyorum lütfen bana yardımcı olun kullansam bir dert kullanmasam bir dert ne yapacağımı şaşırdım çok üzgünüm
 
kızlar çok morelim bozuk kardeşim dün sinir hatanesine yattı bende hamile kalınca başladı anksiyete panik yıllar önce atlatmıştım kardeşimi öyle görmek beni mahvedio ve tazeleniyorum pskytrs gidiyorum artık ilaç kullanucam gibi gelio pskytrsmde zorlanırsam onaylıo ama ilaçda insanı mahvedio aranızda kullanıp benim için çok zor değildi kıa sürede rahatladım diyebilen varmı lüürfen acil yardıma ihtiyacım var birileriyle konuşmam lazm çok üzgünüm çok bekliyorum sizi kızlar
 
kızlar çok morelim bozuk kardeşim dün sinir hatanesine yattı bende hamile kalınca başladı anksiyete panik yıllar önce atlatmıştım kardeşimi öyle görmek beni mahvedio ve tazeleniyorum pskytrs gidiyorum artık ilaç kullanucam gibi gelio pskytrsmde zorlanırsam onaylıo ama ilaçda insanı mahvedio aranızda kullanıp benim için çok zor değildi kıa sürede rahatladım diyebilen varmı lüürfen acil yardıma ihtiyacım var birileriyle konuşmam lazm çok üzgünüm çok bekliyorum sizi kızlar

ya arkadaşım senin iyiliğin için bir sürü yazı yazdım bak kardeşinde yatmış kafana görede kullanma git doktoruna versin bir ilaç kullanmaya başla ne kendini sıkıntıya sok ne bebeğini nede eşini herşeyin bir zorluğu vardır başta zorluk çekersin bir kaç gün sonra alışırsın kendine acımıyorsan bebeğine acımalısın canım
 
Kızlaaaaar!! nerdesiniiiz??? nasıl gidiyor hamileliğiniz? inşallah ataksız sorunsuz geçiyordur...

reses meraba bendede ansiyete panik var 8 yıl önce yaşamıştım en son unutmuşken 4 hafta 3 günlük hamileyim bende çok zorlandığım anlar oluyor daha önce ilaç kulandığım için beni çok kötü yapmıştı ilaç sana ii geldimi bende pskytrsm danışıp kendime uygun bir ilaç almak istiyorum ayrıca kardeşimde sinir hastası onu görmekte beni çok etkilio tedavisini yarım bıraktığı içn çok zorlanıyo rahatladınmı bacım lütfen bana yazarmısın dün kayınvalidemlerle gün e gittim birden ateşlendim yine anksiyte denilen illetein nöbetleri ardı bütün benliğimi herkezin içinde ağlamaya başladım en ufak bişey tetiklio tabi ateşde felaket bişey normal hayatımda bile beni çıldırtıyoki böylesine bir rahatızlıkta normal diyorum artık nasıl oldu reses ii geldimi sana ilaçların yalnız terapi çok önemli mutlaka git bak çok faydasını görceksin en kısa zamanda hatta hemen git inan çok rahatlatıcak seni
 
ya arkadaşım senin iyiliğin için bir sürü yazı yazdım bak kardeşinde yatmış kafana görede kullanma git doktoruna versin bir ilaç kullanmaya başla ne kendini sıkıntıya sok ne bebeğini nede eşini herşeyin bir zorluğu vardır başta zorluk çekersin bir kaç gün sonra alışırsın kendine acımıyorsan bebeğine acımalısın canım

