Davranış Bozuklukları Otizm

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.
Anneler yakından göz teması kurmamak uyaran eksikliği belirtisi olabilir mi?
 
Anneler yakından göz teması kurmamak uyaran eksikliği belirtisi olabilir mi?
Olabilir bu belirti cogu seyde var. Goz temasi kurmadiginda yan baktiginda cocugu dondurun tekrar deneyin. Buro tipi koltuklar var ondada dondurebilirsiniz varsa yoksa siz dondurun. Ama dikkat edin bas donmesi olacaktir. Bize duyu butunleme hocamiz demisti. Onlar da oyle yapiyolar.
 
Benim bildigim cocugunuzu dondermeyin sallamayin cunku ibnoze oluyorlarmis bi egitimci demisti bende artik parkda sallamiyorum
 
Anneler doktora gittik baya ilgilendi sağolsun. Bakışlarını ve gülümsemesini çok beğendi. Algısı açık alıcı dili çok iyiymiş, ifade etmede sorun varmış. Daha önce Bakırköy devlet hastanesinde çalışmış rapor konusunda tecrübeli. Ben de sordum “ siz rapor yaZsanız kaç olurdu oğlumun raporu” dedim %40 verirdim eğitim alması için. Soru sormuyor cevap vermiyor dedim dikkat eksikliği de bunu yapar dedi. İlaç önermiyorum çünkü kar zarar bakımından düşünürsek sizin için zararlı olacağını düşünüyorum çünkü çevresine ve kendisine veriyorsa ya da okul çağı derse adapte olamazsa ilaç veriyoruz dedi. Genel olarak çok iyi buldu
 
Çok sevindim sizin adınıza zamanla herşey çok saha güzel olur inşallah...
 
Benim bildigim cocugunuzu dondermeyin sallamayin cunku ibnoze oluyorlarmis bi egitimci demisti bende artik parkda sallamiyorum
Bize de oyle biliyoduk ama bu gittigim kurumdaki duyu butunleme uzmanlari sallanmak istiyosa sallansin dediler. Hatta eve duyu butunleme salincagindan aldik.hepsinin uzun uzun aciklamasini da yaptilar. Tabi herkesin kendi tercihi.bize bu duyu butunleme iyi geldi. Oglumun algisi hic olmadigi kadar acildi.
 
Anneler yakından göz teması kurmamak uyaran eksikliği belirtisi olabilir mi?

Yakın göz teması hiç mi olmuyor? Şarkı söylerken onu gıdıklarken ona birşey söylerken? Eğer sadece konuşurken gözünü kaçırıyorsa bu tamamen normaldir.. Ama hiç yakın göz teması kurulamıyor ise başka bulgular ile beraber değerlendirmek gerekir. Göz teması asla tek başına birşey ifade etmez...
 


Güzel haberinize çok sevindim.. İnşallah tanıdan tamamen çıktığı haberini de alırız..
 
Sallanmak için söylemek istediğim birşey var.. Çocuğun algısı çok açık değil dalmaları çok ise kesinlikle tavsiye edilmez. Çocuk hipnotize olur. Sallarken gözünüz üstünde olsun.. Çevre ile ilgisi varsa sağa sola bakıyor sabit yere gözünü dikmiyor ise sakınca yok ama algıları çok açık değil dalmaları oluyor sallanırken sabit bakıyor ise kesinlikle sallamayın. Algısı açılınca tekrar sallanabilir. Döndürmek konusu ise herkese gerekli değil.. Vestibüler yani denge sorunu varsa belli miktar önce sağa sonra sola döndürmek faydalı olur.. İç kulaktaki denge kumlarının hareketi için.. Ama lütfen duyusal sorunu olup olmadığını öğrenip bunları yapın .
 

İyi olur inşallah kuzularımız. Özel eğitime ağırlık verin dedi. Bizden Kendi kendine söylenme çok var ve stereotipi var dışarından çok dikkat çekiyor. Metroda bizimki bağırdıkça herkes dönüp baktı moralim bozuldu. Büyüdükçe belirtiler çok göze batıyor
 
oluyor örneğin kucağıma aldığımda bakıyor kısa süreli parmağını gözüme sokmaya çalışıyor. Uzunca bakmıyor asla 2 saniyeyi geçmiyor. ve ben ona doğru yönelince o gözünü kaçırıyor. Bilerek bakmıyor özellikle yaptığını anlıyorum.
 
