Allah razı olsun arkadaşlar, çok teşekkür ederim. Eşim mi psikiyatrist mi çok zorÇok kötü durumda değilim şu an. Biraz daha beklicem doktora gitmek için. Paxili bırakalı da çok oldu benim. Hepimiz biliyoruz ki en iyi ilaç kendi beynimizde. Hastalığın tedavisi haplarda değil.. Ah bi de kabullenebilsek bunu.
sevimdeniz senin ki daha farklı bir durummuş arkadaşım. Rabbim inşallah hamilelik sonrası hatta öncesi kurtarır seni. Ne güzel öncesinde de yokmuş ki.
domestikus o kadar haklısın ki yazdıklarında. Ne kadar çok atak geçircem düşüncesine dalarsan o kadar çok geçiriyorsun zaten. Böyle lanet, beynimizin oluşturduğu bir şey bu. İnşallah melek gibi biz de son haftalarımıza çabucak huzurla varırız.
Bu arada ben bu ara en çok 'Rabbi yessir vela tüassir rabbi temmim bil hayr' okuyorum. Çok faydası oluyor.
Rabbim hepimizin yardımcısı olsun..
Denizcim ben ilaç kullanıyorum çünkü ben hamileliğimi ilk öğrendiğimde çok kötü oldum ilaç kullandım ama düşük dozdaydı..
Birde benim hamile kalma korkum vardı çok fazla ve korunurken oldu.. 7 senelik evliyim ve bu korkum yüzünden çocuk yapamıyordum
Ve Allah nasip etti buradaki arkadaşların çok desteğini gördüm.. Aldırmayı bile düşündüm ilk zamanlar ve en sonunda ilaca başladım doktor kontrolünde tabiki.. Yazdıklarını harfiyen çok iyi anlıyorum.. o ''Yabancılaşma'' berbat birşey onu şu aralar tekrar yaşıyorum.. Malesef hayatımdaki her değişiklikte yaşar oldum..
Ama sen planlı bir şekilde yaşayacaksın hamileliği inşallah sana tam aksine olumlu etki yapar ve ilaç gibi iyi gelir hamilelik..
Çok kötü olursan hamilelikte kullanılan ilaçlar da var geçmiş sayfaları okursan burda çok arkadaş ilaç kullanarak geçirdi hamileliğini..
Şu evlilik konusunda bi ben herşeyin tersini yaşadım galiba? :)) Nikaha kadar çok panikledim, doktordan (o zaman başka bi doktora gidiyordum) ekstra bi ilaç istedim. Her şey güzel olacak ilaca ihtiyacın yok demişti. Sonra ben nikah günü sanırsınız kutu kutu ilaç içmişim gibi 32 diş meydanda dolanıyordum. Aksine eşim tutuktu (Aslında o hep öyle :) ) Dışardan görenler bile "kız ne kadar mutlu, ama çocuk çok tedirgin" demişler. Sadece nikahtan sonra takı takma zamanı biraz sıkıldım, bir de evde millet toplanınca. Ailemden ayrı kalma korkumsa "bana ihtiyaçları olursa yanlarında olamam" gibi bişeydi. Kendimi ne kadar önemsiyorsam artık :)) Nüfus kağıdımı ve evlilik cüzdanımı annemlere gösteriyodum. Evlendim beeeeenn diye :)) Hafif salak bi durumum varmış. Yazınca daha iyii anladım :)))))
Kızlar ben bu doğum sonrası depresyona ya girersem olayını kafama fena taktım hayır girmeyeceksem bile zorla sokucam kendimi
Geceleride uyuyamayınca Alllaaah ne senaryolar var bende.. Ne manyağım Allah'ım yaaaa..
Halbuki ilaç kullanıyorum o engelleyecektir.. Ve istersem dozunu da yükseltebileceğim doğurunca
Hayır kafama acaba ne taksam karar veremiyorum.. Birşeyde yapamıyorum iş vesaire.. Geceleri sabahlıyorum..