tamamda bacım ben aynı düşüncedeyin seninle mümkünmü kafama göre kullanmam pskytrm danışıp kullanıcam benim korkum daha önceki kullandığım ilacın yan etkileri çok uzun zaman sürmüştü artık her gece acillerde diyazem kullanıyodum üstelik birde 50 mg dı acaba şimdi kaç mg kadar kullanabilirm onu merak ediyorum pskytrsmden randevu almak okadar zorki çok yoğun daha 1 hafta var gitmeme buda benim belimi kırıyo tlfnda bile konuşamıyoruz o yüzden sizin tecrübelerinizden faydalanmak istiyorum yoksa mümkünmü ben bu konuda çok hassas bir insanım özellikle anti depresanlar konusunda dr önerisi olmayan hiç bir ilacı kullanamam ama işte öyle şiddetli nöbetlerim gelioki bende o anda hemen herkezin yazılarını okuyup derdimi yazıp hafifletmeye çalışıyorum yoksa senin yazdıklarını hepsi çok doğru ve bir önceki açıkladığın şeyleri yaşadım çevremden soyutlandım. üstelik dr bana ilaç vermio biraz daha direnmemi istio ama seni kızdırmışım biraz heralde bacım yazdıklarına harfi harfine katılıyorum ama ilaç konuunda benim destekcimde çok az sen şimdi sen kötü olunca yanındamı olacaklar dicelsin çok haklıın bende bu hafta pskytrsm zorlandığımı anlatıcam bakalım ne dicek olmasa seni söylicem bak benim bir arkadaşım vermezsen seni mahveder dicem tabi bu işin şakası bacım sağlıkla kal öptüm
 
canım ben de 27. haftamın içindeyi




m ve benim de ataklarım 21-22. hafta civarı sıklaşmıştı ve her akşam atak yaşıyordum.. direndim ama aynen senin de dediğin gibi yaygın anksiyete durumu başladı birkaç gün içinde.. her an bişey olacak, sanki ölecekmişim gibi yoğun bir korku, sürekli ağlama isteği.. işe geliyordum ama çalışamıyordum, kendime yakın arkadaşların odasına gidip ağlıyordum.. çok fenaydım, dayanamadım.. ve sonunda hem kadın doğumcum hem de psikiyatristimin onayıyla ilaca başladım fulsac kullanıyorum (etken maddesi fluoksetin, prozac'ın muadili yani). ilk başlarda çok korktum hep araştırdım internetten, bebek üzerine etkileri neler diye.. kafayı yiyecektim, yabancı yayınları araştırdık eşimle... okuduklarımı yine hem psikiyatristimle hem de kadın doğumcumla paylaştım ve bana çok rahat sanki söz birliği yapmışlar gibi birşey olmaz, aklına getirme dediler... ilaç kullanmazsam bu sıkıntılı, depresif durumumun benim vücudumda kortizol gibi stres hormonlarını artırdığını ve bu hormon arttığında bebeğe daha fazla zarar verdiğini söylediler, öyle ki bebeğe giden kan miktarı azalıyormuş ve bebek hem strese girip hem de gerektiği kadar beslenemiyor ve büyüyemiyormuş.. aynı zamanda anne karnında yaşadığı bu olumsuzluklar yani benim duygusal olarak dibe çökmem onun taze beyni tarafından öğreniliyor ve doğduktan sonra huzursuz olmasına, hatta belki büyüdükçe sorunlu olmasına neden oluyormuş... bunları uzun yazdım ve buraya yazdım ki aynı sorunu olanlar varsa da okuyabilsinler... yani canım ben nerdeyse 5 hafta oluyor ilacımı kullanıyorum... ve sürekli Allah'a dua ediyorum miniğim ilaçtan etkilenmesin, ona bir zararı olmasın, sağlıcakla kavuşalım diye... İlaç almazsam ben çok kötüyüm çünkü, düşün ki beni eşim, annem bile destekliyor ilaç almam konusunda, çünkü gerçekten harap duruma düşmüştüm, başedemedim ben.. yapamadım.. buradaki forumlarda okudum hep panik ataklı olup sadece arada atak yaşıyordu insanlar ama ben hem ataklar ve hergün her gün... üzerimden kamyon geçmiş gibiydim, yüzüm bembeyaz, yemek yiyemiyordum.. herkes farklı yaşayabiliyor, ben çok ağır yaşadım.. ama şimdi iyiyim çok şükür, çünkü ilaçlar 3 hafta içinde etkisini gösterdi ve ben şimdi normal benim. diğerleri gibi karnımı seviyorum, bebeğimle konuşuyorum ve mutluyum.. çünkü aynı senin dediğin gibi kendimi sağlıklı hissediyorum... ha ilaç kullanmadan atlatanlara da özeniyorum ama napıyim... Allah hakkımızda hayırlısını versin diyerek işi tevekküle bırakıyorum.. ama inan şu halde çok daha iyi olduğumu biliyorum, çünkü sanki canıma can geldi, yemek yemek benim için lükstü, hatta yazmıştım bir yerde yiyemiyorum diye, resmen yaşama sevincimi kaybetmiştim... şimdi yiyorum doymuyorum ve çok hoşuma gidiyor...bebeğimin tekmeleri benim için çok fazla birşey ifade etmiyordu maalesef ki o kadar olmuştum.. ama şimdi her hareketinde yüzüm gülüyor, tepki veriyorum gerçekten aramızda bağ olduğunu hissediyorum... demem o ki (doktorlarım da aynı fikirde) ben sağlıklı olduğum ve huzurlu hissettiğim sürece bebeğim de iyi olacak.. onun için hayata sarılmak zorundayım, zorundayız... eğer zorluk yaşıyorsan sen de yardım almalısın... burda bi arkadaşımız daha var, benimle aynı haftalarda olup ve ilaç kullanan (beray).. yalnız değiliz... herkes hamileliklerinde sorunlar yaşayabiliyor.. kiminde şeker çıkıyor, kiminde tansiyon, kimi haftalar hatta aylarca yatmak zorunda kalıyor düşük tehlikesi vs.. testleri riskli çıkanlar, okuyoruz... bizim de bu sorunumuz var.. Allah'tan psikolojik yani organik bir sorun yok... ama ben bazen merak ta etmiyor değilim kalbim olanca hızıyla çarparken ağzımdan fırlayacakmış gibi, vücudum alarm durumuna geçmişken.. nasıl dayanıyor bu kalp bu hızlı atıma, tansiyon yükselmesine.. benim kalbim demek bayağı sağlam ama sonuçta bir organ yani ya birgün dayanamaz da yeter be deyip durursa... neyse..çok ta merak etmemek gerek.. sen iyi olmaya bak ve tek başına ya da ailenle olmuyorsa destek almaktan çekinme..derim ben... tabi ki son karar sana ait.

