Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...

Sizler için seviniyorum gerçekten..
Ama benim için hala hayal..

8 yaşında bir oğlum var ve çok ama çok kardeş istiyor..
e yaşta geçiyor 34 yaşındayım..

Ama uzanamayacağım kadar uzak bir hayal olarak görüyorum şu an hamileliği..
Çok üzgünüm..
 
Merhaba arkadaşlar uzun zamandır yazışmalarınızı takip ediyorum zaman zaman bende sıkıntılarımı paylaşıyorum .Bende 7 yıldır OKB ve PA hastasıyım anne olmayı çok istiyorum ,figanın yazdıkları epey yüreklendirdi beni teşekkür ederim.Bilmiyorum benim gibi bebeğin içimizde büyümesi ve hareketlenmesi sizi korkutuyormu?bu korkuyu yaşayıpta başarıyla anne olan varmı lütfen deneyimlerinizi ve fikirlerinizi paylaşırmısınız teşekkür ederim.
 
nil bu kadar umutsuz olmanıza üzüldüm lütfen daha olumlu düşünmeyi deneyin hepimiz aynı durumdayız allah yardımcımız olsun.
 
benim en büyük korkumdu bebegin içimde büyümesi ve hareketleri...düşünüp hayat ettikçe çıldırcak gibi oluyordum ama şuan 8 aylık hamileyim ve inan bana bu korkularımi hçmi hiç yaşamadim...karnim cok sivri ve yukari dogru baski yapiyor olmasina ragmen pa li biri gibi değilde yaşadiklarim normal hamilelikte yaşanılacak kadarindan...hele birde hareket etmesi sağlıklı oldugunu bilmek için hareketlerini takip ediyorsun...o hareket ettikçe sen bebegim iyi diyorsun...ben bazen hareket etmediginde onunla konuşuyorum " anneye küstünmü" falan gibi biraz istirahat edip onun haereketlerini takip ediyorum ...hamilelikten once aşiri olan bu iki korkumdan bir anda arindim unuttum gitti sanki sende öyle olursun cnm inşallah...
 
kuzey yıldızı beni nasıl mutlu ettiniz anlatamam şu anda size bu cevabı yazarken bile aynı korkuları yaşıyorum ama allahtan dilerimki sizinki gibi bir hamilelik geçiririm.Çok teşekkür ederim cevabınız için umarım bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alırsınız.
 
Arkadaşlar şu anda hamileliği düşündüğüm için ilacı bıraktım ,korkularımın eşliğinde sinirli bir yapıya sahibim sizler ne yaşıyorsunuz benimle paylaşırmısınız.Önerilerinizi bekliyorum teşekkürler.
 
Benim sadece korkularım olsa, hadi neyse..
Ben aynı zamanda 180'lere çıkan çarpıntılarla ve
ekstra atımlarla da uğraşıyorum..
Beni korkutan bebeğin hareketleri veya içimde büyümesi değil..
Sadece hamileyken fenalaşırsam diye korkuyorum..
Sırf bu korku beni mahvediyor..
o an müdahale de edemeyecekler..
nasıl olacak?

Belkide hiç olmayacak şeylerin korkusundan,
kendimizi güzelliklerden mahrum bırakıyoruz..
Belkide hiçbir sorun olmayacak..

Ama ilaçları bırakmak bile, başlı başına sorun..
Allah hepimize yardım etsin..
 

Nil, ne güzel söylemişsiniz belkide hiç bir zaman gerçek olmayacak korkularımız bize annelik gibi çok özel bir duyguyu gönlümüzce yaşamamıza izin vermiyor ama yaşadığımız tüm sıkıntılara rağmen umarım hepimiz başarıyla üstesinden geliriz . Ben korkularımın hiç birinin gerçek olmayacağını psikyatristten kulaklarımla duyduğum halde korkmaya devam ediyorum çünkü elimizde değil neticede bir hastalık bizim yaşadığımız.Yapılacak tek bir şey var dua etmek Allah yadımcımız olsun.Sevgilerimle.
 
İlacı bırakmışsın ne güzel burta..

Ne kadar oldu ilacı bırakalı?

Bu bile önemli bir aşama biliyorsun..

İnşaAllah herşey gönlünce olur canım..
 
İlacı bırakmışsın ne güzel burta..

Ne kadar oldu ilacı bırakalı?

Bu bile önemli bir aşama biliyorsun..

İnşaAllah herşey gönlünce olur canım..
İki aydır ilacı kullanmıyorum ama çok kolay olduğunu söyleyemiceğim, inşallah hepimiz için hayırlı olur bebek sahibi olma isteğimiz.Ben mikroenjeksiyon yöntemiyle ancak anne olabilirim .Bir aylık bir tedavi süreci var .Geçen nisan ayında tedavi başarıyla sonuçlandı ama bebeğin kalp atışlarını alamadığımız için aldırmak zorunda kaldım.Tabi tahmin edebileceğiniz gibi korkularımı yoğun bir şekilde o zamanda yaşadığım için kendimi suçladım,şimdi tüm bu endişelerle tekrar tedaviye başlayacağım bu tür olağandışı heyecanlar dengemi bozuyor, elimden gelen tek şey dua etmek umarım bu kez başarılı olabilirim.İyi dilekleriniz için teşekkür ederim .Sevgiler
 
İnşaAllah canım, inşaAllah..