Evet bize de vestibuler sistem icin verdiler bu calismalari haklisiniz her cocuk farkli. Iste bize iyi gelince heyecanla yazdim.
 
En çok kafama takılan bu göz temasından kaçınma konusu. Bilgiler için teşekkür ederim.
 
D duruveannesi Merhabalar, benim de bu “eski koşullanma” yı nasıl aşacağımız ile ilgili problemlerim var. Kızım 36 aylık ve 2 aydır ben-sen zamir meselesi üzerine çalışıyorum. Halen oturmadı, kendisi birşeyler anlatmaya çalışırken 1. tekil şahısı kullanıyor. “aaa ayaklarım kaydı”, “hızlı yürüyorum” vb gibi, bunu kendisi doğru söylemeye başladı. Fakat benim -senin, bana - sana oturmuyor. Sürekli düzeltiyorum ve aslında doğrusunu biliyor gibi geliyor bana. Ben bir yere giderken, hadi ben gidiyorum diyorum. “Sen de benle geleyim” diyor. Aslında “ben de senle geleyim” demek istiyor. Lütfen doğrusu söyle kızım diyorum, o zaman suratını asarak hemen “ben de senle geleyim” diyor. Hemen aferin vb. gibi destekleyici cümleler kuruyorum ama 2 aydır, halen ilkinde doğru söyletmeyi başaramadım. Sürekli zamirleri düzeltince de “kendin söylemek istiyo” diyerek kızıyor bana. Karışma demek istiyor. Ben aslında doğrusunu bildiğini düşünüyorum ama hem sizin dediğiniz gibi şartlı koşullanmadan, hem de çok düşünmeden eskisi gibi çıkıyor ağzından. Bu şartlı koşullanmayı nasıl aşacağız? Çok sıkmadan düzeltmeye devam ediyorum. Yuvaya başlayalı 3 hafta oldu, doktoru hem algı açıldıkça hem de çocuklardan duydukça düzelecek diyor ama yine de ek bişeyler yapmak istiyorum.
 
Sevgili Kuntaycım,
Senin yazılarını okudukça kendi ümitsiz günlerim aklıma geliyor. Diyorsun ya eskiler birer birer kayboldu. Kaybolmadık... Ben hergün buradayım, her yazılanı okuyorum. Sadece biz o mutsuz günleri biraz geride bıraktık galiba. O yıllarda olumlu şeyler duymak bana iyi geliyordu, empati kurup mutlu oluyordum. Ama herşey düzelmis gibi gorunse de, bazen benim hassas olduğum durumlar da oluyor değil. Herseyden bir anlam çıkarma, durum ne kadar iyi olursa olsun galiba geçemeyecek.
Sanırım siz suan 4 yaşa yakınsınız. Biz o yaşta yeni yeni açılmaya, dünyayı farketmeye başlamıştık. Yaklaşık 1 sene kadar özel eğitimden olumlu dönüşleri istediğimiz gibi alamıyorduk. Sancılı günlerdi benim için . Oğlumun hep bana bağımlı bir yaşamı olacak diye dusunuyordum. Olsun ben onun dili, gözü, kulağı olacaktım ne vardı ki bunda. Sonra hersey hızlandı. 4,5 yaş sonrası diyebilirim. Ben kreşin olmazsa olmaz olduğunu hep düşündüm . Oğlum konuşmayı, yemek yemeyi, gülmeyi, ağlamayı, şikayet emeyi orada öğrendi . Şanslıydık, O'nu cok seven bir öğretmeni , hakkını ödeyemeyeceğim bir bakıcı ablası ve oglumu yargılamayan arkadaşları oldu. Şimdilerde herşey ufak tefek farklarla normale yakın gibi. Sizi okudukça kendi günlerimi hatırlıyorum . Söyleyeceğim tek şey çocuklar zamanla açılıyorlar, biz de 4,5 yaş sonrası çok yol katettik. Ben çocuğunuzun sizi şaşırtacağını, güzel gunlerinizin çok yakın olduğunu düşünüyorum . Doktor görüsmenizin iyi geçmedine gercekten çok sevindim.
Sessiz kuzunuzu öpüyorum .
 
