hazır benim cadım uyumuşken geç de olsa sonunda bende doğum hikayemi sizinle paylaşmak istiyorum.
Ailemize yeni bir birey katılmasına karar verdiğimiz günlerde tam yeni yeni hazırlık ve kontrollere başlamışken bi anda bize sürpriz yaptı bebişim. Ama iyi ki de yaptı iyi ki de geldi. :asigim:
10 kasım akşamı hastaneye daha yakın olmasından dolayı annemde kalmaya karar verdik. Evden tüm eşyalarımızı toplayıp akşam saatlerinde anneme geçtik ve o andan itibaren artık bende de heyecan başlamıştı. Görenler hayırlı olsun, Allah bi avazda kurtarsın diyordu ama ben heyecandan dokunsan ağlayacak vaziyetteydim . Akşam evde tam bir seferberlik hali vardı. Gören evi düğün evi falan sanır, evde öle bir hazırlık var sanki ertesi gün evden gelin çıkacak kaydirigubbakcemile3
o gece ben heyecandan hiç uyuyamadım tabi,, benimle beraber annemde
gece 12 den itibaren yemek ve su yasaklandığı için 12 ye kadar ne bulursam yedim diyebilirim
sabah hazırlanmak için 06.00 gibi kalktım.sanki uyumuşum gibi .. 07.30 da eşim annem-babam ve kardeşlerim tam kadro hastaneye geçtik .tam yatış işlemlerimizi yapıyorduk ki kayınvalidem ve kayınpederim de yanımıza geldiler. Artık tüm aile artık vaktin gelmesini bekliyorduk.bizi odamıza aldılar ama oda ile ilgili başta bi takım problemler oldu beni bebek katı dolu olduğu için bir alt kattaki odaya aldılar ama orada da normal hastalar olduğu için benim biraz moralim bozuldu. Tam da o sırada doktorum ziyarete geldi ve ameliyat sonrasında normal kata geçeceğimi söyleyince biraz daha rahatladım. Ardından hemşire gelip nst ile bebişimin kalp atışlarını dinletti kıyafetlerimde gelmişti ve beni hazırlamaya başladılar. Ne lavman ne de sonda takıldı yani korktuklarım çok şükür olmadı 09.15 gibi sedye artık odaya geldi ve beni ameliyathaneye indirmek için sedyeye aldılar. Artık vakit gelmişti. Herkes bi anda bana bakıyor ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Eşim bi an olsun yanımdan ayrılmadı. annemin gözler daha ben sedyeye çıktığım andan itibaren dolmaya başladı . eşim asansöre ardından ameliyathane kapısına kadar bana eşlik etti bitanem. Ameliyathane korktuğum kadar ürkütücü değildi, öyle çok soğukda değildi. . önce beni biraz kenarda beklettiler 3 tane ameliyat odası vardı beni 3. ye alacakları ama benden önce bir doğum olduğu için içerde hastanın ayılmasını bekliyorlardı o sırada ben de kenarda kurbanlık koyun gibi bekliyorum tabi gelen geçen doktor hemşire laf atıyor kaydirigubbakcemile3 gözüm dr umu arıyordu ki geldi evet artık seni içeri alacağız diye ve her şey başladı .. içerde sohbet muhabbet sadece açım dediğimi ve ardından yemek muhabbetini hatırlıyorum.kolay gelsin bile diyemeden uyumuşum. Bi güzel rüya bile gördüm. Gözümü açtığımda ilk sorum bebeğim nasıl demek oldu. 10.30 gibi beni yukarı odama aldılar eşim yine beni asansör önünde bekliyordu :asigim: odama geldim hemen hazırlandım hemşireler maşallah hiç böyle ayılanı da görmedik falan diyorlar kızımı getirdiler allahım o nasıl bir güzellik. Yutkunmakta zorluk çektiğimi önce kızıma sonra da eşime baktığımı hatırlıyorum.bebek hemşiresi hemen emzirmem için yanıma getirdi.başta biraz cebelleştik ama artık daha rahatız. İnanılmaz bir duygu.allah tüm isteyenlere bu duyguyu yaşatsın. Artık hayatımda iki aşkım var.:asigim: İyi ki geldin meleğim.
Sezaryen hiç de öyle sanıldığı gibi zor değil. Gayet rahat ben 1. günü akşamından itibaren ayaktayım. Her işimi rahatlıkla yapabiliyorum. Ameliyat yerimde dikişimde yok sadece ince bir çizgi var o kadar .yeni yöntemmiş bu her şey gayet rahat ve sorunsuz oldu çok şükür .