arkadaşım senin yazını okuduktan sonra çok rahat günler geçirdim ilaç kısa bir süre sonra rahatlatmış ve bende çok umutlandım ama ilaç kullanmaktanda korkuyorum bende yıllar önce kullanmıştım beni yan etkileri daa kötü yapmıştı ilaç içtiğinde endişe panik korku olmicak şeyler kurup korktunmu ben bunları çok yaşayıp acillerde diyazemlerle uyuyodum şimdi hamileyim ve tekrar etti anksiyete panik tanısı konuldu pskytrsede gidiyorum terapi görüyorum ama çok zorlandığım anlar oluo düşünsene anksiyetenin içindeyim başka bir boyuttayım sürekli kafanda düzmece ve korkular ne yapacağımı şaşırdım dr çok yoğun old. ha deyince ulaşamıyorum tlf la bile buda çok bunaltıcı bir durum bu durumdada sadece yazışarak benim gibi insanlarla dertleşerek hafifletmeye çalışıyorum yaralarımı senin yaşamış old her şeyi yaşıyorum ben daha önce yaşamışmıydın böyle bir rahatsızlık belki yukarda yazmışsındır ama o kadar unutkan oldumki yazını bir çok kez okumama rağmen hatırlayamadım cvb bekliyorum
 
kızalr malesef bendede anksiyete ve obsesif kompulsif var ve şu an 27 haftalık gebeyim hamileliğim .ok sıkıntılı geçiyo başından beri ativan kullanıyorum 2 aydırda prozac kullanıyorum ama kendimi çok sıkıyorum çok zor bi durum Allah hepimizin yardımcısı olsun