Kendime çoook kızıyorum çoook....
:)yok canım normal olan senin yaptığın aslına bakarsan ama tam anlatmak istediğim bu değildi..yani elbette bende evlenince cüzdanımı falan sallayıp gösterdim herkese çığlık gülmelet dans etmeler gırla..hatta acısını çıkarır gibiydim paniğin..izin vermicektim beni altetmesine... ama benim kasteddiğim farklı birşey yabancılaşma..yani meleğede onu anlatmıştım..elbette çok mutlu sevnçli idim ne de olsa evleniyorum sevdiğim adamla..en mutlu günüm...kötü olan ne bilioymusun? bu mutlu günümde bu aptal hastalığın ben burdayım diyerek o mutlu günümü rezil etmesi..ertesi gün o mutlu mesut yüz ifademden eser yoktu...atak kapımı çalmıştı:50 neyseki balayımı mahvedecek kadar değil
Ay masallah Allahim esirgesin prensesi benim kizim ne kadar oldu acaba sali gunude benim randevum var
Sedatif yani sakinlestirici yapiyorlar canim tam baygin olmuyorsun ama uykulu hatirlamiyorsunda
Bakalim hayirlisi olsun hakkimizda Rabbim bi karara baglamistir insallh mutlu haberler verecez birbirimize o an bebekleri düsünmekten belkide panik yapamicaz domestikusun dedigi gibi:)
Anladım ne demek istediğini. Başka bir boyuta geçiyormuşsun, ya da olanları tv'den izliyormuşsun hissi. Sanki 3 boyutlu gözlükle tv izlerken kendini orda hissetmek ama aslında orda olmamak gibi. Berbat bir şey. Allah kimseye yaşatmasın.
aynen öyle canım güzel tarif etmişsin bunu anca yaşayan biri böyle tarif edebilir sanırım sende yaşadın..
Çoook sağolun arkadaşlar cevaplarınız için hamileliğin bir başı bir de sonu kötü demişti burada bir arkadaş kim demişti hatırlamıyorum ama doğru söylemiş.. en güzel zamanları ortalarıydı gerçekten.. Kafam yine düşünmekten bir tuhaf oluyor.. Doğurayım geçecek diye şartlandırmak istiyorum kendimi ama onuda ya şöyle olursa ya böyle olursa diye düşünüyorum.. İnşallaaaah fuja ve domestekus sizin gibi doğurunca iyi olurum ilacımı yükseltme umudum var bir süre daha dayanırım yine sonunda iyi olurum diyorum.. Allah yardımcım olsun güç versin inşallaaah..
ben bi ara -panik atağın ilk dönemlerinde- sürekli böyle hissediyordum. odadan odaya bile geçemiyordum. çünkü boyut atlamışım, yabancı biyerdeymişim gibi geliyordu.geçti o günler.çok şükür.çok şükür...
Melekcim seni dogumla ilgili en cok endiselendiren ne?