Cok sevindim sizin adiniza daha da guzel haberlerinizi aliriz insallah
 
kuntay Cok sevindim adiniza zaten ilk msjlarinizi okuyorum hepinizin senin oglun bana bastan beri dikkat eksikligi gubi gelmisti.. Ayrica metroda uzulmusun 4 yasindaki bi oglan cocugu yapabilir oyke seyler parklarda bakarsan gorursun oglan cocukkaei farkli seyler yapabiliyor.. Ben senin oglynu bastan beri kizimdan iyi gormustum. Simdi takma kafana artik dicem ama biliyorum takcan her hareketini otizme yorcan ama en azindqn artik umutsuz olma
 
Çok teşekkür ederim arkadaşlar. Birbirimizi görmesekte ortak sıkıntılarımız için buradayız. Kimi akademik bilgisini kimi yaşadığı tecrübesini anlatıyor. Belkide hayatta asla yan yana gelemeyecek kişileriz fakat söz konusu çocuklar olunca durum başka.
Hepimizin çocuğu en kısa zamanda sağlığına kavuşur dilerim.çocuğu ilerleyenler için o kadar mutlu oldum ki anlatamam. Oğlum dört yaşına girdi bu hafta. İki yıl geriden geliyor yanı şu an 4 yaşındaki oğlumun 2 yaşındaki haliyle yaşıyorum. Kelimelerimi seçerken o kadar dikkat ediyorum ki çünkü buradaki üyeler dışında sessiz üyeler de var üye olmadan takip eden. Fakat çocuğu 2-3 yaşında olup neden-sonuç ilişkisini öğrenen soru sorup cevap veren hatta defalarca doktordan çocuğunda bir sıkıntı olmadığını duyduğu halde buraya gelip çocuğunun yaptığı en ufak saçmalığı bir sendrom varmış gibi yazıp, sopa altından da çocuğunun ne kadar üstün özelliklere sahip olduğunu yazan annelere kızıyorum Bunları da yazma sebebim nolur biraz empati kuralım burası İçin demiyorum gerçek hayatta daha ağır yaralıyor bu yaklaşımlar. Örneğin arkadaşımın oğlu var 4 yaşında. çocuk piyano çalmayı öğrendi, satranç oynuyor bulmaca çözüyor. Tabi arkadaş dediğim kişi; Oğlumun konuşamadığını bildiği halde, ne zaman karşılaşsak susmadan anlatır durur oğlunu. Böyle anneler maalesef her zaman her yerde var.
 
kuntay Ve kleopat galba sizin bu laflariniz bana İns dediginiz gibi olmasini cok isterim ama farklilik var kizimda iyi yaptigi seyleri yazmamdaki sebeb otizmde bunlar olurmu diye.. Sevgili kuntay bu sabah yazmissin daha dr oglumu iyi buldu diye dr iyi demis sz metrodaki sacma hareketlerini (bu sizin tabiriniz ) kafaya takmisiniz simdi noldu dr otizm degil dedi sizde metroda uzuldunuz.. Bizim durumumuzda aynen bu.. Hem tecrubeli anneler dedik siz dr daha iyisiniz bile dedik sizin yardim etceginizi dusunduk.. Yine soyluyorum kimse hava atmak icin gelip buraya yazmaz ben iyisinide kotusunude yazmamdaki sebeb tecrubeli annelerden fijir almak. Burasi sanal bi alem ama gercekten kalbimi kirdiniz insallah kizimda otizm yoktur ama ins sizin ogullarinzda otizm yoktur. Fazla sahiplenmissiniz buraya smdi bi anne gelio sze endiselerini yazmakta tereddut etcek. Neyse bi daha yazmicam insallah he bu arada bi ben degik burda yuzlerce anne suphelerini yazmis zamaninda ama simdiki gibi bana yapilan biseyle karsilasmqmislardir neyse hakkinizi helal edin asla ama asla kizimin iyi ozellikleri icin degil goz temasi kisitli ve sosyql acidan zayif oldugu icin buraya yazdim eski msjlarimi okursaniz anlarsaniz neyse bi sabah uyaninca hepimiz mutlu uyaniriz hqyirli geceler..
 
Bu eleştiriyi kendim için de yaptım. Bir kişiye özel şeyler değil Komşumuz arkadaşlarımız hatta ailem içinde bile yaşıyorum. Hepimiz geleceğe umutla bakalım inş.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…