arkadaşım bende anksiyete panik rahatızlığını yaşıyorum pkytr gidiyomusun 2 aydır hiçmi rahatlamadın daha öncede yaşıyomuydun hamileliğindemi başladı eğer terapi görmüyosan tavsiye edrim sanırım nasıl başa çıkabilmen konusunda bende ilaç kullanmayı düşünüyorum kaç gündür bunu takdım kafaya bazı ilaçlar nöbetletleri çok tetiklio zaten ankiyete denilen illet her an nöbetlerde ALLAH yardımcımız olsun bacım
 
Allah'a sığınmak... tek yapabildiğim bu... biliyorsunuz kimse yardım edemiyor ataklar sırasında, ne kadar sakin ol, nefes al... bana bak!! dese de eşim... benim bakışlarım donuyormuş, dünyadan kopuyormuşum... halbuki ben o sırada Allah'ım bana yardım et diye içimden dua ediyorum, nefes almaya çalışıyorum... hele şimdi evet hamilelik daha farklı, bebeğimi de strese maruz bıraktığımı düşünüp atağın geçmesine uğraşıyorum ama sanki ben birşeyim yok dedikçe ataklar benimle dalga geçiyor... boğazım düğümleniyor her defasında ağlıyorum hüngür hüngür... normalde bu kadar etkilemezdi beni ama bebeğime birşey olacak korkusu, benim yüzümden ona birşey olması düşüncesi beni mahvediyor... bu akşam psikiyatrist kontrolüm var.. ilacı 11 gündür alıyorum... tüm kafamdakileri anlatıcam, sorucam... ve biliyorum ki salya sümük ağlayarak... çok zor gerçekten...

arkadaşım seni çok merak ediyorum nasıl oldun dr gittinmi kaç aylık hamilesin daha öncede ilaç kullanıyomuydun bende pskytrs gidiyrm 4 aylık hamileyim ilaç kullanmayı düşünüyorum ilaçların yan etkilerinden korkuyorum bendede anksiyete panik var şaştım kaldım ne yapacağımı bilmiyorum ama yazmak ii gelio pskytr gittiğim gün iym ama sonrası biraz zor canımı yakıo ben daha öncede ilaç kullandığım için biraz korkuyorum panikleri tetikliyebilio bir süre lütfen cvp yaz bizler çok zor şeylerle mücadele eden anne adylarıyız RABBİM İNŞALLAH halimize acır bizi affeder ve şifamızı verir İNŞALLAH ALLAH A emanet ol
 
kızlar gecenin bir yarısında yazıyorum felaket bir diş ağrııyla uyandım ve ne yapacağımı bilmioorum ee tabi sizde uyuyounuzdur şimdi hem hamileyiz hem panikliyiz hemdişimiz hem başımız derken anam kadın olmak ne zormuş çok dayanamazsam acil diş hastanesine gidicem yapcak bişey yok
 
kızlar nerelerdesiniz nasıl gidioooooooo bu arada dikkatimi çeken uzun zamandır yeni yorum yapan göremiyorum hep aynı şeyleri okuyorum
 
meraba beray nslın yazılarını okudum nasıl oldun ilaç kullanıyomusun bende seninle aynı durumdayım

bu topiğe fazla giren yok canım geçmiş olsun bu arada bende franjit oldum 10 gündür öksürmekten uyuyamıyorum sen neden depresyona girmiştin en başta merak ettim canım
 