Mesela ben sirt ustu yatinca nefesim kesilecek gibi oluyor nasil yatacam diye ona taktim kafayi
Bide karnimi kesecekler bebek cikacak ameliyat bitip odaya gecince durumu kabullenebilecekmiyim
Bende bunlari düsünmekten deli oluyorum
Kızlar varya hamileyken hani oğlumuz kızımız diye karnımızı seviyoruzya inanın hamileyken çok anlayamıyo insan sizdede şu an o var ne zamanki doğuyo bebek ve onunla zaman geçirince anlıyorsun daha çok sevip bağlanıyorsunuz. Böyle düşünmenizin sebebi kucağınıza almadığınız için bende ilk hamileliğimde karnımı sevip konuşuyordum ama yinede idrakına tam varamıyosun acaba severmiyim bakabilirmiyim diye düşünüp dururdum inanın öyle seviliyorlarki bal gibi oluyorlar güzel anneleri hele bide 1 kaç aylık oldularmı lokum oluyorlar sevmemek imkansız başkasının olsa yemek istersiniz ama sizin olucak düşünsenize Allah'ın izniyle. Birde şunu ekleyeyim kadın için çok özel bir an sezeryandan çıkıp odanıza geldiğinizde herkez sizi beklio kendinizi çok özel hissediyorsunuz mutlaka bebeğiniz odaya gelince mutlaka eşinizin yüzüne bakmayı unutmayın kızlar. Benim eşim öyle bir bakıyoduki oğlumuza o anda kendimi çok özel hissettim onu Allah yarattı bizler sebeptik ama bende gerçekten kendimce büyük bir savaş vermiştim. Çok zordu ilk hamileliğimde. Bu arada sevimcim ameliyathanede çok uzun kalmıyorsun dümdüz yatıyorsun ama anında uyku hâli verilio sen bebeğin doğduğunda uyandırılıyosun. Sizi çok ii anlıyorum elinizde değil engel olamıyorsunuz bende yaşadığım için insana o an hiç bişey kar etmiyo ama en azından yaşicaklarınız bunlar ne kadar korksakta inanın doğum yapmak hamilelikte ysşadıklarımızın yanında masum kalio ben korkmuyomuyum tabiki korkmasam anormal olur ama inanın gözümüzde büyüttüğümüz kadar değil Rabbim yardım ediyo çok dua edelim kızlar
Sevimcim işte tamda bunu düşünüyorum ''Durumu kabullenmek''....
Bu sefer arkası da geliyor işte..
Durumu kabullenmekte zorlanıp ya kötü olursam diye düşünüyorum..
OOooof Sevimcim yaa aynı şeyleri düşünüyoruz sanırım..
Neden yaşamadan yaşayacaklarımızı kestirmeye çalışıyoruz bilmiyorum
Bu durumu engellemek istiyorum oluruna bırakmak istiyorum..
Sana tam gün verdi mi doktorun sezaryen için?
Kızlar varya hamileyken hani oğlumuz kızımız diye karnımızı seviyoruzya inanın hamileyken çok anlayamıyo insan sizdede şu an o var ne zamanki doğuyo bebek ve onunla zaman geçirince anlıyorsun daha çok sevip bağlanıyorsunuz. Böyle düşünmenizin sebebi kucağınıza almadığınız için bende ilk hamileliğimde karnımı sevip konuşuyordum ama yinede idrakına tam varamıyosun acaba severmiyim bakabilirmiyim diye düşünüp dururdum inanın öyle seviliyorlarki bal gibi oluyorlar güzel anneleri hele bide 1 kaç aylık oldularmı lokum oluyorlar sevmemek imkansız başkasının olsa yemek istersiniz ama sizin olucak düşünsenize Allah'ın izniyle. Birde şunu ekleyeyim kadın için çok özel bir an sezeryandan çıkıp odanıza geldiğinizde herkez sizi beklio kendinizi çok özel hissediyorsunuz mutlaka bebeğiniz odaya gelince mutlaka eşinizin yüzüne bakmayı unutmayın kızlar. Benim eşim öyle bir bakıyoduki oğlumuza o anda kendimi çok özel hissettim onu Allah yarattı bizler sebeptik ama bende gerçekten kendimce büyük bir savaş vermiştim. Çok zordu ilk hamileliğimde. Bu arada sevimcim ameliyathanede çok uzun kalmıyorsun dümdüz yatıyorsun ama anında uyku hâli verilio sen bebeğin doğduğunda uyandırılıyosun. Sizi çok ii anlıyorum elinizde değil engel olamıyorsunuz bende yaşadığım için insana o an hiç bişey kar etmiyo ama en azından yaşicaklarınız bunlar ne kadar korksakta inanın doğum yapmak hamilelikte ysşadıklarımızın yanında masum kalio ben korkmuyomuyum tabiki korkmasam anormal olur ama inanın gözümüzde büyüttüğümüz kadar değil Rabbim yardım ediyo çok dua edelim kızlar
peki sen nasıl atlattın ne ilaç kullandın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?