Aynı durumdayız maalesef,yaklaşık 7 aydır hergün sizinle aynı şeyleri düşünüyorum,kızımı severken bile korkuyorum acaba şimdi niye huzurluyum diye en huzurlu anımı bozuyorum...tüm kontrollerimi yaptırdım,şu son yaşanan ani ölümler vs,önüme böyle şeyler çıktıkça iyice bunalıyorum niye çıktı diye...psikiyatriste gittim fakat ilaçlar ataklarımı tetiklediği için kullanamıyorum,devamlı tansiyon aleti kolumda,herşeyden korkar oldum ve devamlı bedenimi dinliyorum
Bazı dönemler aynen bu dediğiniz gibi oluyorum hatta delirecek gibi oluyorum kendi kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum her an ölecekmişim gibi bir hissiyat vs bence bu panik ataktır diye düşünüyorum psikiyatri ye gitmedim gitsem belki ilaç verecek bilmiyorum. Ben birazda kalbimdeki ufak rahatsızlığı öğrendiğimden beri ve çevremde çoğu insanı ani kalp krizi ile kaybettiğimden beri öyleyim ona yoruyorum
Benimde eski eşim tam bu dönem kalp krizi geçirdi ve anjiyo oldu,kalp krizi geçirdiğinide anlamamış,ablamı 3 ayda kanserden kaybettim...önceleri tamam panik atak diyordum fakat şimdi ya atak değilde başka bişeyim varsa diyorum.devamlı kaygılıyım,her 15 günde bir kan aldırıyorum,herşeyim normal fakat kendimi ikna edemiyorum
Değerlerinize mutlaka baktırın tabi,çok büyük birşey olmasada tedbirli olmakta fayda var.ama o da belli bir süre sonra takıntıya dönüşüyor,bana hiçbirşeyin yok dedikçe doktorlar daha kötü oluyorum,etrafımda birde çok fazla uzman dr var hepsinin elinde büyüdüm,en çok güvendiğim insanlar,fakat bir türlü kabullenmeyip bir sürü varyasyon üretiyorum...bu yaşadığımız durumun mutlaka psikolojik bir sebebi var onu bulmak önemli,terapiyede gittim 2 ay kadar fakat ilk önce insanın kendisinde bitiyor,kendimiz çözücez ve kabulleniceZ.bundan 7 ay önce o kadar neşeli,pozitif bir insandım ki o halime baktıkça dahada etkileniyorum.Allah bunu verdiyse bir sebebi vardır deyip dua ediyorum sadece