resescim özeldende mesaj atmıştım sana.23. haftamdayım ve ara ar yokluyor diyordum ya aralar sıklaşmaya dahada şiddetlenmeye başladı ben asıl son aylardan korkuyorum çocuk büyüyünce nefes almak zaten zorlaşıocak.bide üstüne bu sıkıntı.off allah yardım etsin.hamilelikte bi annenin kalp atışları 80 civarı normalmiş bunu öğrenmesydim yine acil servislere giderdim heralde.benimki hiç aşağıya inmiyor çünkü.bide şüphe hastalığı bu acabakalbimdemi bi sorun var
ya doğumda atak gelirse pa olupta doğuran arkadaşlar lütfen yardımcı olun
pa artık atak şeklinde değilde yaygın anksiyete şekline girdi bu arala.sürekli içm darlanıyor sanki başka bi boyut tayım.sağlıklı insanları kıskanmaya onların ellerindekii şanslarının farkında olmadıklarını düşünmeye bile başladım.hayatım çok kısa ve heran somlanıcakmışda sanki hiç bi şey yapmaya zahmet etmeye bu kısa hayat için yeni planlar kurmaya vaktim yokmuş gibi geliyor hayırlısıyla bi doğursam ilaçlara geri dönerdimyasakkelime

beyhude merhaba ben senin diğer yazınıda okumuştum hatta anırım doğumunu bile yaptın bunlar biraz eski yazıların umarım iyisindir ben anksiyete rahatsızlığını yaşıyorum senin yazdıkların beni çok etkilemişti rahatsızlığın benimkiyle aynı pskytrsm henüz bana ilaç verme taraftarı dğl ama ben zorlanıyorum en çok korktuğumda ilaç bende miğde bulantısı yaparmı zaten hamileliğimin ilk aylarındaki yaşadığım şiddetli miğde bulantıları beni mahvetti nefret ediyorum o günlerimden gerçi şu andada çok ii old. söylenemez am sosyal hayatım sıfır nerdeyse ilaç kulansam bir dert kulanmasam bir dert lütfen bana yardımcı olurmusun ilaç nöbetlerini şiddetlendirdimi
 
beyhude merhaba ben senin diğer yazınıda okumuştum hatta anırım doğumunu bile yaptın bunlar biraz eski yazıların umarım iyisindir ben anksiyete rahatsızlığını yaşıyorum senin yazdıkların beni çok etkilemişti rahatsızlığın benimkiyle aynı pskytrsm henüz bana ilaç verme taraftarı dğl ama ben zorlanıyorum en çok korktuğumda ilaç bende miğde bulantısı yaparmı zaten hamileliğimin ilk aylarındaki yaşadığım şiddetli miğde bulantıları beni mahvetti nefret ediyorum o günlerimden gerçi şu andada çok ii old. söylenemez am sosyal hayatım sıfır nerdeyse ilaç kulansam bir dert kulanmasam bir dert lütfen bana yardımcı olurmusun ilaç nöbetlerini şiddetlendirdimi

merhaba fujacım,henüz doğurmadım ama son günlerimi yaşıyorum.korktuğum gibi son aylarım tembellik dışında öyle yğun nefes sıkıntısıyla geçmedi .daha doğrusu çocuk çok yukada olmsına rağmen bana öle çarpıntı olarak dönmedi.sanırım çarpıntımı tetikleyen 1 kansızlık oluyo hamilelikte bide çarpıntı beklentisi.hamilelik öle farklı bi durum ki tamamen hormonların elinde oyuncak gibi oluyosun.şu son 2 ay öle korkunç şeyler yaşadımki pa ile ilgisi olmayan.babam başka kadınla evlendi evi terk etti.annem perişan oldu.bende sabah akşam annemle ağladım.daha yeni atlattım.anladım o yaşadığım sıkıntılar bana kimi zaman unutturdu pa yı.kimi zaman anksiyete çevirdi.çok duygusallaştım.ama kendimi iyi hissettiğim pa yı unuttuğum çok zamanda oldu.doğumdan korkmuyorum artık.en büyük yardımcım allah.namaz kılmasam allahdan hergün yardım istemesem göğsümde bir baskı sırtımda bi yük oluyodu.bide sana bu hastalığın zayıf bi tarafını söleyim.bilmem akıl oyunları filmi izledinmi?ordaki profesör gerçekte hasta olduğunu nasıl keşfediyordu .küçük kızın hiç büyümediğini fark ederek.sende bu hastalığın seni öldürmeyeceğini bu zaman kadar ciddi bi rahatsızlı geçirmediğini hala hayatta sağlam olduğunu düşünerek anlayabilirsin.
 
