bosandim ailemin evine döndüm 2 yildir ailemin evinde yasiyorum. Bana pek karismazlar sorun yok, 1 seneye yakin hayatimda biri var suanlik böyle evlilik gibi düsünmüyorum (acelesi yok). Iki gündür bana birseyler oluyor hic birileriyle problemim yok ancak öyle bi moodum düsüyor böyle insanlardan tiksinmekten yalnizliga ihtiyacim var dinlenmeye aileme diyorum beni kendi halimle birakin soru sormayin veya benimle konusmaya calismayin diyorum annem noldu erkek arkadasinla problemin mi var diye soruyor hayir bir problem olmadigi ayrica bu seni ilgilendirmedigini suan modum düsük nedeni bilmiyorum gelmeyin bu kadar üstüme asiri geriliyorum diyorum anlamadilar üstüne basa basa kesin birsey oldu diyor ya bende istemsiz sekilde gerildim ters cevap verdim. Hadi birsey oldu diyelim bilipte napacaksin veya birsey olmadi diyorum kesin birsey oldu diyorsun yaptigin yanlis bir insanin üstüne bu kadar gidilmez anne beni bir sal yalvaririm dedim, kendimi dizginlemeye calistim. herhangi bir problemim yok durduk yere olur. Kafa tatili istiyorum böyle bir yere sahilde sakin huzur sessiz ama tek basima onu yapamiyorum malum türkiyede insanlari kötü sag da cikamayabilirim. Bu moodundan nasil kurtulacagim? herkesten tiksinme hissi herseyden nefret etme hissi vb. , Galiba insanlardan bunaldim ben. Siz diyeceksiniz bu mu dert
tükenmislik sendromu gibi birsey yasiyorum duygularim asiri yogun olunca beni boguyor. Cok karisik yazdim degil mi kusuruma bakmayin.