Rabb'im gönlüne göre versin..

Hiç zorlanmadan, tüm zevkleriyle hamileliğini yaşayasın inşaAllah..

Sonrada sağlıcakla bebeciğini sevip koklamayı nasip etsin Allah'ım..
 
Allah hepimize hayırlısıyla anne olmayı nasip etsin arkadaşlar. anlıyorum ki hepimiz aynı şeyleri paylaşıyoruz o yüzden burda birbirimize destek ve yardımcı olalım. eminim üstesinden geleceğiz. benim bebk için 3 yada 4 ay daha var. ama bu dönemlerde burda olacağım ve paylaşacağım. sizlerde paylaşın sıkıntılaRımız azalsın. kendinize iyi bakın
 
burada böle bi topic olduğunu yeni görüyorum.nasıl görmemişim hayret.gerçi şimdi iş başa düştü sanırım ondan yeni gördüm.


kısaca bahsetcem kendimden.2 yıllık evliyim 6 sene ilaç kullandım.son senesi ilacı bırakma aşamasıydı.eylülden beri de ilaç içmiyorum.ama 2-3 kez ciddi ciddi yoklandım yani.yaşım da 31.tabi bu hastalık sadace atakla kalmıyo depresyon da eşlik ediyo.işte son 2 senedir bena da eşlik etti.hatta öyle ki artık bebek mebek umrum da değil di.sanki istemiyordum artık.o derece kötü hissettim kendimi.artık ALLAH'ım nolur eskisi gibi bebek isteyeyim diyodum.kendime şaşırıyodum nasıl olur da ben bebek istemem.


Gerçekten bebek istememek değil di sanırım benim ki.Böyle düşünmemin sebebi 6 sendir içtiğim ilacımı yeni bırakmış olmam,hastalığımın yeniden başlayacak olma ihtimali ve hamilelik dönemin de ilaç içemeyecek olmam çok zor bir hamilelik geçircek olmamdı.

BU adetimden sonra korunmayı bırakıcaz.ama kafam hala tam anlamıyla rahat değil.her türlü ihtimal geliyor aklıma hala.burda eğer p.atak hastalığı yaşayan aynı zaman da hamile kalan veya ilacı bıraktıktan sonra hamile kalan ark.lar varsa lütfen neler yaşadılar yazsınlar
 
benim gibi hisseden yok sanırım.olmasın tabi.ama bu durum da olan birileri görür belki die konunun güncellenmesi adına ara da yazıcam buraya
 
kimsecikler yok bi biz varız sanırımama olsun yazalım arada belki görüp gelen olur ve bizle bir şeyler paylaşır

Merhaba ,ben mesajlarınızı takip ediyorum .Bende size gelecek cevapları merakla bekliyorum çünkü hemen hemen benzer durumdayız.Bende önümüzdeki aylarda hamilelik düşünüyorum benim sıkıntılarımı okumuşsunuzdur herhalde söyleyecek tek bişey var Allah yardımcımız olsun.
 

hatta şu an okuyodum ama seni hamile sanıyodum ben.demek ki çok okudum karıştırdım kim hamile kim değilaz önce yine sıkıntılar bastı beni.sanki ölcekmişim gibi atak gelcekmiş gibi oldum.ve tabi aklıma hemen ben bu hamilelik işini ertelesem mi sorusu geldi.sanırım bu soru ben ne zaman hamileliğğe n,yetlensem hayatım boyunca hep gelcek aklıma.ALLAH'ım diyorum eğer aban bebek verirsen sağlıklı bir hamilelik geçireyim ve sağlıkla sıhhatle onu dünyaya getireyim.eğer diyorum verirse RABBİM demek ki diyorum bana güveniyo.öyle motive ediyorum kendimi.
 
Güzel bir motive yöntemi bende uygulucam.Allah yardımcımız olsun.Herkese sağlıklı hamilelikler dilerim.
 
selam arkadaslar .. Ben de panik atak ve ankisiyite hastasiyim ... 37 haftalik hamileyim :)) ben ilac hic kullanmadim kendi kendime atlatmaya calistim .. Ayni durumda ablam var o ilac kullaniyordu .. Ilaclari birakti ve hamile kaldi o da simdi 20 haftalik hamile , Ama onun biraz kotu geciyor aglama krizleri geciriyor Offff ya icimi bi sikinti basti.. Yazayimda rahatlayim dedim ....benim bu aralar ankisiyite bas gostermeye basladi...off ya hadi hamileleigi atlattik . bakalim lohusalik nasil gececek ,
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…