herşeyy oluyo geçiyo dayannı kızlarr sonlara yaklaşıldı artıkk:)
 
merhaba fujacım,henüz doğurmadım ama son günlerimi yaşıyorum.korktuğum gibi son aylarım tembellik dışında öyle yğun nefes sıkıntısıyla geçmedi .daha doğrusu çocuk çok yukada olmsına rağmen bana öle çarpıntı olarak dönmedi.sanırım çarpıntımı tetikleyen 1 kansızlık oluyo hamilelikte bide çarpıntı beklentisi.hamilelik öle farklı bi durum ki tamamen hormonların elinde oyuncak gibi oluyosun.şu son 2 ay öle korkunç şeyler yaşadımki pa ile ilgisi olmayan.babam başka kadınla evlendi evi terk etti.annem perişan oldu.bende sabah akşam annemle ağladım.daha yeni atlattım.anladım o yaşadığım sıkıntılar bana kimi zaman unutturdu pa yı.kimi zaman anksiyete çevirdi.çok duygusallaştım.ama kendimi iyi hissettiğim pa yı unuttuğum çok zamanda oldu.doğumdan korkmuyorum artık.en büyük yardımcım allah.namaz kılmasam allahdan hergün yardım istemesem göğsümde bir baskı sırtımda bi yük oluyodu.bide sana bu hastalığın zayıf bi tarafını söleyim.bilmem akıl oyunları filmi izledinmi?ordaki profesör gerçekte hasta olduğunu nasıl keşfediyordu .küçük kızın hiç büyümediğini fark ederek.sende bu hastalığın seni öldürmeyeceğini bu zaman kadar ciddi bi rahatsızlı geçirmediğini hala hayatta sağlam olduğunu düşünerek anlayabilirsin.

beyhude canım yeni okudum yazdıklarını,gerçekten zor bir dönem atlaşmışsın,Allah beterinden korusun,az kaldı çok şükür bebeklerimize kavuşmaya,,,onları kucağımıza alınca inşallah bütün sıkıntılarımız geçer...doğumdan korkmamanda çok güzel,,,Allah ım hakkımızda hayırlısını versin canım,bende korktuğum zamanlarda,karamsar olduğum zamanlarda kendimi hemen toparlamaya çalışıyorum,Allah ne yazdıysa o olur diyerek kaderci davranmaya çalışıyorum,yoksa işin içinden çıkamam herhalde...
 
kızalr malesef bendede anksiyete ve obsesif kompulsif var ve şu an 27 haftalık gebeyim hamileliğim .ok sıkıntılı geçiyo başından beri ativan kullanıyorum 2 aydırda prozac kullanıyorum ama kendimi çok sıkıyorum çok zor bi durum Allah hepimizin yardımcısı olsun

arkadaşım merhaba nasılsın bu msj ne zaman yazdın bilemiyorum ama bendede anksiyete denilen illet var ilaçların seni rahatlatmadımı dr ne dio bende pskytrs gidiyorum onlar bize önümüze çıkabilecek bazı sorunlar için uyarıyolar mesela bende anlamsız kaygı ve korkular oluşuo bunun adıda beklenti anksiyetesymş bende 4 buçuk aylık hamileyim
 
sevgili arkadaşlarım benimde depresyonum ve panik atağim vardı öncede yazmıştım allaha şükür ilaç kullandığımdan yanlız iki defa çarpıntım oldu eşime dedimki ben gidip yatıcam ışığı kapattım kapıyıda örtüp yattım öyle yavaş yavaş geçti şimdi 7 ayımdayım ama ilaç olmasa mümkün değil başa çıkamazdım çünki depresyon çok kötü başka hastalık olsada depresyon olmasa diyorsunuz
 
X