- 5 Nisan 2014
- 800
- 49
- 43
- Konu Sahibi Persephone955
- #1
Merhaba ben siteye yeni üye oldum :) 18 yaşındayım iki sene önce yani 16 yaşındayken otoplasti ameliyatı oldum. Bi devlet hastanesinde ama gerçekten başarılı bi doktor yaptı ameliyatımı.
Küçüklüğümden beri kepçe kulaklarım benim için çok büyük bi sorundu hep kafama takardım. Hiç saçımı toplamazdım. Deniz, havuz, yaz günleri işkence gibiydi benim için. Bu kadar abartılacak bir şey değil biliyorum. Ama insanın herhangi bir yeri diğerlerinden farklı olunca yaşadığı özgüven eksikliğini hiçbir şey tarif edemez kesinlikle.
Ameliyat olmaya karar verdiğimde doktora gittik ve görüştük. Daha küçük yaşlarda daha mantıklı ama istiyorsan yapalım dedi, kolay geçeceğini söyledi. Tamam dedim işte cahil cesareti...
Ameliyattan önce kan testleri yapıldı olmam için bi engel çıkmadı.
Ameliyatım sabah oldu. Size ameliyattan sonraki iyileşme döneminden bahsetmek istiyorum.
Ameliyata gayet neşeli ve gülerek gittim. Lokal anestezi uygulanacaktı. Anestezi yapıldı. Uyuşunca ameliyata başlandı. Önce bir kulağımın üzerine yatırılıp diğer kulağım yapıldı. Hissetmiyordum evet ama kıkırdaklarım kesilirken duyduğum ses gerçekten kötüydü. Diğer kulağa geçileceği esnada acı duyduğumu söyledim ve anestezi arttırılıp genel yapıldı. Bundan sonra hatırladığım tek şey hastane odasına getirildiğim. Geldikten sonra saatlerce uyumuşum. Uyandığımda lavaboya gitmek istedim, lavabodayken annemin kucağına bayılmışım. Ayıldığımda kendimi berbat hissediyordum gerçekten. O gün çok fazla ağrım olmadı anesteziden olacak ki. O gece hastanede kaldık ertesi sabah evimize geldik. Normalde 5 gün hastanede kalınıp ilaçların alınması gerekiyormuş. Ama benim annem sağlık alanında çalıştığı için ilaçlarımı evde o verdi damar yolum açık kaldı yani. Evet işin zor kısmı bitti sanıyorsanız gerçekten yanılıyorsunuz. Tam 15 gün boyunca günde 1 belki 2 saat uykuyla yaşadım. Bu ameliyatta yapılan bandajın çok sıkı olması gerekiyor. Bandajım 15 gün sonra çıkarıldı.
Bandajlı olduğum sıralar oturamıyordum yürüyemiyordum. Bandaj o kadar sıkıydı ki dengemi bozuyordu. Hatta alnım yara olup kanadı bandaj yüzünden. Hayatımda geçirdiğim en kötü iki haftaydı. Çok ağrım oldu çok sıkıntılı geçti.
15 gün gecti bandajım çıktı. Ama sıkıntı bitmemişti çünkü şimdi de tenisçi bandı denilen bandı takmam gerekiyordu. Yaklaşık 1 ay da onu taktım. Dikişlerim alındıktan sonra bile taktım. Kulaklarım ilk açıldığında çok bitişikti ama o zamanla biraz açılıp doğal bi görüntü alıyor.
Dikişlerim alınırken içinde ip kalmış iki kulağımın da. Hatta sonuncusu 6 ay önce falan çıktı. Dikiş alınırken mutlaka söyleyin unutmayın lütfen diye.
Şu an memnun muyum memnunum evet. Ama şimdiki aklım olsa olur muydum. Asla kesinlikle olmazdım.
Hayatımın en kötü günlerini geçirdim, ağrım oldu, kaç kere bayıldım, yemek yiyemedim, uyku uyuyamadım. Hatta kulaklarıma hala dokunamıyorum korkuyorum. Ve anladım ki gerçekten insan kendini olduğu gibi sevmeli ve kabullenmeli.