Bu arada kızım 11.11.2008 de 09.43 de 3190 gr 50 cm doğdu. Tam bi pamuk prenses :asigim:
biraz uzun oldu ama bende doğum hikayeleri hep uzun olsun istemiştim hihoyyyt
işte kızımın ilk görüntüsü.maşallah diyin kızlar olur mu
ImageShack - Image Hosting :: sdc10436wp2.jpg
Ailemize yeni bir birey katılmasına karar verdiğimiz günlerde tam yeni yeni hazırlık ve kontrollere başlamışken bi anda bize sürpriz yaptı bebişim. Ama iyi ki de yaptı iyi ki de geldi. :asigim:
10 kasım akşamı hastaneye daha yakın olmasından dolayı annemde kalmaya karar verdik. Evden tüm eşyalarımızı toplayıp akşam saatlerinde anneme geçtik ve o andan itibaren artık bende de heyecan başlamıştı. Görenler hayırlı olsun, Allah bi avazda kurtarsın diyordu ama ben heyecandan dokunsan ağlayacak vaziyetteydim . Akşam evde tam bir seferberlik hali vardı. Gören evi düğün evi falan sanır, evde öle bir hazırlık var sanki ertesi gün evden gelin çıkacak kaydirigubbakcemile3
o gece ben heyecandan hiç uyuyamadım tabi,, benimle beraber annemde
gece 12 den itibaren yemek ve su yasaklandığı için 12 ye kadar ne bulursam yedim diyebilirim
sabah hazırlanmak için 06.00 gibi kalktım.sanki uyumuşum gibi .. 07.30 da eşim annem-babam ve kardeşlerim tam kadro hastaneye geçtik .tam yatış işlemlerimizi yapıyorduk ki kayınvalidem ve kayınpederim de yanımıza geldiler. Artık tüm aile artık vaktin gelmesini bekliyorduk.bizi odamıza aldılar ama oda ile ilgili başta bi takım problemler oldu beni bebek katı dolu olduğu için bir alt kattaki odaya aldılar ama orada da normal hastalar olduğu için benim biraz moralim bozuldu. Tam da o sırada doktorum ziyarete geldi ve ameliyat sonrasında normal kata geçeceğimi söyleyince biraz daha rahatladım. Ardından hemşire gelip nst ile bebişimin kalp atışlarını dinletti kıyafetlerimde gelmişti ve beni hazırlamaya başladılar. Ne lavman ne de sonda takıldı yani korktuklarım çok şükür olmadı 09.15 gibi sedye artık odaya geldi ve beni ameliyathaneye indirmek için sedyeye aldılar. Artık vakit gelmişti. Herkes bi anda bana bakıyor ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Eşim bi an olsun yanımdan ayrılmadı. annemin gözler daha ben sedyeye çıktığım andan itibaren dolmaya başladı . eşim asansöre ardından ameliyathane kapısına kadar bana eşlik etti bitanem. Ameliyathane korktuğum kadar ürkütücü değildi, öyle çok soğukda değildi. . önce beni biraz kenarda beklettiler 3 tane ameliyat odası vardı beni 3. ye alacakları ama benden önce bir doğum olduğu için içerde hastanın ayılmasını bekliyorlardı o sırada ben de kenarda kurbanlık koyun gibi bekliyorum tabi gelen geçen doktor hemşire laf atıyor kaydirigubbakcemile3 gözüm dr umu arıyordu ki geldi evet artık seni içeri alacağız diye ve her şey başladı .. içerde sohbet muhabbet sadece açım dediğimi ve ardından yemek muhabbetini hatırlıyorum.kolay gelsin bile diyemeden uyumuşum. Bi güzel rüya bile gördüm. Gözümü açtığımda ilk sorum bebeğim nasıl demek oldu. 10.30 gibi beni yukarı odama aldılar eşim yine beni asansör önünde bekliyordu :asigim: odama geldim hemen hazırlandım hemşireler maşallah hiç böyle ayılanı da görmedik falan diyorlar kızımı getirdiler allahım o nasıl bir güzellik. Yutkunmakta zorluk çektiğimi önce kızıma sonra da eşime baktığımı hatırlıyorum.bebek hemşiresi hemen emzirmem için yanıma getirdi.başta biraz cebelleştik ama artık daha rahatız. İnanılmaz bir duygu.allah tüm isteyenlere bu duyguyu yaşatsın. Artık hayatımda iki aşkım var.:asigim: İyi ki geldin meleğim.
Sezaryen hiç de öyle sanıldığı gibi zor değil. Gayet rahat ben 1. günü akşamından itibaren ayaktayım. Her işimi rahatlıkla yapabiliyorum. Ameliyat yerimde dikişimde yok sadece ince bir çizgi var o kadar .yeni yöntemmiş bu her şey gayet rahat ve sorunsuz oldu çok şükür .
Bu arada kızım 11.11.2008 de 09.43 de 3190 gr 50 cm doğdu. Tam bi pamuk prenses :asigim:
biraz uzun oldu ama bende doğum hikayeleri hep uzun olsun istemiştim hihoyyyt
işte kızımın ilk görüntüsü.maşallah diyin kızlar olur mu
ImageShack - Image Hosting :: sdc10436wp2.jpg