- 22 Haziran 2022
- 2.681
- 1.075
- 63
- 30
- Konu Sahibi KahveCekirdegi7
- #1
Selam kızlar,
Bu kk da bir süredir açacağım son konu. hem hayatım ile ilgili birkaç önemli karar vermem gerekiyor. hemde terapiye başlıyorum önümüzdeki ay. bu süreçte buraya konu açıp gelen yorumlardan etkilenmemek ve kararlarımı kendim vermek adına bir yıl kadar konu açmayacağım. Birçok arkadaşımın dediği gibi sanırım bende benlik bilinci yok ve sürekli kendi isteklerimi başkaları için geri plana atıyorum. güncel olarak yaşadığım olay en çok gitmek istediğim ülke için bir arkadaşımla tur aldık. sonra kardeşim bana mesaj attı başka bir ülke için. gidelimmi ucuzmuş bilet falan diye. ama benim gitmek istediğim bir ülke değil. Kardeşimde öğrenci olduğu için hani beraber gidelim diyor ki hem gezeriz hemde onun ödemesini de yaparım. Oturdum düşündüm. az daha kabul edip diğer ülkeyi iptal edicektim. beynimde ilk gelen düşünce şu oluyor. Hem kardeşimle gidip onu mutlu ederim. hem yurtdışına çıkmış olurum. hemde turu aldığımız arkadaşım biraz maddi olarak zorlanacaktı bu ülke daha ucuza gelecek onuda memnun ederim diyerekten asıl istedeiğim planı iptal edecektim. Birkaç gün bekledim ve kardeşime başka ülke için plan yaptığımı şuanda maddi olarak bir kaç sene tek bir ülkeye gidebileceğimi ve bununda kendi istediğim yer olmasını istediğimi ertelemeyeceğini söyledim. Yani 3-5 kişiyi memnun etmek için kendi isteiğimi düşüreceğime gerekirse onlar üzülsün benim içimde kalmasın dedim.
Evet benim benlik bilincim yokmuş. Özgürlüğümüde sevdiğim insanları mutlu etmek uğruna feda ediyormuşum. kendimce fedakarlık ama size göre olmayadabilir. Günün sonunda fedakarlık yaptığım herkes kendi yoluna gitti. Şimdi kendim ile baş başayım. Tek korkum özgürlüğümün peşine giderken bir süre sonra karşınıza çıktığımda eğer hala onun gibi kimseyi sevemeyeceğimi düşünüyor olmak. Çünkü aynı hisleri bana saygı duyan gülüşlerime gülüş katan birine hissetmek istiyorum. Güldüğümde beni dürtükleyip o nası gülüş sesli gülme diyen birine karşı değil. Annem gökyüzünden bana baktığında kızım çok mutlu el üstünde tutuluyor incitilmiyor desin. Aynaya baktığımda kendimi beğeniyor olayım. kendi seçtiğim kıyafetler içinde kendi saç rengimle kendi makyajımla kendi ojelerimle gülümseyen o bakımlı güçlü iş kadını.
Gelelim asıl konuya bu yolda bana son tavsiyeleriniz nedir. Aklıma geldiğinde ne yapayım. Birlikte gittiğimiz yerlere başkasıyla gittiğimde ne düşüneceğim. o an onunla olan anılarımı mı yoksa o an kendimi ne kadar sevip beğendiğimi mi? Sürekli ondan kurtulmak için kafamda kötü anıları hatırladıkça psikolojiğim daha çok bozuluyor. Beni her halimle seven bir yol arkadaşım olur umarım. Bugüne kadar kızsanızda verdiğiniz tavsiyeler için teşekkürler.
Bu kk da bir süredir açacağım son konu. hem hayatım ile ilgili birkaç önemli karar vermem gerekiyor. hemde terapiye başlıyorum önümüzdeki ay. bu süreçte buraya konu açıp gelen yorumlardan etkilenmemek ve kararlarımı kendim vermek adına bir yıl kadar konu açmayacağım. Birçok arkadaşımın dediği gibi sanırım bende benlik bilinci yok ve sürekli kendi isteklerimi başkaları için geri plana atıyorum. güncel olarak yaşadığım olay en çok gitmek istediğim ülke için bir arkadaşımla tur aldık. sonra kardeşim bana mesaj attı başka bir ülke için. gidelimmi ucuzmuş bilet falan diye. ama benim gitmek istediğim bir ülke değil. Kardeşimde öğrenci olduğu için hani beraber gidelim diyor ki hem gezeriz hemde onun ödemesini de yaparım. Oturdum düşündüm. az daha kabul edip diğer ülkeyi iptal edicektim. beynimde ilk gelen düşünce şu oluyor. Hem kardeşimle gidip onu mutlu ederim. hem yurtdışına çıkmış olurum. hemde turu aldığımız arkadaşım biraz maddi olarak zorlanacaktı bu ülke daha ucuza gelecek onuda memnun ederim diyerekten asıl istedeiğim planı iptal edecektim. Birkaç gün bekledim ve kardeşime başka ülke için plan yaptığımı şuanda maddi olarak bir kaç sene tek bir ülkeye gidebileceğimi ve bununda kendi istediğim yer olmasını istediğimi ertelemeyeceğini söyledim. Yani 3-5 kişiyi memnun etmek için kendi isteiğimi düşüreceğime gerekirse onlar üzülsün benim içimde kalmasın dedim.
Evet benim benlik bilincim yokmuş. Özgürlüğümüde sevdiğim insanları mutlu etmek uğruna feda ediyormuşum. kendimce fedakarlık ama size göre olmayadabilir. Günün sonunda fedakarlık yaptığım herkes kendi yoluna gitti. Şimdi kendim ile baş başayım. Tek korkum özgürlüğümün peşine giderken bir süre sonra karşınıza çıktığımda eğer hala onun gibi kimseyi sevemeyeceğimi düşünüyor olmak. Çünkü aynı hisleri bana saygı duyan gülüşlerime gülüş katan birine hissetmek istiyorum. Güldüğümde beni dürtükleyip o nası gülüş sesli gülme diyen birine karşı değil. Annem gökyüzünden bana baktığında kızım çok mutlu el üstünde tutuluyor incitilmiyor desin. Aynaya baktığımda kendimi beğeniyor olayım. kendi seçtiğim kıyafetler içinde kendi saç rengimle kendi makyajımla kendi ojelerimle gülümseyen o bakımlı güçlü iş kadını.
Gelelim asıl konuya bu yolda bana son tavsiyeleriniz nedir. Aklıma geldiğinde ne yapayım. Birlikte gittiğimiz yerlere başkasıyla gittiğimde ne düşüneceğim. o an onunla olan anılarımı mı yoksa o an kendimi ne kadar sevip beğendiğimi mi? Sürekli ondan kurtulmak için kafamda kötü anıları hatırladıkça psikolojiğim daha çok bozuluyor. Beni her halimle seven bir yol arkadaşım olur umarım. Bugüne kadar kızsanızda verdiğiniz tavsiyeler için teşekkürler.
seni ozleyecegim 
güzel bir akşamdı deyip geçiyorum yani napayım ve neden unutayım bu "anı"yı? ha şimdi bedava verseler istemem onu çünkü yalancı biriydi, hayır gelmeyeceğini anlayıp bitirmiştim. artık o değişip düzelmiş bile olsa ben de değiştim ve onunla zaman harcayamam. sen de bir süre sonra böyle düşüneceksin emin ol.