Sadece bu ameliyat için değil, küçüğünüz olarak söylüyorum ablalarım, lütfen sağlığınızı tehdit etmediği sürece sadece estetik için kesinlikle ve kesinlikle doğanızı bozmayın. Siz olduğunu gibi çok güzelsiniz kendini sevin..
Küçüklüğümden beri kepçe kulaklarım benim için çok büyük bi sorundu hep kafama takardım. Hiç saçımı toplamazdım. Deniz, havuz, yaz günleri işkence gibiydi benim için. Bu kadar abartılacak bir şey değil biliyorum. Ama insanın herhangi bir yeri diğerlerinden farklı olunca yaşadığı özgüven eksikliğini hiçbir şey tarif edemez kesinlikle.
Ameliyat olmaya karar verdiğimde doktora gittik ve görüştük. Daha küçük yaşlarda daha mantıklı ama istiyorsan yapalım dedi, kolay geçeceğini söyledi. Tamam dedim işte cahil cesareti...
Ameliyattan önce kan testleri yapıldı olmam için bi engel çıkmadı.
Ameliyatım sabah oldu. Size ameliyattan sonraki iyileşme döneminden bahsetmek istiyorum.
Ameliyata gayet neşeli ve gülerek gittim. Lokal anestezi uygulanacaktı. Anestezi yapıldı. Uyuşunca ameliyata başlandı. Önce bir kulağımın üzerine yatırılıp diğer kulağım yapıldı. Hissetmiyordum evet ama kıkırdaklarım kesilirken duyduğum ses gerçekten kötüydü. Diğer kulağa geçileceği esnada acı duyduğumu söyledim ve anestezi arttırılıp genel yapıldı. Bundan sonra hatırladığım tek şey hastane odasına getirildiğim. Geldikten sonra saatlerce uyumuşum. Uyandığımda lavaboya gitmek istedim, lavabodayken annemin kucağına bayılmışım. Ayıldığımda kendimi berbat hissediyordum gerçekten. O gün çok fazla ağrım olmadı anesteziden olacak ki. O gece hastanede kaldık ertesi sabah evimize geldik. Normalde 5 gün hastanede kalınıp ilaçların alınması gerekiyormuş. Ama benim annem sağlık alanında çalıştığı için ilaçlarımı evde o verdi damar yolum açık kaldı yani. Evet işin zor kısmı bitti sanıyorsanız gerçekten yanılıyorsunuz. Tam 15 gün boyunca günde 1 belki 2 saat uykuyla yaşadım. Bu ameliyatta yapılan bandajın çok sıkı olması gerekiyor. Bandajım 15 gün sonra çıkarıldı.
Bandajlı olduğum sıralar oturamıyordum yürüyemiyordum. Bandaj o kadar sıkıydı ki dengemi bozuyordu. Hatta alnım yara olup kanadı bandaj yüzünden. Hayatımda geçirdiğim en kötü iki haftaydı. Çok ağrım oldu çok sıkıntılı geçti.
15 gün gecti bandajım çıktı. Ama sıkıntı bitmemişti çünkü şimdi de tenisçi bandı denilen bandı takmam gerekiyordu. Yaklaşık 1 ay da onu taktım. Dikişlerim alındıktan sonra bile taktım. Kulaklarım ilk açıldığında çok bitişikti ama o zamanla biraz açılıp doğal bi görüntü alıyor.
Dikişlerim alınırken içinde ip kalmış iki kulağımın da. Hatta sonuncusu 6 ay önce falan çıktı. Dikiş alınırken mutlaka söyleyin unutmayın lütfen diye.
Şu an memnun muyum memnunum evet. Ama şimdiki aklım olsa olur muydum. Asla kesinlikle olmazdım.
Hayatımın en kötü günlerini geçirdim, ağrım oldu, kaç kere bayıldım, yemek yiyemedim, uyku uyuyamadım. Hatta kulaklarıma hala dokunamıyorum korkuyorum. Ve anladım ki gerçekten insan kendini olduğu gibi sevmeli ve kabullenmeli.
Sadece bu ameliyat için değil, küçüğünüz olarak söylüyorum ablalarım, lütfen sağlığınızı tehdit etmediği sürece sadece estetik için kesinlikle ve kesinlikle doğanızı bozmayın. Siz olduğunu gibi çok güzelsiniz kendini sevin..